5. M. Kossior(?), Pokłon pasterzy, r. 1572, Połajewo, kościół
par. (fot. F. Maćkowiak)
elementy włoskiego wzoru, mianowicie: półpostacie
pierwszego planu, tworzące jak gdyby rodzaj fryzu,
ulubiony motyw wspomnianego malarza włoskiego 23,
scena planu drugiego, wyobrażająca w obrębie cen-
tralnego układu klęczącą Matkę Boską z Dzieciąt-
kiem leżącym przed nią na ziemi oraz postać św.
Józefa, następnie motyw architektury kolumnowej
z postacią mężczyzny obejmującego jedną z kolumn,
a także grupa czterech unoszących się w obłokach
aniołów, wieńczących całość kompozycji.
Artysta poznański, wzbogacając scenę centralną
swego obrazu, do postaci przejętych z kompozycji
Marca dal Pino dodał, jak już zaznaczono, jeszcze
inne, tym razem związane z twórczością Agnola Bron-
1948, s. 53—54. Tutaj nadmienić warto, że jeszcze jeden
polski obraz, tym razem oparty zapewne na miedziorycie
Corta. powtarza kompozycję M. dal Pino; jest to miano-
wicie Pokłon pasterzy, w. XVII, w klasztorze pofranciszkań-
skim w Warce. Zob.: I. Galicka, H. Sygietyńska,
pod red. tychże. Powiat grójecki (Katalog Zabytków Sztuki
w Polsce, X. z. 5, Warszawa 1971, s. 77, ryc. 117).
zino 24. Wykorzystał bowiem dwa miedzioryty opar-
te na kompozycjach tego słynnego manierysty wło-
skiego. Ryciny te ukazały się w Antwerpii, w oficy-
nie czołowego w tym czasie wydawcy i rytownika
flamandzkiego, Hieronima Cocka23. Jedna z nich,
rytowana przez Giorgia Ghisi, włoskiego sztycharza
pracującego przez pewien czas w oficynie Cocka,
6. Rytownik nieokreślony, wg M. dal Pino, Pokłon paste-
rzy, miedzioryt (fot. Pracownia fotograficzna Muzeum
Sztuki w Łodzi)
23 T h i e m e u. Becker, o. c., XXVII, s. 62.
24 Agnolo Bronzino urodzony we Florencji w r. 1503,
zmarł tamże w r. 1572, uczeń i współpracownik Pontorma,
nadworny malarz Kośmy I Medyceusza. T h i e m e u. Be-
cker, o. c., V, 1911, s. 60—63. — V e n t u r i, o. c., IX/6,
1933, s. 1—73.
144
par. (fot. F. Maćkowiak)
elementy włoskiego wzoru, mianowicie: półpostacie
pierwszego planu, tworzące jak gdyby rodzaj fryzu,
ulubiony motyw wspomnianego malarza włoskiego 23,
scena planu drugiego, wyobrażająca w obrębie cen-
tralnego układu klęczącą Matkę Boską z Dzieciąt-
kiem leżącym przed nią na ziemi oraz postać św.
Józefa, następnie motyw architektury kolumnowej
z postacią mężczyzny obejmującego jedną z kolumn,
a także grupa czterech unoszących się w obłokach
aniołów, wieńczących całość kompozycji.
Artysta poznański, wzbogacając scenę centralną
swego obrazu, do postaci przejętych z kompozycji
Marca dal Pino dodał, jak już zaznaczono, jeszcze
inne, tym razem związane z twórczością Agnola Bron-
1948, s. 53—54. Tutaj nadmienić warto, że jeszcze jeden
polski obraz, tym razem oparty zapewne na miedziorycie
Corta. powtarza kompozycję M. dal Pino; jest to miano-
wicie Pokłon pasterzy, w. XVII, w klasztorze pofranciszkań-
skim w Warce. Zob.: I. Galicka, H. Sygietyńska,
pod red. tychże. Powiat grójecki (Katalog Zabytków Sztuki
w Polsce, X. z. 5, Warszawa 1971, s. 77, ryc. 117).
zino 24. Wykorzystał bowiem dwa miedzioryty opar-
te na kompozycjach tego słynnego manierysty wło-
skiego. Ryciny te ukazały się w Antwerpii, w oficy-
nie czołowego w tym czasie wydawcy i rytownika
flamandzkiego, Hieronima Cocka23. Jedna z nich,
rytowana przez Giorgia Ghisi, włoskiego sztycharza
pracującego przez pewien czas w oficynie Cocka,
6. Rytownik nieokreślony, wg M. dal Pino, Pokłon paste-
rzy, miedzioryt (fot. Pracownia fotograficzna Muzeum
Sztuki w Łodzi)
23 T h i e m e u. Becker, o. c., XXVII, s. 62.
24 Agnolo Bronzino urodzony we Florencji w r. 1503,
zmarł tamże w r. 1572, uczeń i współpracownik Pontorma,
nadworny malarz Kośmy I Medyceusza. T h i e m e u. Be-
cker, o. c., V, 1911, s. 60—63. — V e n t u r i, o. c., IX/6,
1933, s. 1—73.
144