DOI Heft:
III. Przeglądy i sprawozdania
DOI Artikel:Chrzanowski, Tadeusz; Kornecki, Marian: Nieznane rzeźby gotyckie kręgu pomorskiego
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13396#0315
NIEZNANE RZEŹBY GOTYCKIE KRĘGU POMORSKIEGO
309
9. Orle, rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem 10. Rywałd Królewski, rzeźba Matki Boskiej
z Dzieciątkiem
związała ją z wariantem Tronującej Marii, w którym Dzieciątko, zwrócone do Matki, rączką dotyka
jej policzka, brody lub włosów, określając jej czas powstania na 2. ćwierć XIV w., ściślej około 1340 r.
Niemal równocześnie, podczas redakcyjnego opracowywania przez nas katalogu zabytków powiatu
wąbrzeskiego22, udało się odnaleźć w kościele w Kurkocinie rzeźbę, która jakkolwiek na terenie Pomorza
stanowi najbliższą analogię dla Madonny z Ostromecka, jednakże nieco ją wyprzedza i staje się w ten
sposób w pewnym sensie ogniwem pośrednim w stosunku do uprzednio omówionego zabytku.
Madonna z Kurkocina, znajdująca się w tamtejszym kościele parafialnym, umieszczona jest obecnie
w barokowo-ludowym feretronie, z przybitą do pleców inną późnogotycką rzeźbą. Zarówno stosunkowo
zły stan zachowania, jak też wielokrotne prymitywne przemalówki zacierają w znacznym stopniu szcze-
góły opracowania rzeźbiarskiego.
Rzeźba należy do wariantu, w którym Dzieciątko, usadowione na lewym kolanie Matki, zwrócone
jest bokiem do widza; brak tu jednak w dalszym ciągu wyraźnego kontaktu pomiędzy obu postaciami.
Dzieciątko nie zwraca się bezpośrednio do Marii, a w obecnym stanie zabytku dość trudno określić gest
jego rączek, być może zresztą przekształconych w późniejszym okresie. Matka Boska usytuowana jest
frontalnie, z dość szeroko rozstawionymi stopami, ubrana w suknię nisko przepasaną (niewątpliwie cecha
archaizująca, analogicznie jak przy rzeźbie z Gruty) oraz płaszcz narzucony na ramiona i chustę okry-
Katalog zabytków sztuki iv Polsce, t. 11, z. 19, Powiat wąbrzeski, Warszawa 1967, s. 7,
309
9. Orle, rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem 10. Rywałd Królewski, rzeźba Matki Boskiej
z Dzieciątkiem
związała ją z wariantem Tronującej Marii, w którym Dzieciątko, zwrócone do Matki, rączką dotyka
jej policzka, brody lub włosów, określając jej czas powstania na 2. ćwierć XIV w., ściślej około 1340 r.
Niemal równocześnie, podczas redakcyjnego opracowywania przez nas katalogu zabytków powiatu
wąbrzeskiego22, udało się odnaleźć w kościele w Kurkocinie rzeźbę, która jakkolwiek na terenie Pomorza
stanowi najbliższą analogię dla Madonny z Ostromecka, jednakże nieco ją wyprzedza i staje się w ten
sposób w pewnym sensie ogniwem pośrednim w stosunku do uprzednio omówionego zabytku.
Madonna z Kurkocina, znajdująca się w tamtejszym kościele parafialnym, umieszczona jest obecnie
w barokowo-ludowym feretronie, z przybitą do pleców inną późnogotycką rzeźbą. Zarówno stosunkowo
zły stan zachowania, jak też wielokrotne prymitywne przemalówki zacierają w znacznym stopniu szcze-
góły opracowania rzeźbiarskiego.
Rzeźba należy do wariantu, w którym Dzieciątko, usadowione na lewym kolanie Matki, zwrócone
jest bokiem do widza; brak tu jednak w dalszym ciągu wyraźnego kontaktu pomiędzy obu postaciami.
Dzieciątko nie zwraca się bezpośrednio do Marii, a w obecnym stanie zabytku dość trudno określić gest
jego rączek, być może zresztą przekształconych w późniejszym okresie. Matka Boska usytuowana jest
frontalnie, z dość szeroko rozstawionymi stopami, ubrana w suknię nisko przepasaną (niewątpliwie cecha
archaizująca, analogicznie jak przy rzeźbie z Gruty) oraz płaszcz narzucony na ramiona i chustę okry-
Katalog zabytków sztuki iv Polsce, t. 11, z. 19, Powiat wąbrzeski, Warszawa 1967, s. 7,