Iga projekcie różniła się od pozostałych, zarządzono wprowadzenie korekty
Tomaszewska (zdaje się, że decyzja ta stanowiła pokłosie przywoływanego już wymogu prze-
projektowania zabudowy jednostki D, zapisanego we wnioskach pokonkur-
sowych pierwszego etapu na centrum handlowo-usługowe100). Na granicach
jednostki częściowo zachowano bloki ustawione pod kątem, w środkowej prze-
strzeni przyjęto zaś typ zabudowy grzebieniowej (budynki ustawiono równo-
legle do siebie i prostopadle wobec ulicy), wprowadzając do wnętrza jednostki
ruch kołowy.
11. 14. Plac zabaw, Zaspa, fot. Zbigniew Kosycarz [w:] Maciej Kosycarz,
Niezwykłe zwykłe zdjęcia Wrzeszcza i Zaspy, cz. 1, Gdańsk 2010, s. 94
Zbagatelizowano koncepcję wprowadzenia ceramicznych dzieł powstałych
w czasie wspomnianego Międzynarodowego Pleneru. Rzeźby nie zostały wyko-
rzystane, poza kilkoma, które porzucono w miejscach nienadających się do właś-
ciwej ekspozycji. Ponownie aspekt finansowy zadecydował o uboższym wyglądzie
dzielnicy, co komentował Hordyński: „Propozycje plastyków często napotykają
wiele barier stawianych przez inwestora i wykonawcę. Rozliczani z liczby mieszkań
budowlani nie chcą angażować się w prace z zakresu kolorystyki czy też małej
architektury”101.
Wydaje się, że jedną z największych porażek było zaniechanie pomysłu szumnie
zapowiadanego centrum handlowo-usługowego. Jeszcze w 1978 r. żywiono nadzieje
na jego realizację - Marian Wszelaki przy okazji podsumowania drugiego etapu
100 Centrum handlowo-usługowe..., s. 84.
101 Bałecka, Trudny mariaż..., s. 4.
232
Tomaszewska (zdaje się, że decyzja ta stanowiła pokłosie przywoływanego już wymogu prze-
projektowania zabudowy jednostki D, zapisanego we wnioskach pokonkur-
sowych pierwszego etapu na centrum handlowo-usługowe100). Na granicach
jednostki częściowo zachowano bloki ustawione pod kątem, w środkowej prze-
strzeni przyjęto zaś typ zabudowy grzebieniowej (budynki ustawiono równo-
legle do siebie i prostopadle wobec ulicy), wprowadzając do wnętrza jednostki
ruch kołowy.
11. 14. Plac zabaw, Zaspa, fot. Zbigniew Kosycarz [w:] Maciej Kosycarz,
Niezwykłe zwykłe zdjęcia Wrzeszcza i Zaspy, cz. 1, Gdańsk 2010, s. 94
Zbagatelizowano koncepcję wprowadzenia ceramicznych dzieł powstałych
w czasie wspomnianego Międzynarodowego Pleneru. Rzeźby nie zostały wyko-
rzystane, poza kilkoma, które porzucono w miejscach nienadających się do właś-
ciwej ekspozycji. Ponownie aspekt finansowy zadecydował o uboższym wyglądzie
dzielnicy, co komentował Hordyński: „Propozycje plastyków często napotykają
wiele barier stawianych przez inwestora i wykonawcę. Rozliczani z liczby mieszkań
budowlani nie chcą angażować się w prace z zakresu kolorystyki czy też małej
architektury”101.
Wydaje się, że jedną z największych porażek było zaniechanie pomysłu szumnie
zapowiadanego centrum handlowo-usługowego. Jeszcze w 1978 r. żywiono nadzieje
na jego realizację - Marian Wszelaki przy okazji podsumowania drugiego etapu
100 Centrum handlowo-usługowe..., s. 84.
101 Bałecka, Trudny mariaż..., s. 4.
232