DOI Artikel:
Dworniczak-Leśniak, Kamila: Pamie̜ć katastrofy i mit uniwersalnego je̜zyka: monumentalne wystawy fotograficzne jako narracje o człowieku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.34225#0073
PAMIĘĆ KATASTROFY I MIT UNIWERSALNEGO JĘZYKA. MONUMENTALNE WYSTAWY..
67
14. Leo Fuchs, Tore Johnson, Stefan Moses, Peter Basch. Walter Siebiert. Franz Hubmann.
reprodukcja na podstawie kataiogu wystawy,
Kari Pawek, ЛТ//ом^/е//ми^ r/er F/?o/o^ap/?/e z?? r/gm /yf r/er Afgnjg/?/', Hamburg 1964. s. nib.
Jednak to co w wypowiedziach połskich krytyków decyduje o pozytywnej łub wręcz entuzjastycznej
ocenie wystawy Pawka, niekiedy każąc stawiać ją wyżej nad projektem Steichena, to raczej jej wyrazisty
język wizuałny, który służył wywołaniu tym mocniejszego wstrząsu morałnego. W „Czym jest człowiek?"
chodziło o pokazanie „prawdziwego", pozbawionego ideałizacji obrazu człowieczeństwa. Nie bez znacze-
nia był tutaj aspekt ideologiczny, wystawę można było bowiem odbierać jako krytyczną wobec bołączek
kapitalistycznego świata, co mogło wynikać z chęci polemiki z amerykańską wykładnią Steichenowskiego
projektu. W przytaczanej wyżej recenzji Ligocki pisał: „Wystawa «Czym jest człowiek» w sposób znacznie
wszechstronniejszy, a przede wszystkim bardziej ekspresyjny wyraża sytuację człowieka współczesnego
z jego ałienacją w mrowiskowych społeczeństwach wysoko uprzemysłowionych krajów kapitałistycznych,
zgubionego w świecie techniki i pełnego powojennych kompłeksów oraz trwogi przed atomową zagładą"^^.
Swoje refłeksje krytyk podpierał, odwołując się do Pawkowskiej wizji fotografii, wpisującej się doskonale
w formułę lansowanego szeroko artystycznego reportażu - aktualną, realistyczną, wypełnioną humanistycz-
nym projektem światopogłądowym - stwierdzając: „Ów wstrząs, który Pawek okreśła jako »uderzenie
w dołek«, nałeży do najważniejszych składników ekspresji nowoczesnej fotografii artystycznej, której
głównym zadaniem jest rozbijanie stereotypów postrzegania świata i reagowania na jego właściwości"4L
^ Ligocki, //e//ełye o wyy/ow/e..., s. 3-4.
7/?/ć/ew, s. 3.
67
14. Leo Fuchs, Tore Johnson, Stefan Moses, Peter Basch. Walter Siebiert. Franz Hubmann.
reprodukcja na podstawie kataiogu wystawy,
Kari Pawek, ЛТ//ом^/е//ми^ r/er F/?o/o^ap/?/e z?? r/gm /yf r/er Afgnjg/?/', Hamburg 1964. s. nib.
Jednak to co w wypowiedziach połskich krytyków decyduje o pozytywnej łub wręcz entuzjastycznej
ocenie wystawy Pawka, niekiedy każąc stawiać ją wyżej nad projektem Steichena, to raczej jej wyrazisty
język wizuałny, który służył wywołaniu tym mocniejszego wstrząsu morałnego. W „Czym jest człowiek?"
chodziło o pokazanie „prawdziwego", pozbawionego ideałizacji obrazu człowieczeństwa. Nie bez znacze-
nia był tutaj aspekt ideologiczny, wystawę można było bowiem odbierać jako krytyczną wobec bołączek
kapitalistycznego świata, co mogło wynikać z chęci polemiki z amerykańską wykładnią Steichenowskiego
projektu. W przytaczanej wyżej recenzji Ligocki pisał: „Wystawa «Czym jest człowiek» w sposób znacznie
wszechstronniejszy, a przede wszystkim bardziej ekspresyjny wyraża sytuację człowieka współczesnego
z jego ałienacją w mrowiskowych społeczeństwach wysoko uprzemysłowionych krajów kapitałistycznych,
zgubionego w świecie techniki i pełnego powojennych kompłeksów oraz trwogi przed atomową zagładą"^^.
Swoje refłeksje krytyk podpierał, odwołując się do Pawkowskiej wizji fotografii, wpisującej się doskonale
w formułę lansowanego szeroko artystycznego reportażu - aktualną, realistyczną, wypełnioną humanistycz-
nym projektem światopogłądowym - stwierdzając: „Ów wstrząs, który Pawek okreśła jako »uderzenie
w dołek«, nałeży do najważniejszych składników ekspresji nowoczesnej fotografii artystycznej, której
głównym zadaniem jest rozbijanie stereotypów postrzegania świata i reagowania na jego właściwości"4L
^ Ligocki, //e//ełye o wyy/ow/e..., s. 3-4.
7/?/ć/ew, s. 3.