Rocznik Historii Sztuki (20.1994)

RESTAURACJA KATEDRY PŁOCKIEJ.

429

9. Płock. Trzeci projekt rekonstrukcji fasady katedry, z ok. 1900 г., S. Szyllera.
W zbiorach Muzeum Diecezjalnego w Płocku.

koliście zamkniętym portalem na osi i niewielką rozetą ponad nim, w drugiej kondygnacji. W przęsłach
bocznych występują niewielkie, półkoliście zamknięte okna, dostosowane kształtem do istniejących
w nawach bocznych. Całą fasadę obiega fryz arkadowy, a oś środkową wieńczy szczyt, wzorowany na
szczytach transeptu. Lizeny fasady są zwieńczone sterczynami. Wieże, wtopione w lico fasady, ośmio-
boczne, o krawędziach ujętych wałkami mają trzy kondygnacje: ostatnią dekorowaną fryzem arkado-
wym i attyką z motywem blanków gibelińskich. Hełmy wież są ostrosłupowe, bez dekoracji.

Projekt ten zakłada także przebudowę kopuły. Ma być ona ośmioboczna, podniesiona na wysokim
tamburze, przeprutym półkoliście zamkniętymi oknami i zwieńczonym fryzem arkadkowym. Elewacje
boczne w zasadzie pozostają bez zmian, jedynie szkarpy są zwieńczone sterczynami. Nad prezbiterium
ma zostać odtworzony szczyt. Zachował się także niewielki szkic (sygn. Ш/6) ukazujący możliwe warian-
ty zakończenia wież kilkukondygnacyjnych hełmami różnej wielkości (il. 10).

Następny projekt (sygn. III/5 i III/ll) to już właściwie wersja realizacyjna (il. 11). Brak już arkad-
kowego fryzu w zwieńczeniu tamburu, środkowej części fasady i wież, brak też sterczyn w zwieńczeniach
szkarp, natomiast narożne szkarpy fasady zyskują łukowatą formę w górnej partii. Na projekcie są