Rocznik Historii Sztuki (29.2004)

140

Л NTIЛ CI 1IR( )N MK( )/.( )WS К Л

13. Katarzyna z Bielińskich de Besenval, miniatura 14- Lady Payne, miniatura ongiś w zbiorach ks. Aleksan-

ongiś w zbiorach ks. Aleksandra Druckiego-Lubeckiego dra Druckiego-Lubeckiego (zob. spis il. nr 14)

(zob. spis il. nr 13)

w dokumentach dotyczących sprzedaży spuścizny po Stanisławie Auguście. W zespole akt po księciu Józe-
fie Poniatowskim z lat 1814-1815 znalazł się luźny list, niedatowany i niesygnowany, z którego wynika, że
niejaki Bacci Galuppi zwracał się z prośbą do osób zarządzających mieniem księcia o przesłanie jeszcze
jednego egzemplarza katalogu wystawianych na sprzedaż dzieł wraz z propozycją, aby każdą ich skrzynię
zaopatrzyć w listę złożonych w niej obiektów, uzupełnioną o wycenę, tak jak w przypadku miniatur101.
Faktem jest także, że niejaki Bacci Galuppi występuje wśród osób, które przed 1821 r. dokonały zakupów
z królewskich zbiorów: 15 maja 1818 r. nabyć miał kilkanaście portretów z pierwotnego wyposażenia Po-
koju Marmurowego w zamku warszawskim, powiezionych następnie do Wilna102. Nazwisko to było zresztą
wcześniej w Warszawie znane, bowiem w 1785 г., genueńczyk z pochodzenia, Stefan Bacci Galuppi założył
tu drukarnię, w której wydawano „Gazetę warszawską"103. Czy łączyła go jakakolwiek więź z domniema-
nym nabywcą spuścizny po Stanisławie Auguście - nie wiadomo.

Nie wiadomo też, czy Fusi, Gallardi, a ewentualnie także Bacci Gallupi nie działali wspólnie - czy to
w imieniu własnym, czy też kogoś innego, kto chciał zachować anonimowość. Nie da na to pytanie odpo-
wiedzi odszukanie kilku miniatur, o których z pewnym prawdopodobieństwem można przypuszczać, iż
pochodzą ze zbiorów Stanisława Augusta, jak na przykład podobizna Franciszka i Kazimierza Rzewuskich
malowana według portretu pędzla Marona (il. 7). Znajduje się dziś w Muzeum Czartoryskich w Krakowie,
ale w zbiorach tych znalazła się nie wcześniej, niż w 1878 r.104 Nie wiadomo jak tam trafiła, podobnie jak
nie wiadomo w jaki sposób znalazł się w kolekcji Agenora Gołuchowskiego wizerunek króla Stanisława
Leszczyńskiego w stroju myśliwskim (il. 12), dziś w Ossolineum, czy wreszcie Oślepienie Samsona (il. 11),
dawniej własność Tarasowiczów, dziś w Muzeum Narodowym w Warszawie105. Wydaje się też, że kilka

101 AG AD, AJP, 1086, k. 16, Specyfikacje i wykazy szacunkowo-liczbowo-opisowe różnych ruchomości i masy spadkowej po
Stanisławie Auguście i księciu Józefie Poniatowskim, przeznaczonych względnie wyłączonych ze sprzedaży, bądź sprzedanych na
publicznych. Na wiadomość tę zwróciła naszą uwagę Pani Bogna Arnold-Rutkiewicz z Ośrodka Badań w Zamku Królewskim
w Warszawie.

",: J. L i 1 e у к o, Władysławów ski Pokój Marmurowy na Zamku Królewskim w Warszawie i jego twórca - Giovanni Battista
Gisleni i Peter Danckers de Rij, „Biuletyn Historii Sztuki", XXXVII, 1975, nr l, s. 13-31; idem, Zamek warszawski - rezydencja
królewska i siedziba władz, Rzeczypospolitej 1569-1764, Wrocław 1984, s. 132. Niestety bez źródła przytoczonej informacji.

103 A. Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, oprać. H. S z w a n к o w s к a, E. S z w a n к o w s к i. J.W. G о m u -
licki, Wrocław 1963, s. 207; RM. S o b i e s z с z a ń s к i, Rys historycz.no-statystycz.ny wzrostu i stanu miasta Warszawy od naj-
dawniejszych czasów aż. do IH47, oprać. K. Zawadzki, Warszawa 1974, s. 441; W. Smoleński, Mieszczaństwo warszawskie
w końcu wieku XVIII, oprać. M. S e rej s к i, A. Wierzbicki, Warszawa 1976, s. 55.

104 Za informację dziękuję Panu Januszowi Wałkowi, kierownikowi Działu Malarstwa Obcego w Muzeum Czartoryskich.

105 M. Rado j e W S ki, Miniatury portretowe XVI-XX w., sylwetki w zbiorach Biblioteki Ossolineum, Wrocław 1976. nr 222;
И. К a m i ń s к а - К r a s s o w s к a. Miniatury polskie od XVII do XX wieku. Warszawa 1978, s. 52.