DOI article:
Budziłło-Skowron, Danuta: Uwagi o stanie zachowania krakowskiego Ołtarza mariackiego Wita Stwosza
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.20543#0109
4. Ołtarz Mariacki Wita Stwosza w kościele p.w. Wnie-
bowzięcia NPMarii w Krakowie, część środkowa; głowa
apostoła trzymającego naczynie na wodę święconą: a —
przed podjęciem prac w grudniu 1982; to — w trakcie
chemicznego doczyszczania polichromii i złoceń, widocz-
no pociemnienie punktowań z lat czterdziestych w. XX;
c — po pełnym doczyszczeniu i wykonaniu retuszy pun-
któw ań
lettę kauterem przez bibułkę japońską. Mieszanką
terpentyny z methylglikolem (2—5%) usunięto
niektóre szczególnie rażąco pociemniałe punkto-
wania (ryc. 4bc, 5ab, 6ab). Równolegle kontynu-
owano wykonywanie dokumentacji fotograficznej
rejestrującej rodzaj, zakres i efekty przeprowa-
dzonych prac oraz dokumentacji rysunkowej, ilu-
strującej stan zachowania polichromii. W trzecim
i ostatnim etapie, do 5 maja 1983, wykonano za-
bezpieczenia partii snycerskich: wzmocniono kon-
strukcyjnie oraz doklejono szereg drobnych, głó-
wnie ornamentalno-architektonicznych elementów
rzeźbiarskich oraz detali płaskorzeźb i rzeźb (pal-
ce, skrzydełka) klejem produkcji polskiej Winacet
DP 50; przy tej okazji wykonano też szereg zastrzy-
ków impregnacyjnych pięcioprocentowym Paralo-
idem B-72 w ksylenie. O liczbie zastanych uła-
mań i odspojeń występujących w każdej z części
retabulum, szczególnie w baldachimach nad gru-
pami Wniebowzięcia NPMarii i Koronacji oraz
fryzach nad scenami awersów skrzydeł wewnętrz-
nych, świadczy liczba wykonanych w tym etapie
dwustu sześćdziesięciu siedmiu drobnych sklejeń
i stu pięciu wzmocnień, czyli w sumie trzystu
siedemdziesięciu dwóch interwencji stolarza-sny-
cerza (ryc. 3ab). Drobne ubytki zaprawy uzupeł-
nione zostały masą kredowo-klejową; scalenia ko-
lorystyczne w partiach złoconych ograniczono do
powleczenia czerwonym bolusem, w partiach po-
lichromowanych do punktowań farbami olejny-
bowzięcia NPMarii w Krakowie, część środkowa; głowa
apostoła trzymającego naczynie na wodę święconą: a —
przed podjęciem prac w grudniu 1982; to — w trakcie
chemicznego doczyszczania polichromii i złoceń, widocz-
no pociemnienie punktowań z lat czterdziestych w. XX;
c — po pełnym doczyszczeniu i wykonaniu retuszy pun-
któw ań
lettę kauterem przez bibułkę japońską. Mieszanką
terpentyny z methylglikolem (2—5%) usunięto
niektóre szczególnie rażąco pociemniałe punkto-
wania (ryc. 4bc, 5ab, 6ab). Równolegle kontynu-
owano wykonywanie dokumentacji fotograficznej
rejestrującej rodzaj, zakres i efekty przeprowa-
dzonych prac oraz dokumentacji rysunkowej, ilu-
strującej stan zachowania polichromii. W trzecim
i ostatnim etapie, do 5 maja 1983, wykonano za-
bezpieczenia partii snycerskich: wzmocniono kon-
strukcyjnie oraz doklejono szereg drobnych, głó-
wnie ornamentalno-architektonicznych elementów
rzeźbiarskich oraz detali płaskorzeźb i rzeźb (pal-
ce, skrzydełka) klejem produkcji polskiej Winacet
DP 50; przy tej okazji wykonano też szereg zastrzy-
ków impregnacyjnych pięcioprocentowym Paralo-
idem B-72 w ksylenie. O liczbie zastanych uła-
mań i odspojeń występujących w każdej z części
retabulum, szczególnie w baldachimach nad gru-
pami Wniebowzięcia NPMarii i Koronacji oraz
fryzach nad scenami awersów skrzydeł wewnętrz-
nych, świadczy liczba wykonanych w tym etapie
dwustu sześćdziesięciu siedmiu drobnych sklejeń
i stu pięciu wzmocnień, czyli w sumie trzystu
siedemdziesięciu dwóch interwencji stolarza-sny-
cerza (ryc. 3ab). Drobne ubytki zaprawy uzupeł-
nione zostały masą kredowo-klejową; scalenia ko-
lorystyczne w partiach złoconych ograniczono do
powleczenia czerwonym bolusem, w partiach po-
lichromowanych do punktowań farbami olejny-