Kircher, Athanasius; Waesberghe, Joannes Janssonius van [Bearb.]; Weyerstraet, Sara [Bearb.]: Athanasii Kircheri è Soc. Jesu Latium. Id Est, Nova & Parallela Latii tum Veteris tum Novi Descriptio (Amstelodami: Apud Joannem Janssonium à Waesberge, & Hæredes Elizei Weyerstraet, 1671)

* Z1C A T H A N A S I I K I R C H E R I
PARS .III,
De SABINORUM REGIONE

CAPUT I,
Tdvvifio Sabina Tfygionisfingularum^ue ejus
partium defcriptio.

■ Uamvis Sabinorum Regio,
intermedio ssumine Aniene,
quem vu!goTe>erowe dicunt
ex veterum instituto sit di-
vita, & Latio, quia tamen ad perfedam
veteris Latii historicam notitiam pluri-
mum conducere posse videbatur, ceu
Latio conterminam , adjungendam
duxi. Sabinorum itaque Regio a Latio
omnium fere veterum Scriptorum
testimoniis, divita fuit; cujus Incola-
rum originem varii varie narrant. Qui-
dam a Sabo Lacedemonio, primo hujus
Regionis Duce, eam CSivcanica: origi-
nis faciunt; Alii, uti Livius, inter bar-
baras populorum origines ponunt.Ego
rejedis complurium valde intricatis
opinionibus, verius a Sabo Lacedemonio
Sabinos didos fuisse,crediderim, autho-
ritate Silii Italici motus,cujus hxc verba
sunt 1. VIII. cum mores Sabinorum
describit.
Fertice & implumes, ac leVi tegmine
crucis
Ibant lati/pars Sancum "Voce ca-
nebant
Authorem gentis , pars laudes ore fe-
rebant
Sabe tuas, qui de patrio cognomine pri-
mus
Fixifti populos magna ditioneSdbinos.
Ubi nota , Sancum Sabinorum pro-
prium numen semper apud eosdem
summa veneratione cultum fuisse,
quem Dionysius & Deum Fidium vo-
cat , a Romanis Sancum didum
ov Lw/muoi 'Zaynov xaFici.
de quo vide Varronem de lingua Latina
L 4. Liviumy (PompejumFefum>(Pli-

nium,D. AuguftinumSc Lactantium, Vd- Aug.de
osque complures; ex quorum Autho- 1.8»'
rum farragine, ego colligo eos hoc no-
mine Herculem indigitasse, quem Ofca,
qua utebantur lingua etiam Sancum ap-
pellatum fuisse, Graea vero Herculem
didum post Varronem Fejlus docet /. 4.
quem & Sangualem corrupte dixisseex
Sanguala JVa, qux Sanco sacra habeba-
tur, Limius refert. Sed intricatis hisce
Authorum opinionibus omissis, jam
ad divisionem Regionis Sabinorum
transeamus.
Veram hanc divisionem non mi-
nus, quam originem Sabinorum inter
Authores controvertam invenio, ut
cui subscribas? vix dispicias. Strabo an-
gustos valde hujus Regionis terminos
facit, rg ssvIjuu oikSoi X®<Fv->
in longum ad millefladia porredam, a
Fiber i & Homento oppidulo ad Vejli-
nos usque. Dionysius vero 1. III. x®^
tcoTHjuu qgjj (Fyahlw amplam Sc ferti-
lem Regibnem incolentes dicit, utpote Sabino-
qui cwFP^omanis de principatu conten-
derent: Angustaautem, & Amplanti & ampla.
opposita,cum veritate rei consistere ne-
queunt, nisi dicamus; illum Regionem
Sabinorum stride, hunc vero late sum-
ptam determinare voluisse. Nos vero
meliorum Geographorum divisionem
secuti, illam proprie Sabinorum Regio-
nem dicimus, quse Anieni & Fibri ssu-
viis, nec nonF^eatinisTVurfinifquemon- Term..
tibus cinda concluditur. De cujus op- J^egionk
pidis tum vetustate Scriptorum celebri-
bus,[tum hodierno tempore ssorenti-
bus, nobis agendum restat, a viciniori-
bus urbi oppid is initium taduri.

CAPUT