Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Hrsg.]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (14.2015)

większość stanowią prostopadłościenne pre-
delle skrzyniowe, spośród których można wy-
różnić jeszcze dodatkową podgrupę predell
z usytuowanymi wzdłużnie bocznymi konso-
lami. W ich obrębie natomiast można wska-
zać predelle z konsolami o wklęsłym profilu
spływów lub ze spływami o profilu wypukłym,
do którego zaliczają się jedynie dwa dzieła
(ze wszystkich badanych): predella z Mężem
Boleści i świętymi z retabulum św. Rajnolda
(il. 5, 6) oraz zachowana fragmentarycznie
predella z ołtarza głównego (il. 7) - obie nale-
żące do najpóźniejszych nastaw ufundowa-
nych do kościoła Panny Marii.
Predelle ze sceną męczeństwa św. Adria-
na z ołtarza cechu rzeźników w kościele Pan-
ny Marii (il. 8) oraz z Ostatnią Wieczerzą
i św. św. Dorotą i Apolonią z ołtarza funda-
cji cechu rzeźników staromiejskich w koście-
le św. Katarzyny (il. 9), które stanowią cie-
kawe warianty wspomnianych wyżej typów,
można określić również jako trapezoidalne,
bowiem skrzynia i konsole stanowią w nich
jeden element zarówno pod względem wi-
zualnym, jak i technicznym. W obu predel-
lach konsole mają wklęsło-wypukły profil
spływów. Fakt, że obie nastawy ufundowane


11. 4. Predella Koronacji Marii w otoczeniu
proroków z ołtarza Bractwa Kapłańskiego
Najświętszej Marii Panny (lewa ścianka
boczna), 1490-1500, kościół Najświętszej
Marii Panny, Gdańsk, fot. Paweł Wroniak


11. 5. Predella z Mężem Boleści i świętymi z retabulum św. Rajnolda, 1516, kościół Najświętszej Marii
Panny, Gdańsk, Muzeum Narodowe w Warszawie, fot. Joanna Zygar

9