224
BARBARA ZWOLANOWSKA
52. Pawilon Dancing, wnętrze. Arch. autorki
chylnego stanowiska najpoważniejszych artystów do organizatorów"81 stają się zrozumiałe. W świetle tego
wydaje się, że jednak nie tylko trudności porozumienia się co do kosztów wystawy sztuki były przyczyną re-
zygnacji dyrektora.
Po rezygnacji Jerzego Warchałowskiego organizację Działu Sztuki na Pewuce powierzono Tadeuszowi
Pruszkowskiemu. Była to decyzja nieprzypadkowa i znacząca. Powołanie na to stanowisko oznaczało nie tylko
wybór konkretnej osoby, lecz także oficjalne poparcie dla określonej orientacji artystycznej82. Tadeusz Pru-
szkowski był jednym z założycieli ugrupowania Rytm, szukającego „swojego rodzaju «kompromisu» pomiędzy
zdobyczami sztuki nowoczesnej a narodową tradycją"83. Oficjalne poparcie takiego kierunku wynikało z istnie-
jącego wówczas w Polsce ,,układu sił" w plastyce84.
81 Ibid.
82 „Głównym przedstawicielem malarstwa tradycyjnego, stanowiącego jak gdyby ciąg dalszy usiłowań Młodej Polski, było
najbardziej oficjalne i popierane przez rządy pomajowe [...] ugrupowanie Rytm" — T. Dobrowolski, Malarstwo, [w:] Historia
sztuki polskiej, wyd. 2, t. 3, Kraków 1965, s. 381.
83 J. Starzyński, Słowo wstępne do badań nad plastyką polską w dwudziestoleciu międzywojennym, [w:] Z zagadnień plastyki
polskiej w latach 1918-1939 s. 10.
84 Ibid. „Jak gdyby w odpowiedzi na konstruktywizm i abstrakcjonizm owych ugrupowań [Bloku i Praesensu — przyp. B.Z.]
wzniosła się nowa fala programowego tradycjonalizmu ..."
BARBARA ZWOLANOWSKA
52. Pawilon Dancing, wnętrze. Arch. autorki
chylnego stanowiska najpoważniejszych artystów do organizatorów"81 stają się zrozumiałe. W świetle tego
wydaje się, że jednak nie tylko trudności porozumienia się co do kosztów wystawy sztuki były przyczyną re-
zygnacji dyrektora.
Po rezygnacji Jerzego Warchałowskiego organizację Działu Sztuki na Pewuce powierzono Tadeuszowi
Pruszkowskiemu. Była to decyzja nieprzypadkowa i znacząca. Powołanie na to stanowisko oznaczało nie tylko
wybór konkretnej osoby, lecz także oficjalne poparcie dla określonej orientacji artystycznej82. Tadeusz Pru-
szkowski był jednym z założycieli ugrupowania Rytm, szukającego „swojego rodzaju «kompromisu» pomiędzy
zdobyczami sztuki nowoczesnej a narodową tradycją"83. Oficjalne poparcie takiego kierunku wynikało z istnie-
jącego wówczas w Polsce ,,układu sił" w plastyce84.
81 Ibid.
82 „Głównym przedstawicielem malarstwa tradycyjnego, stanowiącego jak gdyby ciąg dalszy usiłowań Młodej Polski, było
najbardziej oficjalne i popierane przez rządy pomajowe [...] ugrupowanie Rytm" — T. Dobrowolski, Malarstwo, [w:] Historia
sztuki polskiej, wyd. 2, t. 3, Kraków 1965, s. 381.
83 J. Starzyński, Słowo wstępne do badań nad plastyką polską w dwudziestoleciu międzywojennym, [w:] Z zagadnień plastyki
polskiej w latach 1918-1939 s. 10.
84 Ibid. „Jak gdyby w odpowiedzi na konstruktywizm i abstrakcjonizm owych ugrupowań [Bloku i Praesensu — przyp. B.Z.]
wzniosła się nowa fala programowego tradycjonalizmu ..."