288
TADEUSZ S. JAROSZEWSKI
stawu, wreszcie skierowała uwagę czytającego na
przybytek bożka Pana102. Czytelnik mimo woli
odnosi wrażenie, że ma do czynienia z trzema
budowlami.
Układ wnętrz świątyni zatracił główną oś
kompozycyjną, tak częstą w drugiej połowie
XVIII w., tym niemniej ogólna zasada regular-
ności jeszcze tu przeważa. Świątynia Diany,
„świadectwo ataku, jaki romantyczne hasła swo-
body i malowniczości przypuściły na klasyczne
rygory kompozycji"103, jest zjawiskiem bardzo
charakterystycznym dla omawianej tendencji do
zrywania z barokową osiowością i symetrią kom-
pozycji. Należy jednak podkreślić, że w mo-
mencie swego powstania świątynia nie stanowiła
zjawiska odosobnionego. Objawy łamania sy-
metrii kompozycji występowały w wielu innych
pawilonach ogrodowych, a ponadto w budowlach
57. J. Kubicki, Projekt kościoła Ujazdowskiego, rezydencjonalnych, czego dowodem może być
widok od frontu, ok. 1783 pałac „Ustronie", budowany dla księcia Stanisła-
wa Poniatowskiego w dwóch etapach, w 1780
i około 1784 г., według projektu Stanisława Za-
wadzkiego104. Świątynia Diany jest jednakże po-
zycją zupełnie wyjątkową, gdy chodzi o prześle-
dzenie procesu kształtowania się koncepcji osta-
tecznej budowli; mało który obiekt zrealizowany
w Polsce w drugiej połowie XVIII w. posiada
bowiem tak szczegółową dokumentację pozwa-
lającą zrozumieć eksperymenty architekta z bryłą,
rozplanowaniem i powierzchnią.
V
Problem nowej interpretacji struktur nie-
których budowli antycznych interesował wielu
architektów doby Oświecenia. Wielką popular-
ność na przełomie XVIII i XIX w. zdobyły
w całej Europie m. in. okrągłe świątynie Westy
w Rzymie i Tivoli (naśladowane najczęściej jako
pawilony parkowe), przede wszystkim jednak
Panteon rzymski, którego struktura dawała
ogromne możliwości swobodnej interpretacji.
Próby twórczej adaptacji tego czołowego po-
mnika architektury świata antycznego zostały
podjęte przez architektów awangardy w wielu
środowiskach artystycznych Europy. W Polsce
58. J. Kubicki, Projekt kościoła Ujazdowskiego,
rzut poziomy, ok. 1783
102 [H. Radziwiłłowa], Opis Arkadii skreślony przez
założycielkę..., [w:] Album literacki, Warszawa . - 1848,
s. 143—154.
103 A. Miłobedzki, op. cit., s. 203.
104 I. Malinowska, Stanisław Zawadzki 1743—1806,
Warszawa 1953, s. 8—10.
TADEUSZ S. JAROSZEWSKI
stawu, wreszcie skierowała uwagę czytającego na
przybytek bożka Pana102. Czytelnik mimo woli
odnosi wrażenie, że ma do czynienia z trzema
budowlami.
Układ wnętrz świątyni zatracił główną oś
kompozycyjną, tak częstą w drugiej połowie
XVIII w., tym niemniej ogólna zasada regular-
ności jeszcze tu przeważa. Świątynia Diany,
„świadectwo ataku, jaki romantyczne hasła swo-
body i malowniczości przypuściły na klasyczne
rygory kompozycji"103, jest zjawiskiem bardzo
charakterystycznym dla omawianej tendencji do
zrywania z barokową osiowością i symetrią kom-
pozycji. Należy jednak podkreślić, że w mo-
mencie swego powstania świątynia nie stanowiła
zjawiska odosobnionego. Objawy łamania sy-
metrii kompozycji występowały w wielu innych
pawilonach ogrodowych, a ponadto w budowlach
57. J. Kubicki, Projekt kościoła Ujazdowskiego, rezydencjonalnych, czego dowodem może być
widok od frontu, ok. 1783 pałac „Ustronie", budowany dla księcia Stanisła-
wa Poniatowskiego w dwóch etapach, w 1780
i około 1784 г., według projektu Stanisława Za-
wadzkiego104. Świątynia Diany jest jednakże po-
zycją zupełnie wyjątkową, gdy chodzi o prześle-
dzenie procesu kształtowania się koncepcji osta-
tecznej budowli; mało który obiekt zrealizowany
w Polsce w drugiej połowie XVIII w. posiada
bowiem tak szczegółową dokumentację pozwa-
lającą zrozumieć eksperymenty architekta z bryłą,
rozplanowaniem i powierzchnią.
V
Problem nowej interpretacji struktur nie-
których budowli antycznych interesował wielu
architektów doby Oświecenia. Wielką popular-
ność na przełomie XVIII i XIX w. zdobyły
w całej Europie m. in. okrągłe świątynie Westy
w Rzymie i Tivoli (naśladowane najczęściej jako
pawilony parkowe), przede wszystkim jednak
Panteon rzymski, którego struktura dawała
ogromne możliwości swobodnej interpretacji.
Próby twórczej adaptacji tego czołowego po-
mnika architektury świata antycznego zostały
podjęte przez architektów awangardy w wielu
środowiskach artystycznych Europy. W Polsce
58. J. Kubicki, Projekt kościoła Ujazdowskiego,
rzut poziomy, ok. 1783
102 [H. Radziwiłłowa], Opis Arkadii skreślony przez
założycielkę..., [w:] Album literacki, Warszawa . - 1848,
s. 143—154.
103 A. Miłobedzki, op. cit., s. 203.
104 I. Malinowska, Stanisław Zawadzki 1743—1806,
Warszawa 1953, s. 8—10.