DOI article:
Mikocka-Rachubowa, Katarzyna: Mistrz Nagrobka Provany - rzeźbiarz krakowski przełomu XVI i XVII wieku
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0042
38
KATARZYNA MIKOCKA-RACHUBOWA
28. Nagrobek Katarzyny Ossolińskiej (zm. 1607) w kościele Dominikanów
w Warszawie, wygląd przed 1944.
Piętrowy nagrobek Macieja Opalińskiego (zm. 1541) i jego żony Jadwigi z Lubrańskich (zm. 1558)
(il. 26) w kościele parafialnym w Kościanie96 został ufundowany, według napisu na tablicy nagrobnej97,
przez syna zmarłych Andrzeja Opalińskiego, marszałka wielkiego koronnego. Czas jego powstania
określany był na przełom XVI i XVII wieku98 lub na ok. 1590 r." Najszerszym przedziałem są lata
1578 — 1593, kiedy fundator piastował wymienioną w napisie godność generała wielkopolskiego100.
96 O nim por.: H. Ehrenberg, Geschichte der Kunst im Gebiete der Provinz Posen, Posen 1893, s. 71; К oh te, op. cit., t. III,
s. 160 (widzi w nim wpływy włoskie i niemieckie); Dettloff, op. cit., s. 566; Z. Hornung, Geneza i rozwój polskiego dwuosobowego
nagrobka renesansowego (komunikat), „Sprawozdania Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego" VII: 1952, s. 32; Dubowski,
op. cit., s. 90; A. Kurzątkowska, Mauzoleum Firlejów w Bejscach — wybitne dzieło „manieryzmu pińczowskiego", „BHS" XXX,
1968, nr 1, s. 122; Kozakiewiczowie, op. cit., s. 222; KZS V, z. 10, s. 50.
97 Por. aneks VIII.
98 Sinko-Popielowa, Tajemnica nagrobka..., s. 66 przyp. 2.
99 Kozakiewiczowa, op. cit., s. 32; Kozakiewiczowie, op. cit., s. 222; KZS V, z. 10, s. 50. Kębłowski (op. cit., s. 656)
uważa, że powstał on na kilka lat przed nagrobkiem w Radlinie; Dettloff (op. cit., s. 566) datuje go na 1560 г., a Zabytki
Wielkopolski, Poznań 1929, s. 226 — na połowę XVI w.
100 por Dworzaczek, Opaliński Andrzej..., s. 73.
KATARZYNA MIKOCKA-RACHUBOWA
28. Nagrobek Katarzyny Ossolińskiej (zm. 1607) w kościele Dominikanów
w Warszawie, wygląd przed 1944.
Piętrowy nagrobek Macieja Opalińskiego (zm. 1541) i jego żony Jadwigi z Lubrańskich (zm. 1558)
(il. 26) w kościele parafialnym w Kościanie96 został ufundowany, według napisu na tablicy nagrobnej97,
przez syna zmarłych Andrzeja Opalińskiego, marszałka wielkiego koronnego. Czas jego powstania
określany był na przełom XVI i XVII wieku98 lub na ok. 1590 r." Najszerszym przedziałem są lata
1578 — 1593, kiedy fundator piastował wymienioną w napisie godność generała wielkopolskiego100.
96 O nim por.: H. Ehrenberg, Geschichte der Kunst im Gebiete der Provinz Posen, Posen 1893, s. 71; К oh te, op. cit., t. III,
s. 160 (widzi w nim wpływy włoskie i niemieckie); Dettloff, op. cit., s. 566; Z. Hornung, Geneza i rozwój polskiego dwuosobowego
nagrobka renesansowego (komunikat), „Sprawozdania Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego" VII: 1952, s. 32; Dubowski,
op. cit., s. 90; A. Kurzątkowska, Mauzoleum Firlejów w Bejscach — wybitne dzieło „manieryzmu pińczowskiego", „BHS" XXX,
1968, nr 1, s. 122; Kozakiewiczowie, op. cit., s. 222; KZS V, z. 10, s. 50.
97 Por. aneks VIII.
98 Sinko-Popielowa, Tajemnica nagrobka..., s. 66 przyp. 2.
99 Kozakiewiczowa, op. cit., s. 32; Kozakiewiczowie, op. cit., s. 222; KZS V, z. 10, s. 50. Kębłowski (op. cit., s. 656)
uważa, że powstał on na kilka lat przed nagrobkiem w Radlinie; Dettloff (op. cit., s. 566) datuje go na 1560 г., a Zabytki
Wielkopolski, Poznań 1929, s. 226 — na połowę XVI w.
100 por Dworzaczek, Opaliński Andrzej..., s. 73.