DOI article:
Karpowicz, Mariusz: Baltazar Fontana - rzeźbiarz
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0212
208
MARIUSZ KARPOWICZ
84. В. Fontana, nagrobek J. J. Hoffmanna. Konice, kościół parafialny.
Królewskiej w Turynie, nie ma już dziś wątpliwości, że jej autorem jest Filippo Juvarra (1676—1736)14.
Ten sam wielki architekt piemonckiego dworu, znany z klasycyzujących rozwiązań, ze zrównoważonej,
monumentalnej architektury (Palazzo w Stupinigi, bazylika w Superga). Tymczasem w Rzymie, przez
dziewięć lat swego pobytu nad Tybrem, był Juvarra przede wszystkim scenografem, głównie na usługach
kardynała Ottoboni oraz polskiej rodziny królewskiej Sobieskich, królowej Marii Kazimiery i jej synów,
żyjących wówczas w Rzymie15. Dlatego też scenograficzna, na efekt widza obliczona, skrajnie emotywna
14 N. Car bon er i, Architettura, [w:] Mostra del Barocco Piemontese, catalogo, t. I, Torino 1963, s. 46, nr 85, tav. 745.
Biblioteka Nazionale, Torino, sygn. Réserva 59, 4, s. 127; R. Preimesberger, Entwùrfe Pierre Legros fiir Filippo Juvarras
Cappella Antamoro, „Rómische Historische Mitteilungen d. Ôsterrechischen Kulturinstitut in ROM", X: 1966 — 67, s. 200 — 215.
Rysunki Juvarry z Madrytu i Nowego Jorku omawia R. Enggass, Early Eighteenth-Century Sculpture in Rome, an Illustrated
Catalogue Raisonne, University Park and London 1976, tom tekstu, s. 140.
15 M. Viale-Ferrero, Filippo Juvarra scenografa e architetto teatrale, Torino 1970; W. Roszkowska, Filippo Juvarra al
servizio dei Sobieski, [w:] Vita teatrale in Italia e Polonia fra Seicento e Settecento, Warszawa 1984, s. 245 — 263.
MARIUSZ KARPOWICZ
84. В. Fontana, nagrobek J. J. Hoffmanna. Konice, kościół parafialny.
Królewskiej w Turynie, nie ma już dziś wątpliwości, że jej autorem jest Filippo Juvarra (1676—1736)14.
Ten sam wielki architekt piemonckiego dworu, znany z klasycyzujących rozwiązań, ze zrównoważonej,
monumentalnej architektury (Palazzo w Stupinigi, bazylika w Superga). Tymczasem w Rzymie, przez
dziewięć lat swego pobytu nad Tybrem, był Juvarra przede wszystkim scenografem, głównie na usługach
kardynała Ottoboni oraz polskiej rodziny królewskiej Sobieskich, królowej Marii Kazimiery i jej synów,
żyjących wówczas w Rzymie15. Dlatego też scenograficzna, na efekt widza obliczona, skrajnie emotywna
14 N. Car bon er i, Architettura, [w:] Mostra del Barocco Piemontese, catalogo, t. I, Torino 1963, s. 46, nr 85, tav. 745.
Biblioteka Nazionale, Torino, sygn. Réserva 59, 4, s. 127; R. Preimesberger, Entwùrfe Pierre Legros fiir Filippo Juvarras
Cappella Antamoro, „Rómische Historische Mitteilungen d. Ôsterrechischen Kulturinstitut in ROM", X: 1966 — 67, s. 200 — 215.
Rysunki Juvarry z Madrytu i Nowego Jorku omawia R. Enggass, Early Eighteenth-Century Sculpture in Rome, an Illustrated
Catalogue Raisonne, University Park and London 1976, tom tekstu, s. 140.
15 M. Viale-Ferrero, Filippo Juvarra scenografa e architetto teatrale, Torino 1970; W. Roszkowska, Filippo Juvarra al
servizio dei Sobieski, [w:] Vita teatrale in Italia e Polonia fra Seicento e Settecento, Warszawa 1984, s. 245 — 263.