16. Motyw Dafne, Kraków, kaplica Zygmuntowska, fragment dekoracji ściany tarczowej nad ołtarzem (fot.
(R. Kozłowski) (wg Brummera)
DAFNE — WENUS
Wśród motywów figuralnych występujących
w górnej kondygnacji kaplicy Zygmuntowskiej,
na ścianie wschodniej, nad wnęką ołtarzową, w
polu środkowym o kształcie prostokąta zamknię-
tego od góry odcinkiem koła, wyobrażona jest
naga kobieta stojąca w okazałym kielichu kwia-
towym między dwoma symetrycznie rozmieszczo-
nymi, uskrzydlonymi puttami (ryc. 16). Grupa ta
jest motywem wyjściowym dla kompozycji kan-
delabrowo-roślinnej, na którą składa się smukły
kandelabr-łodyga, ożywiony na wysokości dwóch
trzecich dwoma kolejnymi uskrzydlonymi putta-
mi o lekko rozstawionych nogach i zwieńczony
siedzącym puttem piątym, oraz dwa elementy
boczne, którymi są gałązki roślinne wypełniają-
ce całą płycinę, wyginające się w środku pola
Atti del Convegno di studź michelangeleschi, Firenze-
-Roma 1964, Roma 1966, s. 7; tenże, I disegni delta
giovenlu di Michelangelo e un suo disegno inedito nella
na zewnątrz i wypuszczające trzy pary bujnych
spiralnych odgałęzień o mięsistym listowiu: dolne
i górne na zewnątrz, w środku zaś ku sobie i mo-
tywowi kandelabra-łodygi.
Naga kobieta u dołu pola stoi na wprost w
kontrapoście. Cały ciężar jej młodego i pięknego
ciała spoczywa na prawej nodze, jak wskazuje
wysoko podniesione prawe biodro, podczas gdy
lewa zgięta jest lekko w kolanie. Ręce kobiety
uniesione śmiało w górę i zgięte w łokciach przy-
trzymują swobodnie dłońmi boczne gałązki na wy-
sokości głowy prawie w miejscu, gdzie bierze
początek dolna para spiralnych odgałęzień. Twarz
kobiety spoglądającej z powagą na patrzącego
okalają długie, falujące włosy opadające miękko
na ramiona po bokach szyi.
Kim jest naga kobieta stojąca u dołu? Czy
stanowi samodzielny temat ikonograficzny, czy
Furnesina. Conferenza, Roma 1974 (Accademia Nazionale
dei Lincei, Anno CCCLXXI — 1974, Quaderno N. 193),
s. 9, tabl. VI, ryc. 12 i 13.
6 — Folia histeriae artium
81
(R. Kozłowski) (wg Brummera)
DAFNE — WENUS
Wśród motywów figuralnych występujących
w górnej kondygnacji kaplicy Zygmuntowskiej,
na ścianie wschodniej, nad wnęką ołtarzową, w
polu środkowym o kształcie prostokąta zamknię-
tego od góry odcinkiem koła, wyobrażona jest
naga kobieta stojąca w okazałym kielichu kwia-
towym między dwoma symetrycznie rozmieszczo-
nymi, uskrzydlonymi puttami (ryc. 16). Grupa ta
jest motywem wyjściowym dla kompozycji kan-
delabrowo-roślinnej, na którą składa się smukły
kandelabr-łodyga, ożywiony na wysokości dwóch
trzecich dwoma kolejnymi uskrzydlonymi putta-
mi o lekko rozstawionych nogach i zwieńczony
siedzącym puttem piątym, oraz dwa elementy
boczne, którymi są gałązki roślinne wypełniają-
ce całą płycinę, wyginające się w środku pola
Atti del Convegno di studź michelangeleschi, Firenze-
-Roma 1964, Roma 1966, s. 7; tenże, I disegni delta
giovenlu di Michelangelo e un suo disegno inedito nella
na zewnątrz i wypuszczające trzy pary bujnych
spiralnych odgałęzień o mięsistym listowiu: dolne
i górne na zewnątrz, w środku zaś ku sobie i mo-
tywowi kandelabra-łodygi.
Naga kobieta u dołu pola stoi na wprost w
kontrapoście. Cały ciężar jej młodego i pięknego
ciała spoczywa na prawej nodze, jak wskazuje
wysoko podniesione prawe biodro, podczas gdy
lewa zgięta jest lekko w kolanie. Ręce kobiety
uniesione śmiało w górę i zgięte w łokciach przy-
trzymują swobodnie dłońmi boczne gałązki na wy-
sokości głowy prawie w miejscu, gdzie bierze
początek dolna para spiralnych odgałęzień. Twarz
kobiety spoglądającej z powagą na patrzącego
okalają długie, falujące włosy opadające miękko
na ramiona po bokach szyi.
Kim jest naga kobieta stojąca u dołu? Czy
stanowi samodzielny temat ikonograficzny, czy
Furnesina. Conferenza, Roma 1974 (Accademia Nazionale
dei Lincei, Anno CCCLXXI — 1974, Quaderno N. 193),
s. 9, tabl. VI, ryc. 12 i 13.
6 — Folia histeriae artium
81