DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.11112#0510
— 496 —
1678 N°- 340 a. HOOGSTRATEN LOBT REMBRANDTS
FÄHIGKEIT FLEISCH ZU MALEN.
Man soll die Farben so mischen, dass sie wirklich Fleisch
darzustellen scheinen, und kalkartige Weisse vermeiden. Jacques
de Bakker aus Antwerpen und Jakob Backer aus Amsterdam
haben dies in natürlicher Weise gethan, und Rembrandt hat
grossen Werth darauf gelegt.
Het \y dan datmen naekten van hinderen, of jongelingen,
of lijvige worstelaers, of magere en uitgeteerde lichamen, of
baedende nirnfen, ja hemelsche Godinnen schildere; inen \ie toe,
datmen de verwen \oodanich breeke, dat het vlees schijne; dat-
men de kalkachtige ivitheyt mijde. Vermander %egt, dat
eenen Jaqnes de Bakker tot Antwerpen eerst een vleesch-
achtige maniere van schilderen invoerde, koloreerende \oo
niet met enkel wit} maer verhoogende met een natuerlijke
karnatie. Zeker, \ijn naemgenoot Jaques de Bakker tot
Amsterdam is hem ^oo wel in de\e prijslijke waerneming nae-
gevolgt, als hy hem in naem is gelijk geweest. Ik \wijge van
Rembrant en andere, die dit konstdeel wonderlijk hoog achten.
Aus S. v. Hoogstraten, a. a. O. S. 227.
1078 N°- 341a. REMBRANDT'S FÄHIGKEIT KERZENLICHT
DARZUSTELLEN.
Rembrandt hat, so gut wie er dies konnte, in einigen seiner
Radirungen das Kerzenlicht dargestellt, aber wenn man das
Licht zudeckt, ist das Uebrige schwarz, während wir in der Wirk-
lichkeit, gerade wenn wir eine Lichtquelle verdecken, das Uebrige
sehr deutlich sehen.
Man soll vorsichtig sein) om niet meer t' onderneemen, als
het vermoogen on\er vervven toelaet. Want als wy te hoog
opheffen, \oo \ullen wy om laeg te kort Schieten, gelijk een
gebew~t, die in 't schilderen van een nachtstuk een brandende
toors of een kaerse voor aen stellen: want \y hebben de macht
niet, het resteerende werk \ijn behoorlijke klaerheyt te geeven.
1678 N°- 340 a. HOOGSTRATEN LOBT REMBRANDTS
FÄHIGKEIT FLEISCH ZU MALEN.
Man soll die Farben so mischen, dass sie wirklich Fleisch
darzustellen scheinen, und kalkartige Weisse vermeiden. Jacques
de Bakker aus Antwerpen und Jakob Backer aus Amsterdam
haben dies in natürlicher Weise gethan, und Rembrandt hat
grossen Werth darauf gelegt.
Het \y dan datmen naekten van hinderen, of jongelingen,
of lijvige worstelaers, of magere en uitgeteerde lichamen, of
baedende nirnfen, ja hemelsche Godinnen schildere; inen \ie toe,
datmen de verwen \oodanich breeke, dat het vlees schijne; dat-
men de kalkachtige ivitheyt mijde. Vermander %egt, dat
eenen Jaqnes de Bakker tot Antwerpen eerst een vleesch-
achtige maniere van schilderen invoerde, koloreerende \oo
niet met enkel wit} maer verhoogende met een natuerlijke
karnatie. Zeker, \ijn naemgenoot Jaques de Bakker tot
Amsterdam is hem ^oo wel in de\e prijslijke waerneming nae-
gevolgt, als hy hem in naem is gelijk geweest. Ik \wijge van
Rembrant en andere, die dit konstdeel wonderlijk hoog achten.
Aus S. v. Hoogstraten, a. a. O. S. 227.
1078 N°- 341a. REMBRANDT'S FÄHIGKEIT KERZENLICHT
DARZUSTELLEN.
Rembrandt hat, so gut wie er dies konnte, in einigen seiner
Radirungen das Kerzenlicht dargestellt, aber wenn man das
Licht zudeckt, ist das Uebrige schwarz, während wir in der Wirk-
lichkeit, gerade wenn wir eine Lichtquelle verdecken, das Uebrige
sehr deutlich sehen.
Man soll vorsichtig sein) om niet meer t' onderneemen, als
het vermoogen on\er vervven toelaet. Want als wy te hoog
opheffen, \oo \ullen wy om laeg te kort Schieten, gelijk een
gebew~t, die in 't schilderen van een nachtstuk een brandende
toors of een kaerse voor aen stellen: want \y hebben de macht
niet, het resteerende werk \ijn behoorlijke klaerheyt te geeven.