Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (30.1994)

12. Niepołomice, kościół parafialny p. w. Najświętszej Panny Marii, 10 000 Mę-
czenników z Góry Ararat i 11 000 Męczenniczek Kolońskich, tzw. Stara Zakrystia,
środkowy pas dekoracji (Męczennice) — ściana wschodnia

Innym istotnym czynnikiem łączącym zespół
dekoracji niepołomickiej z dziełami malarzy Tre-
centa jest —- wbrew poglądom Dąb-Kalinowskiej
— sposób przedstawiania architektury. W pracy
tej autorki czytamy: „malowidła niepołomickie

różnią się zdecydowanie od malarstwa włoskiego
sposobem przedstawiania architektury. Mistrz
niepołomicki odsuwa architekturę na plan dal-
szy, stanowi ona tylko zaplecze dla rozgrywają-
cych się scen, stosuje on detale architektury go-
tyckiej i fantastycznej, nie wprowadza nato-
miast antycznych”26. Tymczasem budowle wy-

obrażone na freskach w Niepołomicach pełnią,
w stosunku do przedstawianych wydarzeń, zróż-
nicowane funkcje. W scenie Przed władcą (ryc.
14) stanowią faktycznie tło, ale pozostałe epizo-
dy rozgrywają się we wnętrzach względnie w
bramach i na balkonach. Wszystkie te sposoby
wykorzystywania architektury występują na
freskach w Górnym Kościele św. Franciszka w
Asyżu. W takich przedstawieniach, jak: Wyrze-
czenie się dóbr ziemskich przez św. Franciszka

26 D ą b-K a 1 i n o w s k a, o. c., s. 53.

32