DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.7516#0133
132 Het leven van Bartholomeus Sprangher, uytnemende Schilder
teyckenen. Welcken raedt Sprangher nae quam, nemende
nae des Jonghen Duytschen raedt, om niet veel tijdt Ver-
liesen, slechs kool en krijt, conterfeytende op blaeuw papier
de Printen van Parmentius, enFloris, om de gheesticheydt
wille, en voort by sich selven soeckende, so met hoogen en
diepen yet t'inventeren: want desen zijne macker versekerde
hem, dat het hem gelucken soude. Sprangher in weynigh
weken hebbende ghemaeckt aldus verscheyden ordinantien,
was in meeninghe eenigh van desen te schilderen: doch alsoo
den tijdt quam, die hy t'geselschap had belooft, om te ver-
trecken nae Parijs, mocht niet eens besoecken, hoe dat het
hem met de verwe ter hant soude gae. Aldus uyt Antwerp
vertreckende, en te Parijs gecomen, werdt besteh by den
Schilder van s'Coninghs Moeder, een goet Verlichter, gheheeten
Marcus, welcken eenighen tijt was gheweest te Room by
Don Julio. Hier dede Sprangher niet als Conterfeytsels
maken nae s'Meesters crijons, den tijt van ses weken. Desen
Marcus bewoonde een groot huys met witte muyren, als
Edelman betamen mocht: Ten leet niet langh aen, of dese
muyren en waren al swart van de kole, en vol groote en
clee beeiden gheschetst, van den solder tot den vloer. Des
Marcus om dat hy wel sagh, en verstaen had, dat Spran-
gher geen lust en hadde stadich Conterfeytselkens te maken,
liet by hem come den ghenen die hem daer bestelt hadde,
segghende: Dat het beter waer hem by eenigh Meester te
bestellen, daer hy van Historien en beeiden mocht wercken,
toonende de muyren alsoo beteyckent, en seyde, al was zijn
huys passelijck groot, dat het voor den Jonghen te cleen
was. T'welck Sprangher verteldt wesende, vondt op den
selven dagh een ander Meester, een fijn deghelijck Man:
maer in de Const een gemeen Schilder. S'morghens worde
Sprangher van desen Meester een ghepremuert Penneel
voorghestelt, ontrent ses palmen hooge, verwe en Pinceelen,
teyckenen. Welcken raedt Sprangher nae quam, nemende
nae des Jonghen Duytschen raedt, om niet veel tijdt Ver-
liesen, slechs kool en krijt, conterfeytende op blaeuw papier
de Printen van Parmentius, enFloris, om de gheesticheydt
wille, en voort by sich selven soeckende, so met hoogen en
diepen yet t'inventeren: want desen zijne macker versekerde
hem, dat het hem gelucken soude. Sprangher in weynigh
weken hebbende ghemaeckt aldus verscheyden ordinantien,
was in meeninghe eenigh van desen te schilderen: doch alsoo
den tijdt quam, die hy t'geselschap had belooft, om te ver-
trecken nae Parijs, mocht niet eens besoecken, hoe dat het
hem met de verwe ter hant soude gae. Aldus uyt Antwerp
vertreckende, en te Parijs gecomen, werdt besteh by den
Schilder van s'Coninghs Moeder, een goet Verlichter, gheheeten
Marcus, welcken eenighen tijt was gheweest te Room by
Don Julio. Hier dede Sprangher niet als Conterfeytsels
maken nae s'Meesters crijons, den tijt van ses weken. Desen
Marcus bewoonde een groot huys met witte muyren, als
Edelman betamen mocht: Ten leet niet langh aen, of dese
muyren en waren al swart van de kole, en vol groote en
clee beeiden gheschetst, van den solder tot den vloer. Des
Marcus om dat hy wel sagh, en verstaen had, dat Spran-
gher geen lust en hadde stadich Conterfeytselkens te maken,
liet by hem come den ghenen die hem daer bestelt hadde,
segghende: Dat het beter waer hem by eenigh Meester te
bestellen, daer hy van Historien en beeiden mocht wercken,
toonende de muyren alsoo beteyckent, en seyde, al was zijn
huys passelijck groot, dat het voor den Jonghen te cleen
was. T'welck Sprangher verteldt wesende, vondt op den
selven dagh een ander Meester, een fijn deghelijck Man:
maer in de Const een gemeen Schilder. S'morghens worde
Sprangher van desen Meester een ghepremuert Penneel
voorghestelt, ontrent ses palmen hooge, verwe en Pinceelen,