DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.25716#0013
i Zbigniewa Szafrańskiego (1989 i 1991), Tadeusza S. Ja-
roszewskiego (1991), Konrada Ajewskiego (1993) oraz prace
Jerzego Kolendo (m.in. 1993)2. Wszakże nawet te ostatnio
wymienione publikacje nie obejmują wszystkich aspektów
kultury artystycznej Uniwersytetu Warszawskiego i jego
dziedzictwa. Monumentalna praca zbiorowa Kultura arty-
styczna Uniwersytetu Warszawskiego z 2003 roku przyniosła
syntezę szeroko pojętej kultury artystycznej, ukazanej na
tle burzliwych wydarzeń politycznych. Na bazie tej synte-
zy i o rok wcześniejszej publikacji piszącego te słowa Kul-
tura artystyczna Uniwersytetu Warszawskiego. Uwagi i roz-
ważania powstała przedkładana obecnie Czytelnikowi
książka, która jest bardziej podręczną syntezą, prezentują-
cą jednocześnie najnowsze wyniki badań prowadzonych
nad tym fascynującym tematem. Ta bogato ilustrowana,
często mało znanymi lub niepublikowanymi dotąd mate-
riałami książka, jest przeznaczona dla szerokiego grona
czytelników, ale kierowana głównie do studentów i absol-
wentów Uniwersytetu. W znacznym stopniu może być trak-
towana jako wprowadzenie do historii Uniwersytetu i jed-
nocześnie jako przewodnik po jego zabytkach i zbiorach.
Jej cennym uzupełnieniem jest krótki zarys problematyki
depozytów Uniwersytetu Warszawskiego w Muzeum Na-
rodowym w Warszawie i działalności Centrum Archeolo-
gii Śródziemnomorskiej UW pióra jego wicedyrektora,
dr. Zbigniewa E. Szafrańskiego.
Publikacja ta omawia przede wszystkim dokonania
Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych pierwszego Uniwersyte-
tu Warszawskiego, działającej w jego murach w latach 1844-
-1862 (1865) Szkoły Sztuk Pięknych i Szkoły Głównej
(1862-1867), a także ich dziedzictwo oraz gmachy Uniwer-
sytetu, jego godło i inne symbole. Traktuje jednak również
o najważniejszych wydarzeniach w bez mała dwustuletniej
już historii uczelni, jej rektorach i najwybitniejszych pro-
fesorach. Przywołuje imiona przedstawicieli niemal wszyst-
kich gałęzi nauki; wielu z nich było nie tylko światowej
sławy uczonymi, ale również miłośnikami kultury arty-
stycznej. Nie można zapominać bowiem, że na uniwersy-
tetach zainteresowanie architekturą i twórczością artystycz-
ną wychodzi często poza ramy jednego tylko wydziału; tak
było również na Uniwersytecie Warszawskim. Na Wydziale
Prawa wykładał m.in. Fryderyk Skarbek, profesor ekonomii,
10
roszewskiego (1991), Konrada Ajewskiego (1993) oraz prace
Jerzego Kolendo (m.in. 1993)2. Wszakże nawet te ostatnio
wymienione publikacje nie obejmują wszystkich aspektów
kultury artystycznej Uniwersytetu Warszawskiego i jego
dziedzictwa. Monumentalna praca zbiorowa Kultura arty-
styczna Uniwersytetu Warszawskiego z 2003 roku przyniosła
syntezę szeroko pojętej kultury artystycznej, ukazanej na
tle burzliwych wydarzeń politycznych. Na bazie tej synte-
zy i o rok wcześniejszej publikacji piszącego te słowa Kul-
tura artystyczna Uniwersytetu Warszawskiego. Uwagi i roz-
ważania powstała przedkładana obecnie Czytelnikowi
książka, która jest bardziej podręczną syntezą, prezentują-
cą jednocześnie najnowsze wyniki badań prowadzonych
nad tym fascynującym tematem. Ta bogato ilustrowana,
często mało znanymi lub niepublikowanymi dotąd mate-
riałami książka, jest przeznaczona dla szerokiego grona
czytelników, ale kierowana głównie do studentów i absol-
wentów Uniwersytetu. W znacznym stopniu może być trak-
towana jako wprowadzenie do historii Uniwersytetu i jed-
nocześnie jako przewodnik po jego zabytkach i zbiorach.
Jej cennym uzupełnieniem jest krótki zarys problematyki
depozytów Uniwersytetu Warszawskiego w Muzeum Na-
rodowym w Warszawie i działalności Centrum Archeolo-
gii Śródziemnomorskiej UW pióra jego wicedyrektora,
dr. Zbigniewa E. Szafrańskiego.
Publikacja ta omawia przede wszystkim dokonania
Wydziału Nauk i Sztuk Pięknych pierwszego Uniwersyte-
tu Warszawskiego, działającej w jego murach w latach 1844-
-1862 (1865) Szkoły Sztuk Pięknych i Szkoły Głównej
(1862-1867), a także ich dziedzictwo oraz gmachy Uniwer-
sytetu, jego godło i inne symbole. Traktuje jednak również
o najważniejszych wydarzeniach w bez mała dwustuletniej
już historii uczelni, jej rektorach i najwybitniejszych pro-
fesorach. Przywołuje imiona przedstawicieli niemal wszyst-
kich gałęzi nauki; wielu z nich było nie tylko światowej
sławy uczonymi, ale również miłośnikami kultury arty-
stycznej. Nie można zapominać bowiem, że na uniwersy-
tetach zainteresowanie architekturą i twórczością artystycz-
ną wychodzi często poza ramy jednego tylko wydziału; tak
było również na Uniwersytecie Warszawskim. Na Wydziale
Prawa wykładał m.in. Fryderyk Skarbek, profesor ekonomii,
10