Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Rocznik Historii Sztuki — 8.1970

DOI issue:
II. Z zagadnień sztuki polskiej
DOI article:
Samek, Jan: Res-imagines: Ze studiów nad rzemiosłem artystycznym czasów nowożytnych w Polsce (lata 1600-1800)
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.13396#0225
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
56. Ambona z ok. 1746(?) w kościele Św. Mikołaja we Lwowie

Delfiny występują również często jako podstawy w chrzcielnicach. Przykładowo wskazać można
pochodzącą już z 1. pol. XIX w. chrzcielnicę w kościele parafialnym w Łękińsku213. Dolna jej część po-
siada kształt dwóch splecionych ze sobą delfinów. Przeciwstawienie tej oryginalnej, ruchliwej w formie
podstawy stanowi czara o prostych kształtach, wykazująca już cechy klasycyzmu. Trzeba zaznaczyć,
że chrzcielnica ta stanowi jeden zespół z amboną w kształcie okrętu, której podstawę stanowią również
delfiny214.

Dla wyjaśnienia występowania delfina posiadającego różnorodne znaczenie215, przypomnieć należy
jego pierwotną symbolikę jako przewodnika do wieczności i kojarzenie go z Chrystusem Zmartwych-
wstałym216. W ten sposób delfiny w chrzcielnicach podkreślały znaczenie chrztu jako sakramentu otwie-
rającego drogę do zbawienia. Równocześnie należy dopuścić możliwość, która zdaje się mieć zastosowanie
w odniesieniu do lawaterzy, że delfin symbolizuje żywioł, w którym żyje —■ wodę217.

Obok delfina występują również w chrzcielnicach przedstawienia muszli i syren. Stosowano
je często obok siebie, przy czym syrena, jak i delfiny, używana była w podstawie chrzcielnicy, muszla

213 Zabytki sztuki w Polsce, 4, Inwentarz topograficzny, Powiat piotrkowski (praca zbiorowa), Warszawa 1950, s. 127, fig. 93.

214 O ambonie w Łękińsku por. s. 228 niniejszej pracy.

215 Symbolika delfina była wielokrotnie omawiana; por. Schmitt, op. cit., 1, szp. 1233—1244 (sub voce Delphin, opra-
cował L. Stauch), tamże wcześniejsza literatura przedmiotu.

216 Por. Menzel, op. cit., s. 203—204 (sub voce Delphin).

217 Por. Schmitt, op. cit., 1, szp. 1240.
 
Annotationen