DOI issue:
Ze studiów nad malowidłami ściennymi w Niepołomicach
DOI article:Bik, Katarzyna: Dekoracja malarska tzw. Starej Zakrystii kościoła parafialnego w Niepołomicach w świetle ostatniej konserwacji z lat 1976 - 1986
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20615#0028
4. Niepołomice, kościół parafialny p. w. Najświętszej Panny Marii, 10 000 Mę-
czenników z Góry Ararat i 11 000 Męczenniczek Kolońskich, tzw. Stara Zakrystia,
sklepienie przęsła środkowego
gaweńskich. W centrum umieszczono pięć stło-
czonych postaci: czterech żołnierzy oraz starca
w zawoju na głowie. Z prawej strony kompozycji
namalowano rodzaj szubienicy, na której zawie-
szono za nogi postać (zachowały się jedynie sto-
py związane w kostkach sznurem). W prawym
dolnym rogu zobrazowano oprawcę, po którym
pozostała tylko, uniesiona nad głową, trzymająca
rózgę ręka.
Dwie ostatnie sceny wyobrażono na zachod-
nim murze kaplicy. Przedstawienie Strącenie
bożka bezpośrednio sąsiaduje ze sceną Uwolnienia
(ryc. 18—20)13. Po prawej stronie imuru w
otwartej przestrzeni na spękanej ziemi klęczy
święta w otoczeniu zdumionych i przerażonych
świadków wydarzenia ukazanego w głębi. Zlatu-
jący z nieba anioł uderzeniem miecza roztrza-
skał wysoką kolumnę, z której właśnie spada
głową w dół diabeł. Postać świętej uległa znisz-
czeniu, ale można rozpoznać jej purpurową suk-
nię. Najlepiej widoczny jest biało odziany anioł
oraz sugestywnie namalowany, „żywy”, pokryty
brunatną sierścią diabeł.
Ostatnia scena zachowała się fragmentarycz-
13 Wrażenie wspólnej przestrzeni podkreśla brak
obramienia w postaci zębów. W pozostałych przedsta-
wieniach obramienie takie otacza każdą scenę.
24
czenników z Góry Ararat i 11 000 Męczenniczek Kolońskich, tzw. Stara Zakrystia,
sklepienie przęsła środkowego
gaweńskich. W centrum umieszczono pięć stło-
czonych postaci: czterech żołnierzy oraz starca
w zawoju na głowie. Z prawej strony kompozycji
namalowano rodzaj szubienicy, na której zawie-
szono za nogi postać (zachowały się jedynie sto-
py związane w kostkach sznurem). W prawym
dolnym rogu zobrazowano oprawcę, po którym
pozostała tylko, uniesiona nad głową, trzymająca
rózgę ręka.
Dwie ostatnie sceny wyobrażono na zachod-
nim murze kaplicy. Przedstawienie Strącenie
bożka bezpośrednio sąsiaduje ze sceną Uwolnienia
(ryc. 18—20)13. Po prawej stronie imuru w
otwartej przestrzeni na spękanej ziemi klęczy
święta w otoczeniu zdumionych i przerażonych
świadków wydarzenia ukazanego w głębi. Zlatu-
jący z nieba anioł uderzeniem miecza roztrza-
skał wysoką kolumnę, z której właśnie spada
głową w dół diabeł. Postać świętej uległa znisz-
czeniu, ale można rozpoznać jej purpurową suk-
nię. Najlepiej widoczny jest biało odziany anioł
oraz sugestywnie namalowany, „żywy”, pokryty
brunatną sierścią diabeł.
Ostatnia scena zachowała się fragmentarycz-
13 Wrażenie wspólnej przestrzeni podkreśla brak
obramienia w postaci zębów. W pozostałych przedsta-
wieniach obramienie takie otacza każdą scenę.
24