Kircher, Athanasius; Waesberghe, Joannes Janssonius van [Bearb.]; Weyerstraet, Sara [Bearb.]: Athanasii Kircheri è Soc. Jesu Latium. Id Est, Nova & Parallela Latii tum Veteris tum Novi Descriptio (Amstelodami: Apud Joannem Janssonium à Waesberge, & Hæredes Elizei Weyerstraet, 1671)

VETUS & NOVUM LATIUM. 7
vocasse, juxta illucj Maronis : | Dicla quoque eft Latium terra la-
Sapuis & nomen pofuit Saturnia j tente Deo.
tellus. I Isidorus Orig. 1. 14, c. 4. Italia olim
Qua? & Ovidius fastor. i< confirmat Saturni ftcgps nomine Saturniaappellata
hiice verbis: fuit , mox Latium dLla, eo quod idem
Hac ego Saturnum memini tellure re- Saturnus a Jove pulfus , ibi latuerit.
ceptum. Columella in praefatione rei rustica? :
Coclitibus regnis a pulfus erat. | In hoc Latio & Saturnia terra , ubi
Inde diu genti manjit Saturnia tel- Dii agrorum culturam progeniem fuam
lus 5 docuerunt.

CAPUT III,
T)e Aboriginibus, Oeno trijs, Italis, Sicanis, Umbris, Pe-
Iasgis,Latij Feteris Colonis.

Primi La- Mnium Historicorum Una-
riipopuli, jy . . r • n
2 Inimis lententia elt, primos
Colonos fuisse Abo-
ripines * Oenotrios , Sicanos.
DmbrossPelafgos*. At qualesnam illi fue-
rint, ex qua llirpe hominum primum
prodierint, quomodo in Latium per-
venerint, quamam horum nominum
etymologia,uti mirum ih modum tum
Gra?cos, tum Latinos Authores cru-
TUsicidtai ciat, ita ex caliginosa vetustatis nebula
dKrtbw"1' occoecatis vix est, qui aliquid certi &
inaccefa solidi, etiam summo adhibito cona-
vetitj.a.ts. mjne^ as{]gnete Hanc summam Au-
thorum perplexitatem, irreconciliabi-
lem fere in diversa abeuntium discre-
pantiam, confusionemque, cum intui-
tus essem, serio Greecos cum Latinis,
hos cum Hebraicis Chaldaicisque tra-
ditionibus summo studio conferenti,
lumen tandem nonnullum , tametsi
subobscurum , mihi obortum, me in
concordandis Authorum litibus dato
animo audaciorem fecit: quod & Le-
dori hoc loco eo candore, quo sem-
per fui, communicandum duxi, liber-
tate unicuique relida, ut de mea? specu-
lationis veritate, non tamen sine ratio-
ne fundata?, quod libuerit, sentiat,
quam si nonprobaverit,spero futurum,
ut saltem conatum meum in laude re-
ponat. Et ut ab Aboriginibus incipia-
mus,
concord^ Aborigines vetustissimam Italiae seu
ito Auibo’

Latii gentem omnes appellant: quo- diT-
° -vir*1 rentiumin*
rum nomen tum primum deliit, cum terfe.
Aeneas potitus Latio nomen Aborigi-
num cum Latinorum nomine com-

mutavit. Dionyfius ex melioribus pri-
mus ubique pallim hanc inaccessam
antiquitatem dicit. Thucydides, ubi de
Sicilia agit in principio Libri TDLAborwi- Aborigi-
0 1 . r r 1 ’ nes Italiae
nes cum Sicanis confundens, utrqm- populi.
que ad Itali seu Oenotrii originem re-
ducit; cui Virgilius subscribens 1. 7, sic
canit:
Quin etiam Peterum essigies ex ordine
APorum
Antiqua ex cedro, Italusque, pater que
Sabinus,
Saturnusquefenex^ Janique bifrontis
irnavo
Teftibulo adftabant^ aliique ab origine
Ubi ab origine Reges, Aborigines lucu-
lenter indicat, ad Saturni tempora ea
relegans.
Sextus quoque Aurelius 1. de origi- Abori?':
. i 1 . . O nes undem
ne gentis Romana?, originem horum feliam
immediate post diluvium a lanigenis ^7^'
traxisse ait: Quidam, inquit, tradunt^
terris diluPio coopertispasfim multos in
montibus , ad quos confugerant, confti-
tijfe^ ex quibus quofdamfedem quaerentes
perPeclos in Italiam Aborigines appella-
tos fuisfe. Ubi videtur tamen putasse
quosdam tempore diluvii in montibus
servatos, cp.o A faero Textui adversatur.
Justinus