DOI Heft:
Starożytność
DOI Artikel:Dobrowolski, Witold; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Czara Malarza Thalii z Muzeum Narodowego w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19629#0127
Witold Dobrowolski
CZARA MALARZA THALII Z MUZEUM NARODOWEGO
W WARSZAWIE
с
^.^✓zerwonofigurowa czara attycka nr 198514 MN, przechowywana od roku 1946 w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie, jest znana naukowcom już od końca ubiegłego stulecia.
Mimo to, brak jest dotychczas jej wyczerpującej i starannej publikacji. Nawet najpełniejsze
z dotychczasowych omówienie, dokonane przez Marię Bernhard w fascykule CVA, poświę-
conym attyckim wazom czerwonofigurowym z Muzeum Narodowego1 w Warszawie, pomija
pewne istotne szczegóły ikonograficzne oraz inskrypcje, niezbędne dla poprawnej interpretacji
i historycznej oceny zabytku. A jest to najciekawsza czara attycka zdobiona we wczesnym stylu
czerwonofigurowym, przechowywana w naszych zbiorach.
Historia kyliksu nie jest dokładnie znana. Wiadomo, że pod koniec XIX w. znajdował się
on w kolekcji L. Pollaka w Pradze2. Później, w drugiej połowie lat trzydziestych wchodził on
w skład zbiorów starożytności, przechowywanych w Muzeum Miejskim we Wrocławiu3. Po
II Wojnie Światowej, zniszczeniu muzeum wrocławskiego i decyzji władz państwowych o utwo-
rzeniu w Muzeum Narodowym w Warszawie Centralnych Zbiorów Sztuki Starożytnej w Polsce,
trafił on do zbiorów warszawskich4.
Jest to charakterystyczny dla wczesnych naczyń czerwonofigurowych typ czary o płynnej linii
konturu, definiującej formę bez uskoków i załamań od niewyodrębnionego brzegu czaszy po nis-
ki uskok, zdobiący wierzch przewężonej w środku, lejkowato rozchylającej się nóżki, ze stopką
1 M. Bernhard, CV A Pologne 6, Varsovie, Musée National 3, tabl. 1, 3, 1—5, 5, 1—2.
2 J. JUthner, Siegerkranz und Siegerbinde. O Jh I, 1898, s. 44.
3 E. Schmidt, Die Antiken der Kunstsammlungen der Stadt Breslau. Die Hohe Strasse, 1, Breslau 1938,
s. 277—278 (datowanie 515—500 p.n.e.).
* K. Michałowski, Sztuka starożytna. Warszawa 1955, s. 104, il. 14 (datowanie — ок. 530 p.n.e.);
J. D. Beazley, ARV 1942, s. 80, nr 3 (Thalia P.); tenże, ARV 1963, s. 113, nr 3; M. Bernhard,
Greckie malarstwo wazowe. Wrocław—Warszawa—Kraków 1966, il. 223, 224 (datowanie — około 520 r.p.n.e.);
Beazley, Paralipomena. Oxford 1971, s. 332.
123
CZARA MALARZA THALII Z MUZEUM NARODOWEGO
W WARSZAWIE
с
^.^✓zerwonofigurowa czara attycka nr 198514 MN, przechowywana od roku 1946 w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie, jest znana naukowcom już od końca ubiegłego stulecia.
Mimo to, brak jest dotychczas jej wyczerpującej i starannej publikacji. Nawet najpełniejsze
z dotychczasowych omówienie, dokonane przez Marię Bernhard w fascykule CVA, poświę-
conym attyckim wazom czerwonofigurowym z Muzeum Narodowego1 w Warszawie, pomija
pewne istotne szczegóły ikonograficzne oraz inskrypcje, niezbędne dla poprawnej interpretacji
i historycznej oceny zabytku. A jest to najciekawsza czara attycka zdobiona we wczesnym stylu
czerwonofigurowym, przechowywana w naszych zbiorach.
Historia kyliksu nie jest dokładnie znana. Wiadomo, że pod koniec XIX w. znajdował się
on w kolekcji L. Pollaka w Pradze2. Później, w drugiej połowie lat trzydziestych wchodził on
w skład zbiorów starożytności, przechowywanych w Muzeum Miejskim we Wrocławiu3. Po
II Wojnie Światowej, zniszczeniu muzeum wrocławskiego i decyzji władz państwowych o utwo-
rzeniu w Muzeum Narodowym w Warszawie Centralnych Zbiorów Sztuki Starożytnej w Polsce,
trafił on do zbiorów warszawskich4.
Jest to charakterystyczny dla wczesnych naczyń czerwonofigurowych typ czary o płynnej linii
konturu, definiującej formę bez uskoków i załamań od niewyodrębnionego brzegu czaszy po nis-
ki uskok, zdobiący wierzch przewężonej w środku, lejkowato rozchylającej się nóżki, ze stopką
1 M. Bernhard, CV A Pologne 6, Varsovie, Musée National 3, tabl. 1, 3, 1—5, 5, 1—2.
2 J. JUthner, Siegerkranz und Siegerbinde. O Jh I, 1898, s. 44.
3 E. Schmidt, Die Antiken der Kunstsammlungen der Stadt Breslau. Die Hohe Strasse, 1, Breslau 1938,
s. 277—278 (datowanie 515—500 p.n.e.).
* K. Michałowski, Sztuka starożytna. Warszawa 1955, s. 104, il. 14 (datowanie — ок. 530 p.n.e.);
J. D. Beazley, ARV 1942, s. 80, nr 3 (Thalia P.); tenże, ARV 1963, s. 113, nr 3; M. Bernhard,
Greckie malarstwo wazowe. Wrocław—Warszawa—Kraków 1966, il. 223, 224 (datowanie — około 520 r.p.n.e.);
Beazley, Paralipomena. Oxford 1971, s. 332.
123