DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.69873#0385
Płyta nagrobkowa
Jana z Czerniny w Rydzynie.
Zagadnienie interpretacji
Płyta nagrobkowa Jana z Czerniny, opublikowana przez Piotra
Skubiszewskiego w ostatnim numerze ,,Biuletynu Historii Sztuki” za rok
1955, należy do wyjątkowo cennych dzieł rzeźby średniowiecznej w Pol-
sce1. Przede wszystkim jest ona obok jędrzejowskiej podobizny kaszte-
lana Pakosława (zm. 1319) jednym z pierwszych zachowanych do naszych
czasów wyobrażeń „portretowych” polskiego rycerza. Po wtóre, w sto-
sunku do licznych nagrobków książęcych i królewskich XIV i XV w.
na Śląsku i w Małopolsce, wyróżnia ją z jednej strony rzadko spotykana
samodzielność artystyczna, zdradzająca umysł niepośledniego twórcy,
podkreślona wysoką wartością rzemiosła, z drugiej zaś -—- świadome na-
wiązywanie do znakomitej tradycji rzeźby architektonicznej pierwszego
gotyku2. Po trzecie wreszcie, i to wydaje się najważniejsze, jej treści
ideowe posiadają charakter metafory nadającej dziełu sztuki znamię sym-
bolu wybiegającego poza kształtowanie piękna w dziedzinę myśli o bycie
i śmierci3.
Opis
Płyta nagrobkowa Jana z Czerniny (il. 1 ■—-4), wmurowana we wschod-
nią ścianę prezbiterium, za głównym ołtarzem, w kościele parafialnym
p.w. Św. Stanisława biskupa w Rydzynie, wykonana jest z jasnoróżowe-
go, miejscami jakby wypłowiałego i przechodzącego w odcień popie-
laty marmuru i ma kształt stojącego prostokąta o wymiarach 152 X
X 288 cm. Jej artystyczna budowa jest bardzo prosta, a przecież nie po-
zbawiona szlachetnego wyrafinowania.
Ramę płyty tworzy szeroki na 30 cm pas gotyckiej minuskuły, którą
odczytywać trzeba od lewego narożnika górnego, posuwając się nie-
przerwanie w prawo: 379
Jana z Czerniny w Rydzynie.
Zagadnienie interpretacji
Płyta nagrobkowa Jana z Czerniny, opublikowana przez Piotra
Skubiszewskiego w ostatnim numerze ,,Biuletynu Historii Sztuki” za rok
1955, należy do wyjątkowo cennych dzieł rzeźby średniowiecznej w Pol-
sce1. Przede wszystkim jest ona obok jędrzejowskiej podobizny kaszte-
lana Pakosława (zm. 1319) jednym z pierwszych zachowanych do naszych
czasów wyobrażeń „portretowych” polskiego rycerza. Po wtóre, w sto-
sunku do licznych nagrobków książęcych i królewskich XIV i XV w.
na Śląsku i w Małopolsce, wyróżnia ją z jednej strony rzadko spotykana
samodzielność artystyczna, zdradzająca umysł niepośledniego twórcy,
podkreślona wysoką wartością rzemiosła, z drugiej zaś -—- świadome na-
wiązywanie do znakomitej tradycji rzeźby architektonicznej pierwszego
gotyku2. Po trzecie wreszcie, i to wydaje się najważniejsze, jej treści
ideowe posiadają charakter metafory nadającej dziełu sztuki znamię sym-
bolu wybiegającego poza kształtowanie piękna w dziedzinę myśli o bycie
i śmierci3.
Opis
Płyta nagrobkowa Jana z Czerniny (il. 1 ■—-4), wmurowana we wschod-
nią ścianę prezbiterium, za głównym ołtarzem, w kościele parafialnym
p.w. Św. Stanisława biskupa w Rydzynie, wykonana jest z jasnoróżowe-
go, miejscami jakby wypłowiałego i przechodzącego w odcień popie-
laty marmuru i ma kształt stojącego prostokąta o wymiarach 152 X
X 288 cm. Jej artystyczna budowa jest bardzo prosta, a przecież nie po-
zbawiona szlachetnego wyrafinowania.
Ramę płyty tworzy szeroki na 30 cm pas gotyckiej minuskuły, którą
odczytywać trzeba od lewego narożnika górnego, posuwając się nie-
przerwanie w prawo: 379