DOI Artikel:
Dworzak, Agata: Przeworski snycerz Antoni Rarogiewicz (1858-1925) – zarys twórczości
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.41992#0039
5. Stalle w prezbiterium,
kościół Bernardynów, Prze-
worsk. Fot. Agata Dworzak
6. Antoni Rarogiewicz,
ołtarz główny, kościół Ber-
nardynów, Przeworsk.
Fot. Agata Dworzak
opanowania warsztatu snycerskiego przez Rarogiewicza
i dużej łatwości w kształtowaniu form dekoracyjnych.
Dobre poznanie nowożytnej stylistyki ornamentalnej
widoczne jest także w stallach bernardyńskich (ii. 5),
które zostały zakomponowane jako uzupełnienie za-
chowanych partii siedemnastowiecznych. Co ciekawe,
Rarogiewicz nie zdecydował się na zupełne zespolenie
obu fragmentów, a wyraźnie zróżnicował wygląd/orm,
pozostawiając polichromowaną nowożytną część wy-
eksponowaną na tle własnej, jednobarwnej kompozy-
cji. Przy zachowaniu ogólnej artykulacji płycinami na
zapieckach, wprowadził dekorację rocailleową zamiast
małżowinowo-chrząstkowej dekorującej oryginalne
elementy.
Próbując określić zakres „restauracji” ołtarzy bocz-
nych przez snycerza, z całą pewnością należy odnieść je
do wykonania nowych ram do obrazów, które wykazują
charakterystyczne dla jego warsztatu formy postrzę-
pionego, bardzo ażurowego rocaillea z grzebieniami-
-językami. Predylekcja do ornamentyki rokokowej
widoczna jest także w ołtarzu głównym (ii. 6), jednak
kwestią sporną pozostaje, na ile obecna nastawa jest w całości dziełem warsztatu
Rarogiewicza, a w jakim stopniu może być nastawą starszą, gruntownie przez niego
odnowioną.
Jak się wydaje, większość przesłanek przemawia za uznaniem ołtarza za pracę
Rarogiewicza. W jednym z inwentarzy kościelnych wprost stwierdza się, że „altare
majus ligneum novum extructum”28, co mogą sugerować także stosunkowo wysokie
wypłaty dla snycerza na poczet tegoż zlecenia. Co ważniejsze jednak, sama struktura
wykazuje pewną niejednorodność stylistyczną i niekonsekwencję. Zdynamizowany
poprzez ukośne dostawienie podpór rzut retabulum zestawiony jest z bardzo statyczną
28 APBKr, sygn. IX-i8, „Irwentarium conventus Przeworscens[is] PP. Bernardinor[um]”, s. 2.
Przeworski snycerz Antoni Rarogiewicz (1858-1925) - zarys twórczości
39
kościół Bernardynów, Prze-
worsk. Fot. Agata Dworzak
6. Antoni Rarogiewicz,
ołtarz główny, kościół Ber-
nardynów, Przeworsk.
Fot. Agata Dworzak
opanowania warsztatu snycerskiego przez Rarogiewicza
i dużej łatwości w kształtowaniu form dekoracyjnych.
Dobre poznanie nowożytnej stylistyki ornamentalnej
widoczne jest także w stallach bernardyńskich (ii. 5),
które zostały zakomponowane jako uzupełnienie za-
chowanych partii siedemnastowiecznych. Co ciekawe,
Rarogiewicz nie zdecydował się na zupełne zespolenie
obu fragmentów, a wyraźnie zróżnicował wygląd/orm,
pozostawiając polichromowaną nowożytną część wy-
eksponowaną na tle własnej, jednobarwnej kompozy-
cji. Przy zachowaniu ogólnej artykulacji płycinami na
zapieckach, wprowadził dekorację rocailleową zamiast
małżowinowo-chrząstkowej dekorującej oryginalne
elementy.
Próbując określić zakres „restauracji” ołtarzy bocz-
nych przez snycerza, z całą pewnością należy odnieść je
do wykonania nowych ram do obrazów, które wykazują
charakterystyczne dla jego warsztatu formy postrzę-
pionego, bardzo ażurowego rocaillea z grzebieniami-
-językami. Predylekcja do ornamentyki rokokowej
widoczna jest także w ołtarzu głównym (ii. 6), jednak
kwestią sporną pozostaje, na ile obecna nastawa jest w całości dziełem warsztatu
Rarogiewicza, a w jakim stopniu może być nastawą starszą, gruntownie przez niego
odnowioną.
Jak się wydaje, większość przesłanek przemawia za uznaniem ołtarza za pracę
Rarogiewicza. W jednym z inwentarzy kościelnych wprost stwierdza się, że „altare
majus ligneum novum extructum”28, co mogą sugerować także stosunkowo wysokie
wypłaty dla snycerza na poczet tegoż zlecenia. Co ważniejsze jednak, sama struktura
wykazuje pewną niejednorodność stylistyczną i niekonsekwencję. Zdynamizowany
poprzez ukośne dostawienie podpór rzut retabulum zestawiony jest z bardzo statyczną
28 APBKr, sygn. IX-i8, „Irwentarium conventus Przeworscens[is] PP. Bernardinor[um]”, s. 2.
Przeworski snycerz Antoni Rarogiewicz (1858-1925) - zarys twórczości
39