DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.33707#0049
36
lony z roku 174$ w katedrze krakowskiej (kg. 7 i 8). Całą kolumnę zajmuje Chrystus
na krzyżu, w płockim ornacie na tle ciemnych chmur i Jerozoiimy, w krakowskiem na
tie gładkiem. Poprzeczna beika krzyża jest bardzo krótka, wskutek czego ciało Zbawi-
cieła zwisa całym ciężarem na rçkach, wyciągniętych prawie pionowo. W bocznych poiacii
narzędzia Męki Pańskiej zwią-
< zane sznurami. Przód ornatu
' podzieiony anaiogicznie na trzy
i poia. W środkowem poiu chu-
sta św. Weroniki z Eh//tt ArrM/f,
przymocowana wstęgami do ga-
ionów. a poniżej kogut i ko-
rona cierniowa. W bocznych
polach w daiszym ciągu na-
rzędzia Męki Pąńskiej, wśród
których zwraca uwagę szabia
kształtu karabeii, jedyny zre-
sztą wyraźniejszy śiad >>poisko-
ści". Napis na ornacie płockim;
/'kzY ^ . A .S . W. Z.Z .
C. ^/ F.Æ r. C. P. N.Æ. (7.
Æ72 /7yj. Æ Litery te
są skróceniem : Andreas Sta-
nisiaus Kostka Załuski, Episco-
pus Cuitnensis et Pomesaniensis,
Abbas Commendatarius Czervi-
niensis et Paradisiensis, Supre-
mus Regni Canceiiarius. Ną
krakowskim napis iiaftowany:
ANDREAS STAN. Ko: ZALUSKI
Epis: Cvt.: ET PoMEs. SvpR. RE:
CANCELL. A. D. !7ł5. Nie trzeba
chyba dodawać, że ornat kra-
kowski utkały te same ręce, co
płocki, bo to widać na pierw-
szy rzut oka.
Nieznany autor kartonu
do tych ornatów posłużył się
jednym z ticznych obrazów Van Dycka, przedstawiających Chrystusa na krzyżu, a które
są tak do siebie podobne, że można je uważać za odmiany jednej zasadniczej kompo-
zycji. Krucyhks na ornacie zbłiża się najwięcej do obrazu znajdującego się obecnie
w Muzeum w Antwerpji (Hg. p), nie można jednak twierdzić, że ten obraz był wzorem
Fig. 7. Ornat z roku 174;. Stan z roku 1914. Katedra w Krakowie.
* Ks. biskup A. J. Nowowiejski, Piock 1917. p. 353- podaje zamiast
7^ ^ przypuszczaj^c, źe to może liczba fabryczna. Biad przy odczytaniu zatartej sygnatury
mógi powstać w ten sposób, źe /* odczytano zamiast ^7, z* zamiast /, o zamiast %, f zamiast ^ zamiast 3.
W odczytaniu pierwszego 7^i ostatniego nie byio omyłki. J. Kołaczkowski, ^3^
% y3/^% w Kraków 188S. p. 188 podaje ten napis w brzmieniu Æ ć^/^*3<f.
lony z roku 174$ w katedrze krakowskiej (kg. 7 i 8). Całą kolumnę zajmuje Chrystus
na krzyżu, w płockim ornacie na tle ciemnych chmur i Jerozoiimy, w krakowskiem na
tie gładkiem. Poprzeczna beika krzyża jest bardzo krótka, wskutek czego ciało Zbawi-
cieła zwisa całym ciężarem na rçkach, wyciągniętych prawie pionowo. W bocznych poiacii
narzędzia Męki Pańskiej zwią-
< zane sznurami. Przód ornatu
' podzieiony anaiogicznie na trzy
i poia. W środkowem poiu chu-
sta św. Weroniki z Eh//tt ArrM/f,
przymocowana wstęgami do ga-
ionów. a poniżej kogut i ko-
rona cierniowa. W bocznych
polach w daiszym ciągu na-
rzędzia Męki Pąńskiej, wśród
których zwraca uwagę szabia
kształtu karabeii, jedyny zre-
sztą wyraźniejszy śiad >>poisko-
ści". Napis na ornacie płockim;
/'kzY ^ . A .S . W. Z.Z .
C. ^/ F.Æ r. C. P. N.Æ. (7.
Æ72 /7yj. Æ Litery te
są skróceniem : Andreas Sta-
nisiaus Kostka Załuski, Episco-
pus Cuitnensis et Pomesaniensis,
Abbas Commendatarius Czervi-
niensis et Paradisiensis, Supre-
mus Regni Canceiiarius. Ną
krakowskim napis iiaftowany:
ANDREAS STAN. Ko: ZALUSKI
Epis: Cvt.: ET PoMEs. SvpR. RE:
CANCELL. A. D. !7ł5. Nie trzeba
chyba dodawać, że ornat kra-
kowski utkały te same ręce, co
płocki, bo to widać na pierw-
szy rzut oka.
Nieznany autor kartonu
do tych ornatów posłużył się
jednym z ticznych obrazów Van Dycka, przedstawiających Chrystusa na krzyżu, a które
są tak do siebie podobne, że można je uważać za odmiany jednej zasadniczej kompo-
zycji. Krucyhks na ornacie zbłiża się najwięcej do obrazu znajdującego się obecnie
w Muzeum w Antwerpji (Hg. p), nie można jednak twierdzić, że ten obraz był wzorem
Fig. 7. Ornat z roku 174;. Stan z roku 1914. Katedra w Krakowie.
* Ks. biskup A. J. Nowowiejski, Piock 1917. p. 353- podaje zamiast
7^ ^ przypuszczaj^c, źe to może liczba fabryczna. Biad przy odczytaniu zatartej sygnatury
mógi powstać w ten sposób, źe /* odczytano zamiast ^7, z* zamiast /, o zamiast %, f zamiast ^ zamiast 3.
W odczytaniu pierwszego 7^i ostatniego nie byio omyłki. J. Kołaczkowski, ^3^
% y3/^% w Kraków 188S. p. 188 podaje ten napis w brzmieniu Æ ć^/^*3<f.