NIEZNANE RZEŹBY GOTYCKIE KRĘGU POMORSKIEGO
319
24. Brno, rzeźba Chrystusa Bolesnego 25. Praga czeska, rzeźba Chrystusa Bolesnego z ratusza
z kościoła urszulanek nowomiejskiego
z Chrystusem, który palce prawej ręki przykłada do rany w boku, jak w rzeźbie z fary poznańskiej
z ok. 1430 r.50
4. Dla tej ostatniej odmiany charakterystyczny jest przede wszystkim ubiór, który poza perizonium
wprowadza jeszcze płaszcz narzucony na ramiona Chrystusa, wskazującego na ranę w boku jedną ręką.
Jako przykład wymienić można rzeźbę z Ołtarza Złotników z kościoła Św. Marii Magdaleny we
Wrocławiu z ok. 1390 r.51
Powołane przykłady wprowadzają naszą rzeźbę w krąg interesujących analogii do wybitnych zabyt-
ków. Wydaje się, że nawiązuje ona do pierwszej z wskazanych odmian, za czym przemawia zarówno
identyczny układ lewej ręki, jak u Chrystusa w Stralsundzie, podobne opracowanie torsu i lekkie unie-
sienie prawego barku, z: pewne w związku z gestem błogosławieństwa. Nie można jednak całkowicie
wykluczyć, czy brakująca obecnie ręka nie wskazywała na ranę w boku. W każdym razie w obu przy-
padkach znaczenie omawianej rzeźby jest duże jako odosobnionego reprezentanta tych odmian we
wczesnej rzeźbie na obszarze Polski.
Formalne opracowanie zabytku, zarówno przez hieratyczną, archaizującą kompozycję postaci, jak
i uproszczenia w oddaniu anatomii szczupłego, wydłużonego i niemal pozbawionego muskulatury torsu
M. Boberska, Gotycki Chrystus Boleściwy u> farze poznańskiej, „BHS", 17, 1955.
E. Wiese, op. cit., s. 43, 81, tabl. XXXVI, 2.
319
24. Brno, rzeźba Chrystusa Bolesnego 25. Praga czeska, rzeźba Chrystusa Bolesnego z ratusza
z kościoła urszulanek nowomiejskiego
z Chrystusem, który palce prawej ręki przykłada do rany w boku, jak w rzeźbie z fary poznańskiej
z ok. 1430 r.50
4. Dla tej ostatniej odmiany charakterystyczny jest przede wszystkim ubiór, który poza perizonium
wprowadza jeszcze płaszcz narzucony na ramiona Chrystusa, wskazującego na ranę w boku jedną ręką.
Jako przykład wymienić można rzeźbę z Ołtarza Złotników z kościoła Św. Marii Magdaleny we
Wrocławiu z ok. 1390 r.51
Powołane przykłady wprowadzają naszą rzeźbę w krąg interesujących analogii do wybitnych zabyt-
ków. Wydaje się, że nawiązuje ona do pierwszej z wskazanych odmian, za czym przemawia zarówno
identyczny układ lewej ręki, jak u Chrystusa w Stralsundzie, podobne opracowanie torsu i lekkie unie-
sienie prawego barku, z: pewne w związku z gestem błogosławieństwa. Nie można jednak całkowicie
wykluczyć, czy brakująca obecnie ręka nie wskazywała na ranę w boku. W każdym razie w obu przy-
padkach znaczenie omawianej rzeźby jest duże jako odosobnionego reprezentanta tych odmian we
wczesnej rzeźbie na obszarze Polski.
Formalne opracowanie zabytku, zarówno przez hieratyczną, archaizującą kompozycję postaci, jak
i uproszczenia w oddaniu anatomii szczupłego, wydłużonego i niemal pozbawionego muskulatury torsu
M. Boberska, Gotycki Chrystus Boleściwy u> farze poznańskiej, „BHS", 17, 1955.
E. Wiese, op. cit., s. 43, 81, tabl. XXXVI, 2.