Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
plany „uzyskania zabytków dla wzbogacenia naszych zbio-
rów muzealnych”.
Decyzja o podjęciu wykopalisk w Egipcie — pierwsza
z genialnych idei Michałowskiego - wiąże się z ostatnią
kwestią. Aby docenić odwagę, doniosłość i nowatorstwo ta-
kiego posunięcia, przypomnijmy, iż w XIX wieku w śro-
dowisku galicyjskich historyków i filologów klasycznych
była dyskutowana idea, jak też dojrzewała potrzeba utwo-
rzenia w Rzymie lub Atenach zagranicznej placówki nau-
kowej dla studiów nad antykiem. Odrodzona Polska dawała
wreszcie nadzieję realizacji tych planów. I oto wychowa-
nek uniwersytetu we Lwowie, członek Ecole, zdecydował
się „wejść” w starożytność Bliskiego Wschodu, w jakże od-
mienny obszar kulturowy, wymagający - w aspekcie warsz-
tatu badawczego — ogromnego przygotowania merytorycz-
nego. Bliski Wschód, Egipt, był wszakże jedynym wówczas
obszarem, skąd można było przywieźć jeden z plonów wy-
kopalisk — zabytki.
Grudzień 1936 roku jest datą przełomową w historii
polskich badań śródziemnomorskich. Do Edfu w Górnym
Egipcie przybyła wtedy połączona misja archeologiczna
Uniwersytetu Warszawskiego i Francuskiego Instytutu Ar-
cheologii Orientalnej w Kairze (IFAO). Plonem trzech
kampanii wykopaliskowych (1936-1939) było dziewięćdzie-
siąt skrzyń zabytków11, które profesor Michałowski przy-
wiózł z Egiptu. W wyniku partażu Uniwersytet otrzymał
także obiekty z wykopalisk IFAO, głównie z Deir el-Medi-
na (w Tebach Zachodnich). Cała kolekcja trafiła jako de-
pozyt uniwersytecki do Muzeum Narodowego w Warsza-
wie, stając się trzonem zbiorów Działu Sztuki Starożytnej
i mimo strat wojennych pozostaje nadal zasadniczym ele-
mentem ekspozycji egipskiej. Michałowski zaś stal się tak-
że muzealnikiem: jeszcze przed wojną pełnił honorowo
funkcję kierownika działu, później, aż do śmierci w 1981
roku, był zastępcą dyrektora Muzeum.
Zabytki składające się na depozyt ilustrują życie co-
dzienne, sztukę oraz praktyki religijne mieszkańców Egiptu
od czasów III tysiąclecia przed Chr. (Stare Państwo) do epo-
ki bizantyńskiej. Pewne kategorie zabytków, jak pisał Mi-
chałowski, mają „wyjątkową wartość naukową i muzealną
w świecie”12. Należą do nich przede wszystkim obiekty
z przełomu V i VI dynastii, m.in. monumentalne kamienne

268
 
Annotationen