Rocznik Historii Sztuki (20.1994)

RESTAURACJA KATEDRY PŁOCKIEJ.

433

13. Płock. Fasada katedry po restauracji. Fot. z 1903 r.

Jak już wspomniałam, stan sklepień zmusił architekta do rozebrania ich w całości. Poza kopułą,
o której przekształceniach była już mowa, wszystkie sklepienia zostały odtworzone ściśle według pomia-
rów sporządzonych przed rozbiórką (il. 15). Podniesiony tambur kopuły został uzupełniony kamienną
balustradą tralkową. W całej katedrze zostały wymienione tynki. W prezbiterium ze względu na projek-
towaną polichromię nie odtworzono sztukaterii będących dziełem Henryka Marconiego.

Jedną z niewielu zmian wprowadzonych we wnętrzu kościoła było wbudowanie nowego chóru
muzycznego, który zastąpił stary, drewniany. W Muzeum Diecezjalnym zachował się także zespół
projektów ukazujących kolejne fazy powstawania jego ostatecznej koncepcji realizacyjnej.

Pierwszy projekt (sygn. VII/1 — 2) zakładał, iż chór muzyczny nie będzie wysunięty do nawy. Otwarty
wielką półkolistą arkadą na kościół miał być jedynie odgrodzony kamienną balustradą, wspartą na
lizenach, ujmujących jednocześnie portal główny. Drugi projekt (sygn. VII/3 —4) proponował wzniesienie
balkonu o zaokrąglonych narożach, wysuniętego do nawy głównej, wspartego na dwóch parach kolumn
połączonych belkowaniem (il. 16). Projekt ten przewidywał także kształt przyszłego prospektu orga-
nowego.

55 — Rocznik Historii Sztuki, t. XX