Instytut Historii Sztuki <Danzig> [Editor]; Zakład Historii Sztuki <Danzig> [Editor]: Porta Aurea: Rocznik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego (14.2015)

II. 9. Predella z Ostatnie} Wieczerzą, św. Dorotą i św. Apolonią z retabulum cechu rzeźników
staromiejskich, około 1515, kościół św. Katarzyny, Gdańsk, Muzeum Narodowe w Gdańsku,
fot. Agata Ciesielska

smukłymi kolumienkami8. Forma taka przywodzi na myśl predelle nastaw
pochodzących z Niemiec i ze Śląska, gdzie umieszczanie sceny płaskorzeź-
bionej we wnęce w centralnej części predelli było często stosowanym rozwią-
zaniem. W literaturze wielokrotnie pojawiały się przypuszczenia co do sa-
skiej proweniencji nastawy9. Sama forma bocznych ścianek, które w widoku
frontalnym mają niezwykle charakterystyczny wklęsło-wypukły, zaostrzony
profil, przypomina trochę wcześniejszą, pochodzącą z około 1490 r., mniej
rozbudowaną predellę z ołtarza św. Franciszka z Rothenburga nad Taube-
rem, autorstwa Tilmana Riemenschneidera.
Zupełnie nietypową budowę ma predella ze scenami Traditio Legis i Tradi-
tio Claris z ołtarza św. Jakuba w kościele Panny Marii (il. 10). Wygięte lico sta-
nowi jedyny widoczny element tej predelli, bowiem nastawa szczelnie wypeł-
nia wnękę kaplicy. Charakterystyczne wygięcie ściany przypomina rozwiązanie


II. 10. Predella ze scenami Traditio Legis i Traditio Clavis z retabulum św. Jakuba, 1435-1440,
kościół Najświętszej Marii Panny, Gdańsk, fot. Weronika Grochowska

8 Obecnie brakuje ornamentu, zachowały się natomiast kolumienki.
9 Andrzej Woziński, Michał z Augsburga, Mistrz Paweł i epilog gotyckiej rzeźby gdańskiej,
„Rocznik Historii Sztuki” 2002, t. 27, s. 81-82.

11