Maj, Jacek [Hrsg.]: Józef Kremer (1806 - 1875) (Krakau, 2007)

Urszula Perkowska

Józef Kremer - wychowanek i profesor
Uniwersytetu Jagiellońskiego

Lata studiów Józefa Kremera (1823-1828) przypadły na trudny okres
w dziejach Uniwersytetu Jagiellońskiego. W formalnie niepodległej Rzecz-
pospolitej Krakowskiej rządy sprawowali przedstawiciele trzech mocarstw
zaborczych, stopniowo ograniczających prawa i niezależność uczelni1. Jej
działalność opierała się początkowo na zapewniającym szeroką autonomię
statucie organicznym z 1818 roku. Uniwersytet składał się wówczas z pię-
ciu Wydziałów: Teologicznego, Prawniczego, Lekarskiego oraz Filozoficz-
nego (podzielonego na Filozoficzno-Literacki i Matematyczno-Fizyczny).
Zarządzeniem z 1821 roku został podporządkowany Senatowi Rządzące-
mu. Wprowadzony na początku lat 20. zakaz studiowania w Krakowie dla
młodzieży z Galicji i Królestwa Polskiego spowodował znaczny spadek liczby
studentów. Ustanowiono także urząd kuratora uniwersyteckiego, którym od
roku 1826 był adiutant cesarza rosyjskiego Józef Załuski. Wykładowcy nie
reprezentowali wysokiego poziomu naukowego i dydaktycznego. Studiowa-
nie ograniczało się do mechanicznego wykuwania podręczników. Nauczano
w języku łacińskim i polskim.

K. Mrozowska, Historia Uniwersytetu Jagiellońskiego wiatach 1795-1850, w. Dzieje
Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1765-1850, t. 2, cz. 1, red. K. Opałek, Kraków 1965,
s. 141-181.