DOI Artikel:
Morka, Mieczysław: "Ukrzyżowanie" Christopha Schwarza - polskie warianty
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0109
„UKRZYŻOWANIE CHRISTOPHA SCHWARZA - POLSKIE WARIANTY
105
magnaterii i panującym40. Wszystko to nakazuje przyjąć, iż silnie wyeksponowana postać ukazuje
fundatora obrazu, a nie jego wykonawcę. Natomiast tuż nad grupą rzucających kości żołnierzy widoczna
jest kobieta trzymająca w ramionach małe dziecko (il. 14). Ich portretowe rysy i mieszczański strój
wskazują, iż jest to zapewne żona i dziecko malarza. Wnioskować więc należy, że także i jego wizerunek
musi się znajdować wśród osób przedstawionych na obrazie. Ponieważ portretowymi rysami wyróżnia
się — słabo obecnie widoczna ze względu na zły stan zachowania obrazu — twarz mężczyzny tuż za
lewym ramieniem fundatora na koniu (il. 16), ją więc należy uznać hipotetycznie za autoportret malarza.
Ostatnią kompozycją, której autor jako głównym źródłem inspiracji posłużył się miedziorytem Egi-
diusa Sadelera, jest jeden z obrazów (ił. 17) zdobiących parapet empory w kościele parafialnym w Żóra-
winie k. Wrocławia. Kościół ten pochodzący z XV wieku, pozostając w rękach protestantów, został
40 M. Morka, Polski nowożytny portret konny i jego europejska geneza,'Wrocław 1986, s. 76 — 79;tenże: Portret konny а prestiż
społeczny, [w:] Portret. Funkcja —forma — symbol. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa 1989, s. 117—147.
14 - Rocznik Historii Sztuki, t. XX
105
magnaterii i panującym40. Wszystko to nakazuje przyjąć, iż silnie wyeksponowana postać ukazuje
fundatora obrazu, a nie jego wykonawcę. Natomiast tuż nad grupą rzucających kości żołnierzy widoczna
jest kobieta trzymająca w ramionach małe dziecko (il. 14). Ich portretowe rysy i mieszczański strój
wskazują, iż jest to zapewne żona i dziecko malarza. Wnioskować więc należy, że także i jego wizerunek
musi się znajdować wśród osób przedstawionych na obrazie. Ponieważ portretowymi rysami wyróżnia
się — słabo obecnie widoczna ze względu na zły stan zachowania obrazu — twarz mężczyzny tuż za
lewym ramieniem fundatora na koniu (il. 16), ją więc należy uznać hipotetycznie za autoportret malarza.
Ostatnią kompozycją, której autor jako głównym źródłem inspiracji posłużył się miedziorytem Egi-
diusa Sadelera, jest jeden z obrazów (ił. 17) zdobiących parapet empory w kościele parafialnym w Żóra-
winie k. Wrocławia. Kościół ten pochodzący z XV wieku, pozostając w rękach protestantów, został
40 M. Morka, Polski nowożytny portret konny i jego europejska geneza,'Wrocław 1986, s. 76 — 79;tenże: Portret konny а prestiż
społeczny, [w:] Portret. Funkcja —forma — symbol. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa 1989, s. 117—147.
14 - Rocznik Historii Sztuki, t. XX