TYCJAN — „NOWY APELLES"
57
10. A. Mor, Autoportret
Aretino podkreślał niepowtarzalność dzieł Tycjana, ugruntowywał w nim przekonanie, iż jest on
godnym następcą Apellesa4». W listach nazywał go „boskim Tycjanem", „Tycjanem Apcllcsem",
„jednym, boskim i nieśmiertelnym Tycjanem"49.
Aretino, a za nim Dolce i Vasari, uważali Tycjana za szczęśliwego wybrańca losu, nonieważ potrafił
on podjąć i zrealizować tak wzniosłą ideę sztuki.
★
Aretino nie tylko—Jak się wydaje — przyczynił się do popularności Tycjana, ale w dużym
stopniu ugruntował w malarzu wiarę w misję nowożytnego Apellesa. To Aretino ukazał Tycjanowi
humanistyczne perspektywy tej misji. Sama zaś idea conformitas Apelli pojawiła się u Tycjana wcześniej
była inspirowana zapewne przez Pliniusza oraz przez jego renesansowych komentatorów. Odbiciem
tej idei u Tycjana jest rekonstrukcja dzieł antycznych, m. in. cykl ferraryjski50 oraz Wenus Anadyomene51.
48 Aretino, op. cit., 2, s. 198.
49 Aretino, op. cit., 2, s. 443 i 448.
50 Por. J.Walker, Bcllini and Titian at Ferrara. A Study oj Styks and Taste, London 1956, s. 31 i n. oraz E. Battisti,
Mitologie per Alfonso d'Esté, „Commentari", 5, 1954, nr 3.
51 Tycjan, Wenus Anadyomene, Nat. Gallery of Scotland, Edynburg; malowana ok. 1517 r. prawdopodobnie dla
Alfonsa d'Esté; obraz inspirowany przez sławne dzieło Apellesa; por. Plinius St., op. cit., 35, 79.
57
10. A. Mor, Autoportret
Aretino podkreślał niepowtarzalność dzieł Tycjana, ugruntowywał w nim przekonanie, iż jest on
godnym następcą Apellesa4». W listach nazywał go „boskim Tycjanem", „Tycjanem Apcllcsem",
„jednym, boskim i nieśmiertelnym Tycjanem"49.
Aretino, a za nim Dolce i Vasari, uważali Tycjana za szczęśliwego wybrańca losu, nonieważ potrafił
on podjąć i zrealizować tak wzniosłą ideę sztuki.
★
Aretino nie tylko—Jak się wydaje — przyczynił się do popularności Tycjana, ale w dużym
stopniu ugruntował w malarzu wiarę w misję nowożytnego Apellesa. To Aretino ukazał Tycjanowi
humanistyczne perspektywy tej misji. Sama zaś idea conformitas Apelli pojawiła się u Tycjana wcześniej
była inspirowana zapewne przez Pliniusza oraz przez jego renesansowych komentatorów. Odbiciem
tej idei u Tycjana jest rekonstrukcja dzieł antycznych, m. in. cykl ferraryjski50 oraz Wenus Anadyomene51.
48 Aretino, op. cit., 2, s. 198.
49 Aretino, op. cit., 2, s. 443 i 448.
50 Por. J.Walker, Bcllini and Titian at Ferrara. A Study oj Styks and Taste, London 1956, s. 31 i n. oraz E. Battisti,
Mitologie per Alfonso d'Esté, „Commentari", 5, 1954, nr 3.
51 Tycjan, Wenus Anadyomene, Nat. Gallery of Scotland, Edynburg; malowana ok. 1517 r. prawdopodobnie dla
Alfonsa d'Esté; obraz inspirowany przez sławne dzieło Apellesa; por. Plinius St., op. cit., 35, 79.