DOI Artikel:
Gadomski, Jerzy: Wstęp do badań nad małopolskim malarstwem tablicowym XV wieku (1420 - 1470)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20352#0056
b
c
d
6. Madonna z Ukrzyżowania z Laufen (a), Chełmca (b), Korzennej (c) i Partizanskej L‘upćy (d) —• rozwój styli-
styczny w ramach wspólnego typu ikonograficznego (wg O. Pachta (a), M. Walickiego (c) i K. Sourka (d), fot.
Z. Malinowski (b))
i kilkakrotnie na kwaterach postacią spoczywającego
w grobie św. Deokara 33, a grupa dworzan towarzy-
szących Chrobremu — z orszakami cesarzy Karola
Wielkiego i Ludwika IV Bawarskiego w innych sce-
nach norymberskiego ołtarza (ryc. 7)3b Ponieważ
powtórzone na skrzydle z Nowego Sącza układy
i „exempla” formalne nie należały do formuł obie-
gowych, można przypuszczać, że twórca nowosą-
deckiego cyklu św. Wojciecha, konstruując swoją
opowieść w oparciu o źródła literackie (które wy-
1972, s. 400—401) i Twórczość..., s. 52—53. Pewne związki
naszego malarstwa z malarstwem Norymbergi wydają się
o tyle prawdopodobne, że obok oddziaływania ołtarza św.
Deokara, w tamtejszym środowisku dają się uchwycić po-
dobne jak na Podkarpaciu, przystosowane do smaku pro-
wincji tendencje formalne, ujawniające się np. w ołtarzu
św. Barbary w Veitsbronn (dekoracyjność, wprowadzenie
tkanin o bogatych wzorach roślinnych, motyw rozetek pa-
tronowych zdobiących obramowania, specyficzny i pokre-
mienione będą osobno), nawiązał do ujęć formalnych
norymberskiego ołtarza; mógł się przy tym posłużyć
skojarzeniami pamięciowymi lub sporządzonymi w
Norymberdze szkicami. Metaliczna draperia i ostre
załamania tkaniny płaszcza Marii Bolesnej na re-
wersie lewego skrzydła z Nowego Sącza pozwalają
odnieść całość dzieła do czasu około r. 1450.
Dyskretne zapowiedzi stylu łamanego, widoczne
na rysunku z datą 1445 w Liber privilegiorum ka-
tedry krakowskiej, można wytłumaczyć oddziaływa-
wny sposób upraszczania oraz usztywniania form figural-
nych) — por. E. Lutze, Der Meister des Wolfgangaltares
in der Lorenzkirche zu Nurnberg und sein Kreis (Anzeiger
des Germanischen Nationalmuseums, 1932—1933, s. 9—12,
ryc. 3). — S t a n g e, o. c., Bd IX, s. 19, ryc. 30.
33 Zimmermann, o. c., tabl. 112, 113; także tabl.
110, 111, 115 a, b.
34 Tamie, tabl. 111, 114 a, 115 a. — S t a n g e. o. c.,
Bd IX, ryc. 28.
48
c
d
6. Madonna z Ukrzyżowania z Laufen (a), Chełmca (b), Korzennej (c) i Partizanskej L‘upćy (d) —• rozwój styli-
styczny w ramach wspólnego typu ikonograficznego (wg O. Pachta (a), M. Walickiego (c) i K. Sourka (d), fot.
Z. Malinowski (b))
i kilkakrotnie na kwaterach postacią spoczywającego
w grobie św. Deokara 33, a grupa dworzan towarzy-
szących Chrobremu — z orszakami cesarzy Karola
Wielkiego i Ludwika IV Bawarskiego w innych sce-
nach norymberskiego ołtarza (ryc. 7)3b Ponieważ
powtórzone na skrzydle z Nowego Sącza układy
i „exempla” formalne nie należały do formuł obie-
gowych, można przypuszczać, że twórca nowosą-
deckiego cyklu św. Wojciecha, konstruując swoją
opowieść w oparciu o źródła literackie (które wy-
1972, s. 400—401) i Twórczość..., s. 52—53. Pewne związki
naszego malarstwa z malarstwem Norymbergi wydają się
o tyle prawdopodobne, że obok oddziaływania ołtarza św.
Deokara, w tamtejszym środowisku dają się uchwycić po-
dobne jak na Podkarpaciu, przystosowane do smaku pro-
wincji tendencje formalne, ujawniające się np. w ołtarzu
św. Barbary w Veitsbronn (dekoracyjność, wprowadzenie
tkanin o bogatych wzorach roślinnych, motyw rozetek pa-
tronowych zdobiących obramowania, specyficzny i pokre-
mienione będą osobno), nawiązał do ujęć formalnych
norymberskiego ołtarza; mógł się przy tym posłużyć
skojarzeniami pamięciowymi lub sporządzonymi w
Norymberdze szkicami. Metaliczna draperia i ostre
załamania tkaniny płaszcza Marii Bolesnej na re-
wersie lewego skrzydła z Nowego Sącza pozwalają
odnieść całość dzieła do czasu około r. 1450.
Dyskretne zapowiedzi stylu łamanego, widoczne
na rysunku z datą 1445 w Liber privilegiorum ka-
tedry krakowskiej, można wytłumaczyć oddziaływa-
wny sposób upraszczania oraz usztywniania form figural-
nych) — por. E. Lutze, Der Meister des Wolfgangaltares
in der Lorenzkirche zu Nurnberg und sein Kreis (Anzeiger
des Germanischen Nationalmuseums, 1932—1933, s. 9—12,
ryc. 3). — S t a n g e, o. c., Bd IX, s. 19, ryc. 30.
33 Zimmermann, o. c., tabl. 112, 113; także tabl.
110, 111, 115 a, b.
34 Tamie, tabl. 111, 114 a, 115 a. — S t a n g e. o. c.,
Bd IX, ryc. 28.
48