126
MARIUSZ KARPOWICZ
4. G. P. Lironi, Niepokalane Poczęcie. Balerna, kościół S. Vittore.
Warto tu może jeszcze dodać, że syn Agostina — Gianfrancesco, urodzony w 1660 г., a więc rówieś-
nik Baltazara, wzięty stiukator, jest od Baltazara artystą wielokrotnie słabszym6.
Drugą indywidualnością terenu Mendrisiotto był Gian Piętro Lironi z Vacallo. Jeszcze mniej o nim
wiemy niż o Agostino Silva, a niewątpliwie zasługuje na głębsze studium. Wedle Oldellego — urodzony
w 1624 г., również przeszedł rzymskie przeszkolenie, a otruty został w Como w 1692 r. przez zawistnych
rywali7. Zgromadzone przez Giuseppe Martinolę i Maria Clotilde Magni jego nieliczne pewne dzieła,
6 Gavazzi Nizzola, Magni, op. cit., s. 112— 113.
7 G. A. Oldelli, Dizionario storico — ragionato degli uomini illustri del Canton Ticino, Lugano 1807, s. 102. Gian Piętro jest
w literaturze wspominany przy okazji Giuseppe Lironi, innego rzeźbiarza z Vacallo, który pracował w Rzymie. Zob. U. Donati,
Artisti ticinesi a Roma, Bellinzona 1942, s. 562 — 563; R. Enggass, Early Eighteenth — Century Sculpture in Rome, an Illustrated
Catalogue Raisonne, University Park and London 1976, s. 171 — 175.
MARIUSZ KARPOWICZ
4. G. P. Lironi, Niepokalane Poczęcie. Balerna, kościół S. Vittore.
Warto tu może jeszcze dodać, że syn Agostina — Gianfrancesco, urodzony w 1660 г., a więc rówieś-
nik Baltazara, wzięty stiukator, jest od Baltazara artystą wielokrotnie słabszym6.
Drugą indywidualnością terenu Mendrisiotto był Gian Piętro Lironi z Vacallo. Jeszcze mniej o nim
wiemy niż o Agostino Silva, a niewątpliwie zasługuje na głębsze studium. Wedle Oldellego — urodzony
w 1624 г., również przeszedł rzymskie przeszkolenie, a otruty został w Como w 1692 r. przez zawistnych
rywali7. Zgromadzone przez Giuseppe Martinolę i Maria Clotilde Magni jego nieliczne pewne dzieła,
6 Gavazzi Nizzola, Magni, op. cit., s. 112— 113.
7 G. A. Oldelli, Dizionario storico — ragionato degli uomini illustri del Canton Ticino, Lugano 1807, s. 102. Gian Piętro jest
w literaturze wspominany przy okazji Giuseppe Lironi, innego rzeźbiarza z Vacallo, który pracował w Rzymie. Zob. U. Donati,
Artisti ticinesi a Roma, Bellinzona 1942, s. 562 — 563; R. Enggass, Early Eighteenth — Century Sculpture in Rome, an Illustrated
Catalogue Raisonne, University Park and London 1976, s. 171 — 175.