Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (29.1985)

17. Jan Matejko, Bitwa pod Grunwaldem, ze zbiorów Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych;

sala Matejki w Muzeum Narodowym w Warszawie

Oddzielnie omówić trzeba rozwój Galerii Sztuki Starożytnej. W r. 1946 na zjeździe Związku
Muzeów Polskich w Nieborowie powzięto uchwałę o konieczności gromadzenia sztuki antycznej
w Polsce przede wszystkim w centralnym zbiorze w Muzeum Narodowym w Warszawie, które
od r. 1938 posiadało odrębny dział sztuki starożytnej, wzbogacony o wykopaliska z trzech kampa-
nii wykopaliskowych w Edfu w Egipcie. Po wojnie prof. Michałowski, który w lutym 1945 r. objął
stanowisko Wicedyrektora Muzeum Narodowego, przeprowadził akcję komasującą zabytki
sztuki starożytnej ze zbiorów podworskich i z Ziem Odzyskanych. Zbiory wzbogaciły [kolekcja
waz starożytnych z Wilanowa i kilka rzeźb, przewiezionych z Łańcuta. Odrębny zespół stanowi
zbiór zabytków starożytnych w Nieborowie oraz kolekcja waz greckich z Gołuchowa.

W Muzeum Narodowym zgrupowało się grono młodych archeologów, wychowanków
katedry archeologii klasycznej prof. Michałowskiego na Uniwersytecie Warszawskim. Z biegiem
lat Muzeum stało się poważnym ośrodkiem naukowym w zakresie archeologii basenu Morza
Śródziemnego.

Zbiory dzięki wykopaliskom na Bliskim Wschodzie i na Krymie uległy znacznemu wzboga-
ceniu. Otrzymany w r. 1960 jako bezterminowy depozyt z paryskiego Luwru piękny zespół

4 Rocznik Muz. Nar. t. XXIX/85

49