DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48410#0500
470 DE CHRONOLOGIA NOVI TESTAMENTI.
CdP.
XXXVI.
intellellum
scripturae;
et inde hoc
quoque luco
effie propo-
nendam.
II. Chrana-
logiam pl-
eram rem
effie multis
difficultati-
bus maxime
implicitam.
Vnde diffi-
cultas chro-
nologiae or-
ta.
nonnihil de chronologia sacra, quantum rei propositae
sussicere posse existimamus> tradere instituamus.
II. Et de Chronologia quidem sacra multa extant eru-
ditissimorum virorum opera. Non est vero aliud sacile
argumentum tantis tenebris inuolutum, tam multis dissi-
cultatibus impeditum, tantis denique dodorum, a se in-
vicen dissencientium, velitationibus iaditatum, quam
quod in dimetienda temporis ratione, praesertim ii re-
bus sacris siat adplicatio, occupatur.
Summa rerum chronologicarum difficultas ortum suum
' trahit i) a dcfedfa fubfidiorum: omnes enim fere antiquio-
res historici res gestas retulerunt, vel omissis temporum in-
terualhs, vel obiter et generaliori termino indicatis. Ipsae
sacrae literae multa temporum signa , ad finem et scopum
Scripturae·parum facientia, omiserunt. 2) a diuerfis com-
putis: nam dies, menses, anni, pro diuersis populis diuersi-
mode sunt numerati: immo vero etiam, calendaria saepe
permutata, annorum exitus et initia aliter instituta, dies
intercalati, aliis nominibus menses insigniti. 3) a veterum
incuria, et in primis primorum Chnstianorum, qui in alia
omnia erant intenti, parum de temporum rationibus solli-
citi. 4) ab afironomorum diflenju, quippe qui in computan-
dis Lunae Solisque cyclis, eclipsibus, etc. longissime a se in-
vicem distant.
Chro- Laudandum caetera non est, Chronologos saepe ad ine-
nologorum. ptias minutiasque dilabi, id quod b. Fabricius in bibliograph.
antiqu. c. VII. 8· p· »8^. reGissime monuit. Petauius
sane Scaligerum, quem tamen ducem habebat in chronolo-
giae studio, vehementissime ob minutias taxauit, et ad no-
men Scaligeri toties excanduit: exemplum videsis in Fa-
bricio 1. c. p. 185·.
Vt enim de aliis nihil quidquam commemoremus,
quot distantes a se inuicem circa annum, mensem et
diem natalem Saluatoris nostri determinandum senten-
tiae non deprehenduntur hinc inde audlorum? Keplero
cum aliis epocham nati Christi in annoluliano XL; Bas-
nagio et Schelstrateno in anno XLL constituentibus;
lacobo vero Capello Christi natalia ad annum lulianum
XLIV. adponente; denique Eusebio, Clemente Alex-
andrino , Epiphanio, Tertulliano et Hieronymo ad an-
num lulianum XLIIL vel XLIV. ea referentibus; siue
diem nati Christi in suo anno cum XXV. Decembris vt
plurimi;
CdP.
XXXVI.
intellellum
scripturae;
et inde hoc
quoque luco
effie propo-
nendam.
II. Chrana-
logiam pl-
eram rem
effie multis
difficultati-
bus maxime
implicitam.
Vnde diffi-
cultas chro-
nologiae or-
ta.
nonnihil de chronologia sacra, quantum rei propositae
sussicere posse existimamus> tradere instituamus.
II. Et de Chronologia quidem sacra multa extant eru-
ditissimorum virorum opera. Non est vero aliud sacile
argumentum tantis tenebris inuolutum, tam multis dissi-
cultatibus impeditum, tantis denique dodorum, a se in-
vicen dissencientium, velitationibus iaditatum, quam
quod in dimetienda temporis ratione, praesertim ii re-
bus sacris siat adplicatio, occupatur.
Summa rerum chronologicarum difficultas ortum suum
' trahit i) a dcfedfa fubfidiorum: omnes enim fere antiquio-
res historici res gestas retulerunt, vel omissis temporum in-
terualhs, vel obiter et generaliori termino indicatis. Ipsae
sacrae literae multa temporum signa , ad finem et scopum
Scripturae·parum facientia, omiserunt. 2) a diuerfis com-
putis: nam dies, menses, anni, pro diuersis populis diuersi-
mode sunt numerati: immo vero etiam, calendaria saepe
permutata, annorum exitus et initia aliter instituta, dies
intercalati, aliis nominibus menses insigniti. 3) a veterum
incuria, et in primis primorum Chnstianorum, qui in alia
omnia erant intenti, parum de temporum rationibus solli-
citi. 4) ab afironomorum diflenju, quippe qui in computan-
dis Lunae Solisque cyclis, eclipsibus, etc. longissime a se in-
vicem distant.
Chro- Laudandum caetera non est, Chronologos saepe ad ine-
nologorum. ptias minutiasque dilabi, id quod b. Fabricius in bibliograph.
antiqu. c. VII. 8· p· »8^. reGissime monuit. Petauius
sane Scaligerum, quem tamen ducem habebat in chronolo-
giae studio, vehementissime ob minutias taxauit, et ad no-
men Scaligeri toties excanduit: exemplum videsis in Fa-
bricio 1. c. p. 185·.
Vt enim de aliis nihil quidquam commemoremus,
quot distantes a se inuicem circa annum, mensem et
diem natalem Saluatoris nostri determinandum senten-
tiae non deprehenduntur hinc inde audlorum? Keplero
cum aliis epocham nati Christi in annoluliano XL; Bas-
nagio et Schelstrateno in anno XLL constituentibus;
lacobo vero Capello Christi natalia ad annum lulianum
XLIV. adponente; denique Eusebio, Clemente Alex-
andrino , Epiphanio, Tertulliano et Hieronymo ad an-
num lulianum XLIIL vel XLIV. ea referentibus; siue
diem nati Christi in suo anno cum XXV. Decembris vt
plurimi;