DOI issue:
Malarstwo
DOI article:Matyaszewska, Elżbieta: Maria Wodzicka - zapomniana malarka ze Lwowa
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.37083#0297
MARIA WODZICKA - ZAPOMNIANA MALARKA ZE LWOWA
295
światłem, zamkniętym w subtelnie dobranych kolorach, kładzionych delikat-
nymi muśnięciami pędzla. Te kolorystyczne zainteresowania malarki zaowoco-
wały poważną wystawą, jaka miała miejsce w początkach roku 1938 w lokalu
lwowskiego ZZPAP. Tym ważniejsza była ta wystawa, że Wodzicka prezento-
wała swoje prace w towarzystwie dwóch znanych kapistów: Józefa Czapskie-
go i Stanisława Szczepańskiego. Artystka pokazała wówczas 17 obrazów,
wśród nich wiele martwych natur i prac ukazujących wnętrza z postacia-
mi60. Wśród nich znalazł się także obraz Kobieta szyjąca, ukazujący wnęt-
rze z oknem, w tle którego siedzi, frontalnie do widza, młoda kobieta, trzy-
mająca w rękach kawałek tkaniny. Na stole leży szpulka nici, a po przeciwnej
stronie stoi wazon z kwiatami. Na brzegu stołu śpi kot. Wszystkie elementy
tworzące kompozycję, budowane są z dużych plam przytłumionych kolorów,
wyraźnie jednak odcinających się od siebie. Lazurowy błękit wazonu i tkani-
ny rzuconej na poręcz krzesła został skontrastowany z bielą obrusu, a jedno-
cześnie łagodzony jest złocistymi brązami modelującymi sylwetkę szyjącej.
Prawą stronę obrazu zamyka czerwona draperia. Kolor nie jest tu tak świetlis-
ty i rozedrgany jak w obrazie Zaczytany, wręcz przeciwnie, tworzy on wyraź-
nie zamknięte i płaskie plamy, które kształtują określone formy.
Rok 1939 przyniósł artystce trzy wystawy, dwie w Warszawie i jedną we
Lwowie. Już w lutym nastąpiło otwarcie wystawy Współczesnych Artystów
Lwowskich w stołecznym Instytucie Propagandy Sztuki. Obok Wodzickiej
wystawiali wówczas m.in.: Leon Chwistek, Jerzy Janisch, Władysław Krzyża-
nowski, Margit Sielska, Roman Sielski, Henryk Streng i Tadeusz Wojciecho-
wski. Krytycy zwracali uwagę na świeżość koncepcji malarskich, zaprezento-
wanych w większości przez młodych artystów, nie zawsze jeszcze doskona-
łych w technice i czasem ulegających różnym wpływom. O Marii Wodzickiej
napisano zaś, iż „jest już dziś malarką doświadczoną, o zdecydowanej ekono-
mii środków malarskich”6'. Opinia ta jest o tyle ważna dla artystki, że zo-
stała wyrażona przez cenionego już wówczas malarza Tytusa Czyżewskiego,
który niewątpliwie z pozycji profesjonalisty mógł oceniać twórczość lwow-
skiej malarki. W świetle powyższego zupełnie naturalny wydaje się fakt, że
Wodzicka została zaproszona do grona 83 artystów uczestniczących w IPS-ie
w wystawie „Martwa natura w malarstwie polskim”. Znalazła się wśród ta-
kich znakomitości, jak Boznańska, Cybis, Czapski, Czyżewski, Karpiński,
60 Katalog Wystawy Lwowskich Artystów Plastyków, Lwów, styczeń 1938, poz. 66-82. Być
może figurująca w katalogu praca pod tytułem Wnętrze z figurą siedzącą jest opisanym w tek-
ście obrazem Zaczytany.
61 „Prosto z mostu” 1939, nr 11, s. 7.
295
światłem, zamkniętym w subtelnie dobranych kolorach, kładzionych delikat-
nymi muśnięciami pędzla. Te kolorystyczne zainteresowania malarki zaowoco-
wały poważną wystawą, jaka miała miejsce w początkach roku 1938 w lokalu
lwowskiego ZZPAP. Tym ważniejsza była ta wystawa, że Wodzicka prezento-
wała swoje prace w towarzystwie dwóch znanych kapistów: Józefa Czapskie-
go i Stanisława Szczepańskiego. Artystka pokazała wówczas 17 obrazów,
wśród nich wiele martwych natur i prac ukazujących wnętrza z postacia-
mi60. Wśród nich znalazł się także obraz Kobieta szyjąca, ukazujący wnęt-
rze z oknem, w tle którego siedzi, frontalnie do widza, młoda kobieta, trzy-
mająca w rękach kawałek tkaniny. Na stole leży szpulka nici, a po przeciwnej
stronie stoi wazon z kwiatami. Na brzegu stołu śpi kot. Wszystkie elementy
tworzące kompozycję, budowane są z dużych plam przytłumionych kolorów,
wyraźnie jednak odcinających się od siebie. Lazurowy błękit wazonu i tkani-
ny rzuconej na poręcz krzesła został skontrastowany z bielą obrusu, a jedno-
cześnie łagodzony jest złocistymi brązami modelującymi sylwetkę szyjącej.
Prawą stronę obrazu zamyka czerwona draperia. Kolor nie jest tu tak świetlis-
ty i rozedrgany jak w obrazie Zaczytany, wręcz przeciwnie, tworzy on wyraź-
nie zamknięte i płaskie plamy, które kształtują określone formy.
Rok 1939 przyniósł artystce trzy wystawy, dwie w Warszawie i jedną we
Lwowie. Już w lutym nastąpiło otwarcie wystawy Współczesnych Artystów
Lwowskich w stołecznym Instytucie Propagandy Sztuki. Obok Wodzickiej
wystawiali wówczas m.in.: Leon Chwistek, Jerzy Janisch, Władysław Krzyża-
nowski, Margit Sielska, Roman Sielski, Henryk Streng i Tadeusz Wojciecho-
wski. Krytycy zwracali uwagę na świeżość koncepcji malarskich, zaprezento-
wanych w większości przez młodych artystów, nie zawsze jeszcze doskona-
łych w technice i czasem ulegających różnym wpływom. O Marii Wodzickiej
napisano zaś, iż „jest już dziś malarką doświadczoną, o zdecydowanej ekono-
mii środków malarskich”6'. Opinia ta jest o tyle ważna dla artystki, że zo-
stała wyrażona przez cenionego już wówczas malarza Tytusa Czyżewskiego,
który niewątpliwie z pozycji profesjonalisty mógł oceniać twórczość lwow-
skiej malarki. W świetle powyższego zupełnie naturalny wydaje się fakt, że
Wodzicka została zaproszona do grona 83 artystów uczestniczących w IPS-ie
w wystawie „Martwa natura w malarstwie polskim”. Znalazła się wśród ta-
kich znakomitości, jak Boznańska, Cybis, Czapski, Czyżewski, Karpiński,
60 Katalog Wystawy Lwowskich Artystów Plastyków, Lwów, styczeń 1938, poz. 66-82. Być
może figurująca w katalogu praca pod tytułem Wnętrze z figurą siedzącą jest opisanym w tek-
ście obrazem Zaczytany.
61 „Prosto z mostu” 1939, nr 11, s. 7.