Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (24.1980)

z Galerii Sztuki Zdobniczej, podobnie jak przedtem braliśmy udział w wystawach: „Wiek Oświe-
cenia w Polsce” w 1951 roku czy „Odrodzenie w Polsce” w 1953 roku, czy innych i staraliśmy się
towarzyszyć naszą Galerią w wystawach ogónomuzealnych. Tak więc w roku 1964 urządzamy
wystawę „Dary i nabytki (1945—1964)”, w 1965 roku z okazji „Wystawy obrazów Canaletta”
dajemy aneks z weduty na szkle i porcelanie. W 1967 roku przy wystawie malarstwa angielskiego,
jako aneks pokazujemy rzemiosło angielskie, jego wpływy w sztuce polskiej. Przy wystawie
malarstwa rosyjskiego wystawiamy ceramikę rosyjską. Ponadto w Łowiczu w 1962 roku, w tam-
tejszym muzeum -—■ oddziale naszego muzeum, w kaplicy z freskami Palloniego, urządzamy
wystawę baroku całkowicie ze zbiorów własnych. Poza tym w latach 1966—1967 w pałacu
w Baranowie organizujemy z naszych zbiorów wystawę „Renesansu”.

Największą chyba uwagę poświęcamy oddziałom Muzeum Narodowego. Ja osobiście byłem
powołany do komisji dla odbudowy Pałacu na Wodzie w Łazienkach, konserwacji pałacu w Wila-
nowie (w latach 1960—1967). Udział w wyborze i przekazaniu obiektów sztuki do wyposażenia
wnętrz, to jednak udział całej galerii, łącznie z pracowniami konserwatorskimi. Podobnie jest
z niedawno zakończonymi zabiegami konserwatorskimi w pałacu w Nieborowie, gdzie również
przy rekonstrukcji wnętrz czynna była cała Galeria. Obecnie, od kilku lat, sprawą najbardziej
aktualną jest wyposażenie wnętrz Zamku Królewskiego w Warszawie. Lecz tu zaangażowane są
oprócz nas potężne czynniki ogólnopaństwowe i ogólnokrajowe, gdyż zagadnienie jest olbrzymie
i arcytrudne. Tu działają młodsi koledzy, gdzie największe zaangażowanie wykazuje kurator
Galerii dr Bożenna Maszkowska. Niepodobna wymieniać wszystkich nowych pracowników
Galerii. Ale trzeba chyba podkreślić, że wielkie zasługi mają już za sobą, pracujący wiele łat,
kustosz mgr Anna Weryho, mgr Jadwiga Chruszczyńska, mgr Stanisław Czarnocki, mgr Ryszard
Bobrow, którzy postawili ostatnio i mocno rozbudowali dział złotnictwa, którego udział w ekspo-
zycji zamkowej będzie znaczny. Również niepodobna pominąć dużego wkładu pracy w rozbu-
dowę uporządkowanie i opracowanie Działu Sztuki Dalekiego Wschodu kustosz mgr Łucji
Sobeckiej wraz z jej najbliższymi kolegami.

Pozostaje chyba jeszcze uzupełnić dzisiejszą wypowiedź sprawą konsultacji z innymi muzeami.
Te stosunki miałem dosyć rozbudowane. A więc Muzeum Sztuki w Gdańsku, gdzie przez szereg
lat udzielałem różnych informacji w rozmowach z dyrektorem Chranickim, jeżdżąc specjalnie,
lub przy innych okazjach. Muzeum w Toruniu, Muzeum Narodowe w Poznaniu, gdzie mieliśmy
do omówienia różne problemy z wicedyrektorem Januszem Powidzkim. Specjalnie wielokrotnie
jeździłem wzywany do Muzeum Narodowego w Kielcach, gdzie przekazaliśmy wspaniałe wypo-
sażenie sztuki zdobniczej, wreszcie Muzeum na Zamku w Lublinie, gdzie konsultowałem przez
wiele lat zarówno w sprawach zakupowych, jak sprzętu, ekspozycji i określenia przedmiotów,
porozumiewając się z panią dyrektor Iskrzycką. Ponadto miałem sporo konsultacji dla kilkunastu
pomniejszych muzeów prowincjonalnych.

Wreszcie sprawa poruszona przez kurator dr Bożennę Maszkowską, tycząca dzieła sztuki:
Zwiedzałem wiele muzeów zagranicznych przed wojną i po wojnie. W niektórych ośrodkach

394