DOI Artikel:
Pieńkowska, Hanna: Dzieje i fabryka kościoła oraz klasztoru Norbertanek w Imbramowicach
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20407#0099
Jak dotąd, malarz Wilelm Włoch pozostaje po-
stacią zagadkową. Wiemy o nim niezwykle mało.
Przypisuje mu się inkrustowaną postać św. Jana
Kantego na sarkofagu ołtarza w kościele św. An-
ny (ołtarz ten wykonał Baltazar Fon,tana) 157. Cór-
ka Wilelma wymieniona została jako autorka ob-
razu św. Anny w kościele św. Józefa 158. Nie wia-
domo, czy można go łączyć z osobą malarza Wil-
helma Flamingo, który w r. 1712 wykonał z ra-
mienia biskupa Łubieńskiego dekoracje na ob-
chodzie z okazji kanonizacji św. Feliksa z Canta-
licio u oo. kapucynów w Krakowie 139.
Osobnego studium wymagają inne dzieła ma-
larskie przechowywane w klasztorze, czego przy-
kładem mogą być wyniki pracy mgr. Krasnowol-
skiego, przypisujące autorstwo Jana Breughla
Aksamitnego obrazowi na blasze iz przedstawie-
niem M. Boskiej w wieńcu kwiatowo-owocowym,
mieszczącemu się w kapitularzu klasztoru.
Podobnie zachowane do dzisiaj tkaniny, orna-
ty, hafty, z których większość może być zidenty-
fikowana w rejestrze fundatorów i w spisach in-
wentarzowych, stanowić może osobny temat ba-
dawczy.
UWAGI KOŃCOWE
Osiemnastowieczna fabryka kościoła i klasz-
toru w Imbramowicach posiada doskonałą doku-
mentację źródłową, naświetlającą wnikliwie wie-
le problemów. Dzięki wyrywkowym odczytaniom
„Kronik” klasztornych już uprzednio ustalono
autorstwo Kacpra Bażanki i zebrano kilka fak-
tów z jego życia tam zanotowanych. Obecnie uda-
ło się w pełni wykorzystać „Historię domową” dla
odczytania informacji o innych architektach, ar-
tystach i rzemieślnikach współpracujących z kla-
sztorem.
Szczegółowe notatki dały możność wglądu w
organizację robót, w sprawy materiałowe, w har-
monogram fabryki i w trudności, jakie musiano
pokonywać w trakcie robót. Ograniczone możli-
wości badawcze nie pozwoliły na odkrycie naj-
157 Katalog Zabytków..., Kraków, Kościoły..., s. 81.
158 Tamże, s. 152.
159 Historia domowa...; Zagórowski, o.c., przyp.
147, s. 122.
160 M. S., Pamiątka siedemsetlecia..., s. 99, ponieważ
opisywanie kronik klasztornych było przerwane w latach
1824—1924, historia w. XIX opiera się na koresponden-
16. Imbramowice, klasztor Norbertanek, biblioteka, r. 1739
(fot. W. Górski)
starszych materialnych śladów romańskiego za-
łożenia. Natomiast po raz pierwszy udało się „ro-
zwarstwić” istniejącą architekturę i uchwycić
średniowieczne fazy budowli. Wobec zniszczeń,
jakim ulegał ten zespół, nękany pożarami rów-
nież w XIX wieku 16°, wydają się szczególnie in-
teresujące ustalenia kolejnych etapów budowy
i rozbudowy tego starodawnego ośrodka klasztor-
nego. Jego zaś wartości zabytkowe i krajobrazo-
we wymagają szczególnie czujnej opieki konser-
watorskiej, aby uchronić całą strukturę prze-
strzenną, w którą jest wkomponowany.
cji zachowanej w archiwum imbramowickim. Pożar w
r. 1836 zniszczył dachy wieży, kościoła i klasztoru. Od-
budowa hełmu nastąpiła w r. 1856. Ponowny pożar
w r. 1875 zniszczył hełm wieży, naruszając jej strukturę.
Ostatni pożar zniszczył hełm wieży w r. 1962. Na jego
miejsce wprowadzono skromny dach czterospadowy.
91
stacią zagadkową. Wiemy o nim niezwykle mało.
Przypisuje mu się inkrustowaną postać św. Jana
Kantego na sarkofagu ołtarza w kościele św. An-
ny (ołtarz ten wykonał Baltazar Fon,tana) 157. Cór-
ka Wilelma wymieniona została jako autorka ob-
razu św. Anny w kościele św. Józefa 158. Nie wia-
domo, czy można go łączyć z osobą malarza Wil-
helma Flamingo, który w r. 1712 wykonał z ra-
mienia biskupa Łubieńskiego dekoracje na ob-
chodzie z okazji kanonizacji św. Feliksa z Canta-
licio u oo. kapucynów w Krakowie 139.
Osobnego studium wymagają inne dzieła ma-
larskie przechowywane w klasztorze, czego przy-
kładem mogą być wyniki pracy mgr. Krasnowol-
skiego, przypisujące autorstwo Jana Breughla
Aksamitnego obrazowi na blasze iz przedstawie-
niem M. Boskiej w wieńcu kwiatowo-owocowym,
mieszczącemu się w kapitularzu klasztoru.
Podobnie zachowane do dzisiaj tkaniny, orna-
ty, hafty, z których większość może być zidenty-
fikowana w rejestrze fundatorów i w spisach in-
wentarzowych, stanowić może osobny temat ba-
dawczy.
UWAGI KOŃCOWE
Osiemnastowieczna fabryka kościoła i klasz-
toru w Imbramowicach posiada doskonałą doku-
mentację źródłową, naświetlającą wnikliwie wie-
le problemów. Dzięki wyrywkowym odczytaniom
„Kronik” klasztornych już uprzednio ustalono
autorstwo Kacpra Bażanki i zebrano kilka fak-
tów z jego życia tam zanotowanych. Obecnie uda-
ło się w pełni wykorzystać „Historię domową” dla
odczytania informacji o innych architektach, ar-
tystach i rzemieślnikach współpracujących z kla-
sztorem.
Szczegółowe notatki dały możność wglądu w
organizację robót, w sprawy materiałowe, w har-
monogram fabryki i w trudności, jakie musiano
pokonywać w trakcie robót. Ograniczone możli-
wości badawcze nie pozwoliły na odkrycie naj-
157 Katalog Zabytków..., Kraków, Kościoły..., s. 81.
158 Tamże, s. 152.
159 Historia domowa...; Zagórowski, o.c., przyp.
147, s. 122.
160 M. S., Pamiątka siedemsetlecia..., s. 99, ponieważ
opisywanie kronik klasztornych było przerwane w latach
1824—1924, historia w. XIX opiera się na koresponden-
16. Imbramowice, klasztor Norbertanek, biblioteka, r. 1739
(fot. W. Górski)
starszych materialnych śladów romańskiego za-
łożenia. Natomiast po raz pierwszy udało się „ro-
zwarstwić” istniejącą architekturę i uchwycić
średniowieczne fazy budowli. Wobec zniszczeń,
jakim ulegał ten zespół, nękany pożarami rów-
nież w XIX wieku 16°, wydają się szczególnie in-
teresujące ustalenia kolejnych etapów budowy
i rozbudowy tego starodawnego ośrodka klasztor-
nego. Jego zaś wartości zabytkowe i krajobrazo-
we wymagają szczególnie czujnej opieki konser-
watorskiej, aby uchronić całą strukturę prze-
strzenną, w którą jest wkomponowany.
cji zachowanej w archiwum imbramowickim. Pożar w
r. 1836 zniszczył dachy wieży, kościoła i klasztoru. Od-
budowa hełmu nastąpiła w r. 1856. Ponowny pożar
w r. 1875 zniszczył hełm wieży, naruszając jej strukturę.
Ostatni pożar zniszczył hełm wieży w r. 1962. Na jego
miejsce wprowadzono skromny dach czterospadowy.
91