DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48410#0082
6ο
DE EPISTOLA
CAP. IV.
Occasioc
Argumen-
tum.
suit. Cyrillus Alexandrinus in orat. I. de resla fide, vt et
Theodoretus in comment. ad Pauli epiilolas, imo vero et ca-
non vlt. synodi Laodicensis, eundem cum Athanasio ordinem
seruant. AegrehoctulitIo.Ens,inbibl.sacr. p, 227. iilius-
modi dispositionem non agnitam fuiile apud vulgus in eccle-
lia, existimans. Sed rationes, quibus id a.dflruere conatus
eil, lydium lapidem non ferunt. Opponit Athanasio Patres
Laodicenos, nullo planeiure: nam Laodiceni eundem locum
huic epistolae vindicant, quem Athanasius ipsi tribuerat.
Tota controueriiacomposita est ab Epiphanio, qui haeres.
42. contraMarcionem, p. m. ^y^.Tom. I. obseruat, vulgo
epislolam ad Ebraeos inter Paulinas literas decimum quar-
tum locum tenuisse : proslare tamen nonnulla exemplaria,
in quibus ordine sit decima, ante epiilolas ad Timotheum,
Titum et Philemonem locata. Etii vero miror,Epiphanium
iibi persuasum habuiile, ordinem epistolarum Paulina-
rum ab ipso Apostolo Paulo traditum esse, ideoque inique
tulisse, a Marcione ordinem hunc mutatum eile, certis-
sime tamen colligitur inde, inter priseos ecclesiae doflores
epistolam ad Ebraeos summam diuinamque. obtinuisse au-
Horitatem.
VII. DE OCCASJONE, ARGUMENTO, ET
PARTITIONE.
XIII. De occafione, qua data Paulus egregiam hanc epi-
slolam conscripsit, prolixe interpretes disputarunt, v. Seb.
Schmid. in proleg. ad comment. in ep. adEbr.p. 12. Wal-
therus in officina biblicap m. 1087.. Heideggerus in enchl-
rid. bibl.p. m. 848· Aii, subduflis omnibus rationibus, eo
fere delabimur, vt incerta omnia, vel nimis remota, aesti-
memus. Unum hoc videtur verisimile, Hebraeos dura fata
expertos in fide confirmandos fuiile: Paulus itaque harum
calamitatum peritus, voluit succurrereinfirmitati,veritatem-
que coeleslem in Ex-Iudaeorum animis corroborare. X Ite-
rius haec exhiiloria ecclesiailicasaeculi 1. confirmantur alibi.
XIV. Hinc et praecipuum argumentum epistolae eil, vt
doceat, iesum summum N. T. sacerdotem, esse verum Dei
filium, c.I. II. in quem firmiter credendum, c. III. IV. tan-
quam per Summi Pontificis et totius cultus Leuitici munera
praefiguratum et adumbratum c.V.VI. seqq. et vnosacrificio
omnes hoilias plene abrogantem, c. IX· X. Quibus ita eui-
£lis, grauissime ad fidem, c. XI. bonaque opera e fide proma-
nantia, c. XII, XIII, adhortatur.
XV.
DE EPISTOLA
CAP. IV.
Occasioc
Argumen-
tum.
suit. Cyrillus Alexandrinus in orat. I. de resla fide, vt et
Theodoretus in comment. ad Pauli epiilolas, imo vero et ca-
non vlt. synodi Laodicensis, eundem cum Athanasio ordinem
seruant. AegrehoctulitIo.Ens,inbibl.sacr. p, 227. iilius-
modi dispositionem non agnitam fuiile apud vulgus in eccle-
lia, existimans. Sed rationes, quibus id a.dflruere conatus
eil, lydium lapidem non ferunt. Opponit Athanasio Patres
Laodicenos, nullo planeiure: nam Laodiceni eundem locum
huic epistolae vindicant, quem Athanasius ipsi tribuerat.
Tota controueriiacomposita est ab Epiphanio, qui haeres.
42. contraMarcionem, p. m. ^y^.Tom. I. obseruat, vulgo
epislolam ad Ebraeos inter Paulinas literas decimum quar-
tum locum tenuisse : proslare tamen nonnulla exemplaria,
in quibus ordine sit decima, ante epiilolas ad Timotheum,
Titum et Philemonem locata. Etii vero miror,Epiphanium
iibi persuasum habuiile, ordinem epistolarum Paulina-
rum ab ipso Apostolo Paulo traditum esse, ideoque inique
tulisse, a Marcione ordinem hunc mutatum eile, certis-
sime tamen colligitur inde, inter priseos ecclesiae doflores
epistolam ad Ebraeos summam diuinamque. obtinuisse au-
Horitatem.
VII. DE OCCASJONE, ARGUMENTO, ET
PARTITIONE.
XIII. De occafione, qua data Paulus egregiam hanc epi-
slolam conscripsit, prolixe interpretes disputarunt, v. Seb.
Schmid. in proleg. ad comment. in ep. adEbr.p. 12. Wal-
therus in officina biblicap m. 1087.. Heideggerus in enchl-
rid. bibl.p. m. 848· Aii, subduflis omnibus rationibus, eo
fere delabimur, vt incerta omnia, vel nimis remota, aesti-
memus. Unum hoc videtur verisimile, Hebraeos dura fata
expertos in fide confirmandos fuiile: Paulus itaque harum
calamitatum peritus, voluit succurrereinfirmitati,veritatem-
que coeleslem in Ex-Iudaeorum animis corroborare. X Ite-
rius haec exhiiloria ecclesiailicasaeculi 1. confirmantur alibi.
XIV. Hinc et praecipuum argumentum epistolae eil, vt
doceat, iesum summum N. T. sacerdotem, esse verum Dei
filium, c.I. II. in quem firmiter credendum, c. III. IV. tan-
quam per Summi Pontificis et totius cultus Leuitici munera
praefiguratum et adumbratum c.V.VI. seqq. et vnosacrificio
omnes hoilias plene abrogantem, c. IX· X. Quibus ita eui-
£lis, grauissime ad fidem, c. XI. bonaque opera e fide proma-
nantia, c. XII, XIII, adhortatur.
XV.