DOI Heft:
Malarstwo
DOI Artikel:Zarębska, Paulina: Historia przyjaźni Mariana Wawrzenieckiego i Antoniego Gawińskiego
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37083#0218
216
PAULINA ZARĘBSKA
Monachium. Następnie wiele podróżował: 1891-1892, 1899 - Włochy, 1892-
1897 - Bułgaria. Od 1895 r. mieszkał w Warszawie. Pierwszy większy obraz
Po deszczu wystawił w 1887 r. Kolejno wystawiał: w 1892 r. - w Salo-
nie Krywulta, w 1909 r. - w TZSP z Towarzystwem Odłam, w 1911 r. -
w TZSP w wystawie z Antonim Gawińskim, w 1921 r. - z Konfraternią
Artystów i Towarzystwem Artystów Polskich w Toruniu, w 1922 i 1928 -
w TZSP na monograficznych wystawach, w 1931 r. - z grupą „Pro Arte”
w Bydgoszczy. Oczywiście brał udział także w licznych wystawach zbioro-
wych. W 1934 r. otrzymał dyplom honorowy TZSP w Warszawie. Marian
Wawrzeniecki zmarł w 1943 r. w wieku 80. lat.
Antoni Gawiński urodził się w 1876 r. w Warszawie jako syn Jana i Wan-
dy z Jeziorańskich. Pochodził z rodziny o silnych tradycjach patriotycznych.
Brat matki - Jan Jeziorański, członek władz powstańczych w 1863 r., został
stracony na stoku Cytadeli warszawskiej wraz z Romualdem Trauguttem.
Przodek ze strony ojca - Jan Gawiński był popularnym XVII-wiecznym poe-
tą, dworzaninem bpa Karola Ferdynanda Wazy i przyjacielem Wespazjana
Kochowskiego2. A. Gawiński wcześnie osierocony przez matkę, wychowywał
się ze starszą siostrą Jadwigą. Ojciec zajęty licznymi interesami jako agro-
nom, zostawiał go pod opieką rodziny ze strony matki - jej brata Karola
Jeziorańskiego i Adeli z GuyoPów. A. Gawiński dzieciństwo spędził w okoli-
cach Pilicy, w Wierbkach, u wuja Włodzimierza z rodziny Jeziorańskich. Do
gimnazjum uczęszczał w Warszawie. Równocześnie w latach 1894-1896 uczył
się w Szkole Rysunkowej Wojciecha Gersona. W latach 1896-1899 studiował
w krakowskiej SSP, najpierw u J. Malczewskiego, a potem u T. Axentowicza.
W 1899 r. wyjechał do Monachium, jednak ze względu na późne przybycie
nie dostał się do Akademii. W tym samym roku wrócił do Krakowa, aby
kontynuować naukę w SSP. W 1900 r. udał się do Warszawy. W latach
1902-1903 przebywał we Włoszech. Potem do zakończenia II wojny świato-
wej mieszkał nieprzerwanie w Warszawie. Po wojnie przeniósł się z żoną
i siostrą do dworku rodziny Jeziorańskich - w Głuchach.
Antoni Gawiński zmarł w 1954 r. Od 1901 r. wystawiał regularnie swo-
je prace. Współpracował w Salonem Krywulta, TZSP w Warszawie, TPSP
w Krakowie, Salonem Richlinga. W 1932 r. w TZSP otrzymał srebrny medal
za obraz Przystań. Od 1903 r. współpracował z licznymi wydawnictwami,
ilustrując książki i pisma dla dzieci i młodzieży oraz powieści historyczne.
Najwięcej ilustracji stworzył dla wydawnictwa Michała Arcta, z którym
2 Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. I, Warszawa 1984, s. 290.
PAULINA ZARĘBSKA
Monachium. Następnie wiele podróżował: 1891-1892, 1899 - Włochy, 1892-
1897 - Bułgaria. Od 1895 r. mieszkał w Warszawie. Pierwszy większy obraz
Po deszczu wystawił w 1887 r. Kolejno wystawiał: w 1892 r. - w Salo-
nie Krywulta, w 1909 r. - w TZSP z Towarzystwem Odłam, w 1911 r. -
w TZSP w wystawie z Antonim Gawińskim, w 1921 r. - z Konfraternią
Artystów i Towarzystwem Artystów Polskich w Toruniu, w 1922 i 1928 -
w TZSP na monograficznych wystawach, w 1931 r. - z grupą „Pro Arte”
w Bydgoszczy. Oczywiście brał udział także w licznych wystawach zbioro-
wych. W 1934 r. otrzymał dyplom honorowy TZSP w Warszawie. Marian
Wawrzeniecki zmarł w 1943 r. w wieku 80. lat.
Antoni Gawiński urodził się w 1876 r. w Warszawie jako syn Jana i Wan-
dy z Jeziorańskich. Pochodził z rodziny o silnych tradycjach patriotycznych.
Brat matki - Jan Jeziorański, członek władz powstańczych w 1863 r., został
stracony na stoku Cytadeli warszawskiej wraz z Romualdem Trauguttem.
Przodek ze strony ojca - Jan Gawiński był popularnym XVII-wiecznym poe-
tą, dworzaninem bpa Karola Ferdynanda Wazy i przyjacielem Wespazjana
Kochowskiego2. A. Gawiński wcześnie osierocony przez matkę, wychowywał
się ze starszą siostrą Jadwigą. Ojciec zajęty licznymi interesami jako agro-
nom, zostawiał go pod opieką rodziny ze strony matki - jej brata Karola
Jeziorańskiego i Adeli z GuyoPów. A. Gawiński dzieciństwo spędził w okoli-
cach Pilicy, w Wierbkach, u wuja Włodzimierza z rodziny Jeziorańskich. Do
gimnazjum uczęszczał w Warszawie. Równocześnie w latach 1894-1896 uczył
się w Szkole Rysunkowej Wojciecha Gersona. W latach 1896-1899 studiował
w krakowskiej SSP, najpierw u J. Malczewskiego, a potem u T. Axentowicza.
W 1899 r. wyjechał do Monachium, jednak ze względu na późne przybycie
nie dostał się do Akademii. W tym samym roku wrócił do Krakowa, aby
kontynuować naukę w SSP. W 1900 r. udał się do Warszawy. W latach
1902-1903 przebywał we Włoszech. Potem do zakończenia II wojny świato-
wej mieszkał nieprzerwanie w Warszawie. Po wojnie przeniósł się z żoną
i siostrą do dworku rodziny Jeziorańskich - w Głuchach.
Antoni Gawiński zmarł w 1954 r. Od 1901 r. wystawiał regularnie swo-
je prace. Współpracował w Salonem Krywulta, TZSP w Warszawie, TPSP
w Krakowie, Salonem Richlinga. W 1932 r. w TZSP otrzymał srebrny medal
za obraz Przystań. Od 1903 r. współpracował z licznymi wydawnictwami,
ilustrując książki i pisma dla dzieci i młodzieży oraz powieści historyczne.
Najwięcej ilustracji stworzył dla wydawnictwa Michała Arcta, z którym
2 Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. I, Warszawa 1984, s. 290.