DOI article:
Mikocka-Rachubowa, Katarzyna: Mistrz Nagrobka Provany - rzeźbiarz krakowski przełomu XVI i XVII wieku
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0057
MISTRZ NAGROBKA PROVANY - RZEŹBIARZ KRAKOWSKI PRZEŁOMU XVI I XVII WIEKU
53
i • л о г ïmhktmt, faffa i * earaiee Caria- j^tr^rrrrr:..:—~: '"i":::::.":"1:" '..... "!** -~———~
iwo % ïî''*"><'> wda тмим akuiv», btiuJne «*«►» _ ' /
сну ij «isrrtu.itieniic »m»4i|;U»*M (!iq<a*li łtpeflon
»аг>? m мш ta di iOrmci ,<.<>««• w л: i* tic i aa
Httu?*. ka per płocci< r muddlatittett," ,|M de~
«t*a»N» B4«:i» dii Н'Йаdi \ tttuujo; porra iapra łł
<4$tMCa«i»Us>r»»am»n»i lornetacjgwngea-
4-• f: .t:• faal'archuea«< ,& <Vu*«o!a fotto i*
<<ч»« > i. > >.<tiH- ku roateum »;а4еШ Art Nk«tttRa
n-ai" ' --v « ;.r >sr?u cj»« far i f irtbetaiie T «me
d>-u> : ■ ->>!• 1 («над,t.wtoUf44»a <?» акн»,
f i nt. i««ï6<it!s<» dłirettatóapafrt tWSatafeiadi
»«■<»•'. 1 «?<>'a fak:a«Jtft»pra <> lara vo'astw» гол»
4m« ^* î4 ; лил fam <É< U* taîuj tbfepa, lauoran
eonie с«!m«><bata-}4>»fartot» fiwgioeoi
$10 çptstto & tStl-R:;cok:< и vwnattaiîao, topr»
<l«ïî!'b ■ :»* •> га И Ve sofa <J» tàraaler»*», qsàta
t Sa; f««* fati 11 ii.-ay p*г «î*uf !|чята>3< asxa per
la -fa
<di Vspn :' \ mu*.àQ Ht p«fta ia еатепа, с
UКш*с»1 «twatm. <>>т atł(олка>'< den*.
1
Aksm AfehjmiiRarrumrweedî »do«m paco
ptts !«<î »'ît>tUc« «ré, «10» pwr Nrccro 4> Veoeoto &•
pa «idremak», ma кчгп» aacbora i иххкщкти,
& ;»;4-m<cob te «i»a «II* fia «reu< : laquai c«s'àe
r»<*lr« damut* da V !гг«шв, mi quarto kbro aî fc«
c«r:ii«<iftr.«ki ; |*r«iixh< t âtntuah rapfflrieft-
tanoïrKâe d'akuw tra«.i«!3î,4tm afl*nda Vsrr»
в»Д we h nmdipmm ton faïti ad inatioon <i*al
trr rr<le4tlre,m гютгпап ( аятн«1а<;в<г ausorr»
k^jsaiit'sK fiwtł éi r**i»wrîb пай ровЪв tiart Гид
%prai'a'f rr» m an îtr d< ! «no '.t!Ogow!W >o ptr «nr aó
<t»np<:>rU't« mai inuM c-artHcr » modigbow г âct\*
гкаН, q«a««OB<|u* Roma nr lia capiôFif»ma,& ая
с о тДщгй k»g}îi d'1 raîia. Ma pf at'f<łt ado nîode
ftamrnfr ш taî or»iirw. !» traao una n'Ço'a g«»er*-
lr,£h<" ! aitc*aJ«JrUatoli9ft«ufo« îaba&»& '* cap;*
ttlk>Êiii«di i«qaaurapartt,&. unadVdc 6 «Ja*
i'ariàuTiU;, ttfgio ,f cottuce ««акаксла ïor»-
fpandc, t quefto iî accofiia i on i'opera Poru a, t he
dit «fïmsmbn ion Sa qsaRa paire о*Й"акс»»а «t-i»a
totetwa. Qat fiaquarrapaneadtîtsquc h émiètii
mparn <?!tci, trrûran ptr ra«ktfa«ctorRpaama
ml » >h4« 4s «0 4iibpra , t rr fi dararmo aî frrgia, e
dt'k i|«ar«ro rclUtifi fara U <опж«жqaeftoто»
«k> ; dette quAttropeiti lian i'atte para.ix.tmapane
йга pfriltiiłiattafopra'l fregro,aaefara6dira««
йй ai vtiwtoîecoî i'uo q«adr«to,duc aku- paro itâ
pt г Л inodigîtofw col fua ctnutm, l'akre àm parti
йтап рее ia corena, к <luc paru reftsort farina per
ia fama coi fuacimatto ,ûqu»i fara pçr la quarta
pane4eKa{ëirna. îa protmura ài tutti i membn fia
<omeс deetadtfopraa-(1 porta anchota t*r qurft sr
ehłtr*»f\frrgk>>e согше* taqumta parte dełiakc/-
га deRa colofitu, corne dicc Vitruiuo del tbeatrs»
«tri iibroepMtrto «1 ni. capuaio,
37. Sebastiano Serlio, wzór belkowania dla porządku korynckiego.
Wg S. Serlio, Regole generali di architettura, k. 48.
Niespotykanym w rzeźbie krakowskiej elementem jest umieszczona za figurą biskupa Kostki płyta
z „panopliami duchownymi", będąca transpozycją motywu części uzbrojenia, umieszczanych tradycyjnie
przy figurach rycerzy w elementy charakteryzujące osobę stanu duchownego.
Pośród wielu form zoomorficznych, zdobiących nasze nagrobki, szczególnie charakterystyczne są
duże, pełnoplastycznie ukształtowane fantastyczne stwory w pomniku Leśniowolskiego, które wydają się
wprowadzone do krakowskiej rzeźby właśnie przez ten nagrobek, a ich reperkusje, w bardziej już
ozdobnych i malowniczych formach, wystąpiły tu w samym końcu wieku184. Inne drobniejsze motywy
tego rodzaju znajdują swoje pierwowzory albo na krakowskim gruncie — na przykład delfinki o skręco-
nym wolutowo ogonie, tworzące spływy w nagrobku Leśniowolskiego185, czy pary gryfów przykutych
184 W nagrobkach tzw. „grupy Bejsc": Firlejów w Bejscach, Mniszchów w Radzyniu, Pawła i Anny Uchańskich w Uchaniach.
185 Por. epitafium Pawła Głogowskiego w Płocku (ok. 1580), nagrobek Benedykta Izdbieńskiego w katedrze poznańskiej.
53
i • л о г ïmhktmt, faffa i * earaiee Caria- j^tr^rrrrr:..:—~: '"i":::::.":"1:" '..... "!** -~———~
iwo % ïî''*"><'> wda тмим akuiv», btiuJne «*«►» _ ' /
сну ij «isrrtu.itieniic »m»4i|;U»*M (!iq<a*li łtpeflon
»аг>? m мш ta di iOrmci ,<.<>««• w л: i* tic i aa
Httu?*. ka per płocci< r muddlatittett," ,|M de~
«t*a»N» B4«:i» dii Н'Йаdi \ tttuujo; porra iapra łł
<4$tMCa«i»Us>r»»am»n»i lornetacjgwngea-
4-• f: .t:• faal'archuea«< ,& <Vu*«o!a fotto i*
<<ч»« > i. > >.<tiH- ku roateum »;а4еШ Art Nk«tttRa
n-ai" ' --v « ;.r >sr?u cj»« far i f irtbetaiie T «me
d>-u> : ■ ->>!• 1 («над,t.wtoUf44»a <?» акн»,
f i nt. i««ï6<it!s<» dłirettatóapafrt tWSatafeiadi
»«■<»•'. 1 «?<>'a fak:a«Jtft»pra <> lara vo'astw» гол»
4m« ^* î4 ; лил fam <É< U* taîuj tbfepa, lauoran
eonie с«!m«><bata-}4>»fartot» fiwgioeoi
$10 çptstto & tStl-R:;cok:< и vwnattaiîao, topr»
<l«ïî!'b ■ :»* •> га И Ve sofa <J» tàraaler»*», qsàta
t Sa; f««* fati 11 ii.-ay p*г «î*uf !|чята>3< asxa per
la -fa
<di Vspn :' \ mu*.àQ Ht p«fta ia еатепа, с
UКш*с»1 «twatm. <>>т atł(олка>'< den*.
1
Aksm AfehjmiiRarrumrweedî »do«m paco
ptts !«<î »'ît>tUc« «ré, «10» pwr Nrccro 4> Veoeoto &•
pa «idremak», ma кчгп» aacbora i иххкщкти,
& ;»;4-m<cob te «i»a «II* fia «reu< : laquai c«s'àe
r»<*lr« damut* da V !гг«шв, mi quarto kbro aî fc«
c«r:ii«<iftr.«ki ; |*r«iixh< t âtntuah rapfflrieft-
tanoïrKâe d'akuw tra«.i«!3î,4tm afl*nda Vsrr»
в»Д we h nmdipmm ton faïti ad inatioon <i*al
trr rr<le4tlre,m гютгпап ( аятн«1а<;в<г ausorr»
k^jsaiit'sK fiwtł éi r**i»wrîb пай ровЪв tiart Гид
%prai'a'f rr» m an îtr d< ! «no '.t!Ogow!W >o ptr «nr aó
<t»np<:>rU't« mai inuM c-artHcr » modigbow г âct\*
гкаН, q«a««OB<|u* Roma nr lia capiôFif»ma,& ая
с о тДщгй k»g}îi d'1 raîia. Ma pf at'f<łt ado nîode
ftamrnfr ш taî or»iirw. !» traao una n'Ço'a g«»er*-
lr,£h<" ! aitc*aJ«JrUatoli9ft«ufo« îaba&»& '* cap;*
ttlk>Êiii«di i«qaaurapartt,&. unadVdc 6 «Ja*
i'ariàuTiU;, ttfgio ,f cottuce ««акаксла ïor»-
fpandc, t quefto iî accofiia i on i'opera Poru a, t he
dit «fïmsmbn ion Sa qsaRa paire о*Й"акс»»а «t-i»a
totetwa. Qat fiaquarrapaneadtîtsquc h émiètii
mparn <?!tci, trrûran ptr ra«ktfa«ctorRpaama
ml » >h4« 4s «0 4iibpra , t rr fi dararmo aî frrgia, e
dt'k i|«ar«ro rclUtifi fara U <опж«жqaeftoто»
«k> ; dette quAttropeiti lian i'atte para.ix.tmapane
йга pfriltiiłiattafopra'l fregro,aaefara6dira««
йй ai vtiwtoîecoî i'uo q«adr«to,duc aku- paro itâ
pt г Л inodigîtofw col fua ctnutm, l'akre àm parti
йтап рее ia corena, к <luc paru reftsort farina per
ia fama coi fuacimatto ,ûqu»i fara pçr la quarta
pane4eKa{ëirna. îa protmura ài tutti i membn fia
<omeс deetadtfopraa-(1 porta anchota t*r qurft sr
ehłtr*»f\frrgk>>e согше* taqumta parte dełiakc/-
га deRa colofitu, corne dicc Vitruiuo del tbeatrs»
«tri iibroepMtrto «1 ni. capuaio,
37. Sebastiano Serlio, wzór belkowania dla porządku korynckiego.
Wg S. Serlio, Regole generali di architettura, k. 48.
Niespotykanym w rzeźbie krakowskiej elementem jest umieszczona za figurą biskupa Kostki płyta
z „panopliami duchownymi", będąca transpozycją motywu części uzbrojenia, umieszczanych tradycyjnie
przy figurach rycerzy w elementy charakteryzujące osobę stanu duchownego.
Pośród wielu form zoomorficznych, zdobiących nasze nagrobki, szczególnie charakterystyczne są
duże, pełnoplastycznie ukształtowane fantastyczne stwory w pomniku Leśniowolskiego, które wydają się
wprowadzone do krakowskiej rzeźby właśnie przez ten nagrobek, a ich reperkusje, w bardziej już
ozdobnych i malowniczych formach, wystąpiły tu w samym końcu wieku184. Inne drobniejsze motywy
tego rodzaju znajdują swoje pierwowzory albo na krakowskim gruncie — na przykład delfinki o skręco-
nym wolutowo ogonie, tworzące spływy w nagrobku Leśniowolskiego185, czy pary gryfów przykutych
184 W nagrobkach tzw. „grupy Bejsc": Firlejów w Bejscach, Mniszchów w Radzyniu, Pawła i Anny Uchańskich w Uchaniach.
185 Por. epitafium Pawła Głogowskiego w Płocku (ok. 1580), nagrobek Benedykta Izdbieńskiego w katedrze poznańskiej.