5. Wdt Stwosz, krucyfiks z kościoła Sw. Wawrzyńca w
Norymberdze — ujęcie frontalne i boczne (wg Veit S.oss
in Nürnberg. Werke des Meisters und seiner Schule in
Nürnberg und Umgebung, München 1983; reprod. 119,
122)
Figurka Chrystusa w M-uzeum Narodowym —
o frontalnie ujętym wyprostowanym ciele, silnym
współczynniku realizmu oraz dynamicznym ukła-
dzie perizonium — pod względem formalnym
przynależy wyraźnie (podobnie jak wszystkie kru-
cyfiksy Stwoszowskie) do typu „bodeńskiego”,
stanowiącego ostatni już etap rozwoju motywu
Ukrzyżowania w późnym średniowieczu. Słynny
kamienny krucyfiks Mikołaja Gerhaerta z Lejdy,
wykonany w 1467 roku dla cmentarza w Baden-
-Baden, swoim nowatorskim ujęciem postaci U-
krzyżowanego bardzo silnie oddziałał na cały sze-
reg, powstających pod jego bezpośrednim lub po-
średnim wpływem, realizacji rzeźbiarskich 17. Im-
puls dla tego przełomowego rozwiązania zaczerp-
nął Mikołaj z Lejdy z twórczości graficznej Mi-
strza E.S.18, a pośrednio od malarzy niderlandz-
kich, którzy najprawdopodobniej byli twórcami
takiego ujęcia postaci Ukrzyżowanego 19.
W zestawieniu omawianego zabytku krakow-
skiego z krucyfiksem badeńskim oraz jego grafi-
cznym pierwowzorem uderza fakt, iż obiekt nasz
zdaje się nawiązywać nie tyle do monumentalnej
realizacji w Baden-Baden, ile bezpośrednio i w
17 M. Ohnmacht, Das Kruzifix des Nikolaus 19 Por. bogaty materiał ilustracyjny w: E. Panof-
Gerhaert von Leyden in Baden-Baden von 1467. Ty- s k y, Early Netherlandish Painting. Its Origins and Cha-
pus — Still, Herkunft —■ Nachfolge, Bern.—Frankfurt racter, Cambridge-M.assaohussets 1953; M. Friedlän-
am Main 1973. der, Early Netherlandish Painting, 2: Rogier van der
18 E. Hessig, Die Kunst des Meister E.S und die Weyden and the Master of Flemalle, Leyden 1957.
Plastik der Spätgotik (Forschungen zur Deutschen Kunst-
geschichte, I, Berlin 1935), s. 15.
134
Norymberdze — ujęcie frontalne i boczne (wg Veit S.oss
in Nürnberg. Werke des Meisters und seiner Schule in
Nürnberg und Umgebung, München 1983; reprod. 119,
122)
Figurka Chrystusa w M-uzeum Narodowym —
o frontalnie ujętym wyprostowanym ciele, silnym
współczynniku realizmu oraz dynamicznym ukła-
dzie perizonium — pod względem formalnym
przynależy wyraźnie (podobnie jak wszystkie kru-
cyfiksy Stwoszowskie) do typu „bodeńskiego”,
stanowiącego ostatni już etap rozwoju motywu
Ukrzyżowania w późnym średniowieczu. Słynny
kamienny krucyfiks Mikołaja Gerhaerta z Lejdy,
wykonany w 1467 roku dla cmentarza w Baden-
-Baden, swoim nowatorskim ujęciem postaci U-
krzyżowanego bardzo silnie oddziałał na cały sze-
reg, powstających pod jego bezpośrednim lub po-
średnim wpływem, realizacji rzeźbiarskich 17. Im-
puls dla tego przełomowego rozwiązania zaczerp-
nął Mikołaj z Lejdy z twórczości graficznej Mi-
strza E.S.18, a pośrednio od malarzy niderlandz-
kich, którzy najprawdopodobniej byli twórcami
takiego ujęcia postaci Ukrzyżowanego 19.
W zestawieniu omawianego zabytku krakow-
skiego z krucyfiksem badeńskim oraz jego grafi-
cznym pierwowzorem uderza fakt, iż obiekt nasz
zdaje się nawiązywać nie tyle do monumentalnej
realizacji w Baden-Baden, ile bezpośrednio i w
17 M. Ohnmacht, Das Kruzifix des Nikolaus 19 Por. bogaty materiał ilustracyjny w: E. Panof-
Gerhaert von Leyden in Baden-Baden von 1467. Ty- s k y, Early Netherlandish Painting. Its Origins and Cha-
pus — Still, Herkunft —■ Nachfolge, Bern.—Frankfurt racter, Cambridge-M.assaohussets 1953; M. Friedlän-
am Main 1973. der, Early Netherlandish Painting, 2: Rogier van der
18 E. Hessig, Die Kunst des Meister E.S und die Weyden and the Master of Flemalle, Leyden 1957.
Plastik der Spätgotik (Forschungen zur Deutschen Kunst-
geschichte, I, Berlin 1935), s. 15.
134