Miziołek, Jerzy: Uniwersytet Warszawski: dzieje i tradycja (Warszawa, 2005)

— pisał Kazimierz Michałowski10, który rok później został
kierownikiem powołanej przez uczelnię samodzielnej Ka-
tedry Archeologii Klasycznej. Wraz z pojawieniem się pro-
fesora Michałowskiego w Warszawie zaczynała się nowa
epoka badań nad przeszłością cywilizacji basenu Morza
Śródziemnego. Przez pół wieku, do końca swych dni, bu-
dował profesor przez archeologię prestiż nauki polskiej w
świecie, demonstrując rozliczne talenty niezwykłej osobo-
wości.
Na Uniwersytecie Warszawskim pojawił się Michałow-
ski po studiach, z docenturą Uniwersytetu Jana Kazimie-
rza we Lwowie, gdzie Katedra Archeologii Klasycznej ist-
niała od 1905 roku; w Krakowie powołano takąż katedrę
w 1897 roku. Przyniósł doświadczenia badawcze i dydak-
tyczne szkoły lwowsko-krakowskiej. Michałowski miał już
też własne doświadczenia z pobytów w uniwersytetach
i muzeach Niemiec, Danii, Anglii i Włoch oraz - dzięki
członkostwu w prestiżowej, słynnej Szkole Francuskiej
w Atenach (Ecole Franęaise d’Athenes) - praktykę wyko-
palisk na wyspach Tazos i Delos. To były filary, na których
zbudował odrębną dyscyplinę naukową — archeologię kla-
syczną, potem zaś szerzej - śródziemnomorską, a także snuł


Kartonaż kapłana Amenhotepa, z wiel-
kim pietyzmem zrekonstruowany z fragmentów
znalezionych wewnątrz sarkofagu kapłana,
Teby Zachodnie, IV w. przed Chr., depozyt UW:
138 = 236804 MNW