DOI article:
Kowalczyk, Jerzy: Rola Rzymu w późnobarokowej architekturze polskiej
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.13596#0229
ROLA RZYMU W PÓŹNOBAROKOWEJ ARCHITEKTURZE POLSKIEJ
225
6. Katafalk na egzekwie po śmierci Augusta III w bazylice S. Clémente w Rzymie, 1733,
proj. arch. F. Barigioni, ryt. A. Rossi.
nie było ubogie. Całości trudno odmówić dobrego smaku, a nawet pewnej elegancji"71. W trakcie
budowy Operalni warszawskiej, 1 stycznia 1748 r. na dwór królewsko-elektorski w Dreźnie został
przyjęty Giuseppe Galii Biniena ze słynnej rodziny artystycznej, który jako Erster Theatralischer Ar-
chitekt, w 1748/49 wykonał projekt wielkiego drezdeńskiego Operhausu72. Nie miał on już jednak
wpływu na budowę Operalni warszawskiej. Pozostaje więc nadal zagadką sprawa projektu teatru
Salviego dla króla polskiego.
Nicolo Salvi zaprojektował też dla Polski wielki gmach kolegium Teatynów dla Rusinów i Ormian
grekokatolików we Lwowie (il. 7). Przy tym zamówieniu w Rzymie pośredniczył kardynał Nicolo Spino-
la73, nuncjusz w Polsce w latach 1708 — 1712, członek kongregacji do sprawa polskich, zmarły w 1735 r.
71 B. Król-Kaczorowska, Budynek teatru. Rozwój funkcji i form do roku 1833, Wrocław 1955, s. 89.
72 Hentschel, op. cit., s. 281.
73 Archivio Generale dei Teatini w Rzymie, fasc. 678 — Leopoli, Memoria prezentata alla S-a Congregazione di Propaganda
Fide sullo stato delia fabrica del nuovo Collegio Pontificio di Leopoli ... 1756; J. Kowalczyk, August II i architekci warszawscy,
„Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" (cyt. dalej: „KAU") XXXI: 1988, z. 1, s. 15.
29 - Rocznik Historii Sztuki, t. XX
225
6. Katafalk na egzekwie po śmierci Augusta III w bazylice S. Clémente w Rzymie, 1733,
proj. arch. F. Barigioni, ryt. A. Rossi.
nie było ubogie. Całości trudno odmówić dobrego smaku, a nawet pewnej elegancji"71. W trakcie
budowy Operalni warszawskiej, 1 stycznia 1748 r. na dwór królewsko-elektorski w Dreźnie został
przyjęty Giuseppe Galii Biniena ze słynnej rodziny artystycznej, który jako Erster Theatralischer Ar-
chitekt, w 1748/49 wykonał projekt wielkiego drezdeńskiego Operhausu72. Nie miał on już jednak
wpływu na budowę Operalni warszawskiej. Pozostaje więc nadal zagadką sprawa projektu teatru
Salviego dla króla polskiego.
Nicolo Salvi zaprojektował też dla Polski wielki gmach kolegium Teatynów dla Rusinów i Ormian
grekokatolików we Lwowie (il. 7). Przy tym zamówieniu w Rzymie pośredniczył kardynał Nicolo Spino-
la73, nuncjusz w Polsce w latach 1708 — 1712, członek kongregacji do sprawa polskich, zmarły w 1735 r.
71 B. Król-Kaczorowska, Budynek teatru. Rozwój funkcji i form do roku 1833, Wrocław 1955, s. 89.
72 Hentschel, op. cit., s. 281.
73 Archivio Generale dei Teatini w Rzymie, fasc. 678 — Leopoli, Memoria prezentata alla S-a Congregazione di Propaganda
Fide sullo stato delia fabrica del nuovo Collegio Pontificio di Leopoli ... 1756; J. Kowalczyk, August II i architekci warszawscy,
„Kwartalnik Architektury i Urbanistyki" (cyt. dalej: „KAU") XXXI: 1988, z. 1, s. 15.
29 - Rocznik Historii Sztuki, t. XX