DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48410#0641
DE SYNAGOGIS APVD IVDAEOS. 603
Sunt hae ττξωτοκα^ε^ξίαι εν ταις συναγωγαις, in quibus cap.xlvl
Pharisaeisedere assectabant, Matth.XXIII,6. v. Vitringa de ve-
ter. Synag.p. 19 i.Bernard, Lamy de tabernaculo etc. p. 671.
Lucernae ad parietes desixae erant aut suspensae;
sic et tubae et buccinae, et, quibus vel ad cultum, vel
ad ornatum erat opus, vtenfilia, et quae sunt alia multo
plura, erant in promptu, lingula suis locis reposita.
IX. In has itaque aedes conueniebant et preces con- ix. opi,™
iundtim fusuri, et lediones sacras, de more insiitutas, dfbef "ssst
audituri. Dies in quauis hebdomada tres publico eius- conuentHS
modi cultui destinati fuisse feruntur; nempe fabbatumf‘nt
Ador. XV, 21. Luc. IV, 16. Ad. ΧΠΙ, 14. c. XVII, i 2.
c. XV, ii. feria fecunda, quam diem Lunae, et feria
quam diem Ionis dicimus; quos duos dies, vc
cultui diuino praeter sabbatum, ab ipso Mose ad sancdas
fundliones consecratum, dicarent, ab Esra dicunt esse
conilitutum; vnde enim HDO3 ■'D'1 dies congregationis
vocabantur, quibus et moris erat, cibo se abstinere, et
inedia corpus adssigere; quorsum sine dubio pharisaeus,
cum bis per hebdomadam se ieiunare iadtabundus glo-
riatur Luc. XIIX, 1i.respicit.
Diem Lunae celebrabant, in memoriam descensus secun-
di Molis a monte, postquam idololatriae cum vitulo aureo
actae veniam impetrauerat: Diemlouis, in memoriam Mo-
sis ad montem adscendentis, ad petendas legis tabulas, v.
Drulii miscellan. ceat. I. c. 76. Seldeni otia diuina p. όόρ.
Ex his vero, quae diximus de duobus intercurren-
tis hebdomadae diebus, quibus in synagoga conuentum
suisse dictum est, intelligi foriitan melius poterit, quod
gentes Paulum rogarunt, εις το μεταξύ ααββατον λαλη- au. 13,42.
Sfjcq αύτόίς τα ρήματα ταυτα, vt intermedio fabbato haec
ipfis verba dicerentur·, id quod de die quodam hebdo-
madae, quo in synagoga vna esse consueuerant, haud
male accipiunt nonnulli.
Vtut b. Pritius censuit, haud male profeitum diem 1. c.
indicari, ego tamen id aegre concederem propter subse-
quentem versum 44. vbi το μεταξύ οταζξατον luculentis-
sime exponitur per το ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ σα^ζατον. Eil igitur
graecum aduerbium μεταξύ, more Graecorum, ceu adie-
stiuum pontum, quemadmodum et antiqua Syrorum versio
accepit. Sic 2 Petr. I, 9. των οτα,λαι αμαρτιών, antiquo-
rum peccatorum, 2Cor. IV, ιό. ο ε^ω ο εσω&εν
αν^ξωττος, internus et externus homo.
X. Quum
Sunt hae ττξωτοκα^ε^ξίαι εν ταις συναγωγαις, in quibus cap.xlvl
Pharisaeisedere assectabant, Matth.XXIII,6. v. Vitringa de ve-
ter. Synag.p. 19 i.Bernard, Lamy de tabernaculo etc. p. 671.
Lucernae ad parietes desixae erant aut suspensae;
sic et tubae et buccinae, et, quibus vel ad cultum, vel
ad ornatum erat opus, vtenfilia, et quae sunt alia multo
plura, erant in promptu, lingula suis locis reposita.
IX. In has itaque aedes conueniebant et preces con- ix. opi,™
iundtim fusuri, et lediones sacras, de more insiitutas, dfbef "ssst
audituri. Dies in quauis hebdomada tres publico eius- conuentHS
modi cultui destinati fuisse feruntur; nempe fabbatumf‘nt
Ador. XV, 21. Luc. IV, 16. Ad. ΧΠΙ, 14. c. XVII, i 2.
c. XV, ii. feria fecunda, quam diem Lunae, et feria
quam diem Ionis dicimus; quos duos dies, vc
cultui diuino praeter sabbatum, ab ipso Mose ad sancdas
fundliones consecratum, dicarent, ab Esra dicunt esse
conilitutum; vnde enim HDO3 ■'D'1 dies congregationis
vocabantur, quibus et moris erat, cibo se abstinere, et
inedia corpus adssigere; quorsum sine dubio pharisaeus,
cum bis per hebdomadam se ieiunare iadtabundus glo-
riatur Luc. XIIX, 1i.respicit.
Diem Lunae celebrabant, in memoriam descensus secun-
di Molis a monte, postquam idololatriae cum vitulo aureo
actae veniam impetrauerat: Diemlouis, in memoriam Mo-
sis ad montem adscendentis, ad petendas legis tabulas, v.
Drulii miscellan. ceat. I. c. 76. Seldeni otia diuina p. όόρ.
Ex his vero, quae diximus de duobus intercurren-
tis hebdomadae diebus, quibus in synagoga conuentum
suisse dictum est, intelligi foriitan melius poterit, quod
gentes Paulum rogarunt, εις το μεταξύ ααββατον λαλη- au. 13,42.
Sfjcq αύτόίς τα ρήματα ταυτα, vt intermedio fabbato haec
ipfis verba dicerentur·, id quod de die quodam hebdo-
madae, quo in synagoga vna esse consueuerant, haud
male accipiunt nonnulli.
Vtut b. Pritius censuit, haud male profeitum diem 1. c.
indicari, ego tamen id aegre concederem propter subse-
quentem versum 44. vbi το μεταξύ οταζξατον luculentis-
sime exponitur per το ΕΡΧΟΜΕΝΟΝ σα^ζατον. Eil igitur
graecum aduerbium μεταξύ, more Graecorum, ceu adie-
stiuum pontum, quemadmodum et antiqua Syrorum versio
accepit. Sic 2 Petr. I, 9. των οτα,λαι αμαρτιών, antiquo-
rum peccatorum, 2Cor. IV, ιό. ο ε^ω ο εσω&εν
αν^ξωττος, internus et externus homo.
X. Quum