DOI Heft:
Malarstwo
DOI Artikel:Matyaszewska, Elżbieta: Maria Wodzicka - zapomniana malarka ze Lwowa
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37083#0281
ROCZNIKI HUMANISTYCZNE
Tom LV, zeszyt 4 - 2007
ELŻBIETA MATYASZEWSKA
MARIA WODZICKA - ZAPOMNIANA MALARKA ZE LWOWA
W roku 2006 minęła czterdziesta rocznica śmierci lwowskiej malarki Marii
Wodzickiej. W polskim życiu artystycznym fakt ten przeszedł całkowicie bez
echa, mimo iż od roku 1913 aż do czerwca 1939 nazwisko Wodzickiej poja-
wiało się bardzo regularnie w katalogach wystaw lwowskiego Towarzystwa
Przyjaciół Sztuk Pięknych, tamtejszego Związku Zawodowego Artystów Plas-
tyków i warszawskiego Instytutu Propagandy Sztuki oraz Zachęty. Maria
Wodzicka malarstwu poświęciła swe bardzo długie życie - zmarła w wieku
88 lat - wystawiała z najbardziej popularnymi ówcześnie artystami polskimi
(by wymienić tylko Axentowicza, Boznańską, Malczewskiego, Czapskiego,
Krzyżanowskiego czy Chwistka), toteż uzasadnione jest przypomnienie tej
interesującej artystki i ponowne przywrócenie jej nazwiska polskiej historii
sztuki.
Od roku 1913 Maria Wodzicka nieprzerwanie mieszkała i pracowała we
Lwowie, lecz jej rodzinne korzenie sięgają Wielkopolski, gdzie w Objezierzu,
w klasycystycznym pałacu projektu Kamsetzera, w dniu 3 sierpnia 1878 r.
przyszła na świat jako Maria Izabela Dominika Turno. Jej rodzicami byli
hrabina Maria Skórzewska, herbu „Drogosław” (z linii Łabiszewskiej), i Hi-
polit Turno, herbu „Trzy Kotwice”, wieloletni poseł do parlamentu niemiec-
kiego. Klucz objezierski uznawany był za przykładnie prowadzone gospodar-
stwo ziemiańskie. W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego zanotowa-
no, iż: „Dobra te odznaczają się wzorowem gospodarstwem, nabiałem i ho-
dowlą bydła; jest tu gorzelnia i młyn wodny. Dobra całe mają 15524 mr”* 1.
Siedziba rodowa Turnów przez cały wiek XIX stanowiła niewzruszony ośro-
dek polskości w mocno zgermanizowanym Księstwie Poznańskim. Warto tu
Dr Elżbieta Matyaszewska - e-mail: pawelm@kul.lublin.pl
1 Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VII, Warsza-
wa 1886, s. 327.
Tom LV, zeszyt 4 - 2007
ELŻBIETA MATYASZEWSKA
MARIA WODZICKA - ZAPOMNIANA MALARKA ZE LWOWA
W roku 2006 minęła czterdziesta rocznica śmierci lwowskiej malarki Marii
Wodzickiej. W polskim życiu artystycznym fakt ten przeszedł całkowicie bez
echa, mimo iż od roku 1913 aż do czerwca 1939 nazwisko Wodzickiej poja-
wiało się bardzo regularnie w katalogach wystaw lwowskiego Towarzystwa
Przyjaciół Sztuk Pięknych, tamtejszego Związku Zawodowego Artystów Plas-
tyków i warszawskiego Instytutu Propagandy Sztuki oraz Zachęty. Maria
Wodzicka malarstwu poświęciła swe bardzo długie życie - zmarła w wieku
88 lat - wystawiała z najbardziej popularnymi ówcześnie artystami polskimi
(by wymienić tylko Axentowicza, Boznańską, Malczewskiego, Czapskiego,
Krzyżanowskiego czy Chwistka), toteż uzasadnione jest przypomnienie tej
interesującej artystki i ponowne przywrócenie jej nazwiska polskiej historii
sztuki.
Od roku 1913 Maria Wodzicka nieprzerwanie mieszkała i pracowała we
Lwowie, lecz jej rodzinne korzenie sięgają Wielkopolski, gdzie w Objezierzu,
w klasycystycznym pałacu projektu Kamsetzera, w dniu 3 sierpnia 1878 r.
przyszła na świat jako Maria Izabela Dominika Turno. Jej rodzicami byli
hrabina Maria Skórzewska, herbu „Drogosław” (z linii Łabiszewskiej), i Hi-
polit Turno, herbu „Trzy Kotwice”, wieloletni poseł do parlamentu niemiec-
kiego. Klucz objezierski uznawany był za przykładnie prowadzone gospodar-
stwo ziemiańskie. W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego zanotowa-
no, iż: „Dobra te odznaczają się wzorowem gospodarstwem, nabiałem i ho-
dowlą bydła; jest tu gorzelnia i młyn wodny. Dobra całe mają 15524 mr”* 1.
Siedziba rodowa Turnów przez cały wiek XIX stanowiła niewzruszony ośro-
dek polskości w mocno zgermanizowanym Księstwie Poznańskim. Warto tu
Dr Elżbieta Matyaszewska - e-mail: pawelm@kul.lublin.pl
1 Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VII, Warsza-
wa 1886, s. 327.