Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
BALTAZAR FONTANA - RZEŹBIARZ

159

38. R. Sadeler wg A. van Quert, Ukrzyżowanie, miedzioryt.

jednak wykonawcom pewna swoboda twórcza, dlatego też postaci różnią się znacznie. Owe dwa szeregi
świętych niewiast musiały być Baltazarowi znane — wykorzystał je do własnych kompozycji na łukach
do kaplic w nawie głównej opactwa w Velehradzie, zwłaszcza podobne jest na poły reliefowe potrak-
towanie postaci i ich draperii. Natomiast nie sposób się zgodzić z opinią Macelovej, że figury w Veleh-
radzie były inspirowane przez twórczość Serpotty49.

Na podniebieniu arkady z nawy do kaplicy Św. Cyryla, patrona Moraw, w Velehradzie widnieją dwie
płaskorzeźbione kompozycje, wykonane przy bardzo znacznym udziale samego Baltazara. Są to trójki put-
tów podtrzymujące i rozwieszające tkaninę. Kompozycje te są przetworzoną i wzbogaconą, ale niewątpliwą
reminiscencją dwóch słynnych epitafiów, jakie Francesco Duquesnoy wyrzeźbił w kościele S. Maria
deli'Anima w Rzymie — pomnika Adriana Vryburch (1629) oraz Ferdynanda van den Eynde (1633 — 1640)5°.
Porównanie tych dzieł z płaskorzeźbą Baltazara taką zależność unaocznia ponad wszelką wątpliwość, tym
bardziej że jedno z putt, lewe w tym drugim monumencie, zostało w Velehradzie powtórzone wiernie.

M aćel o va, op. cit., s. 131.

50 M. Fransolet, Francis du Quesnoy sculpteur d'Urban VIII, Brussels 1942; R. Salvini, A Marble Bust by Duquesnoy, „The
Burlington Magazine", nr 541, XC: Apr. 1948, s. 93-97.
 
Annotationen