DOI Artikel:
Rostworowski, Marek: Leonarda da Vinci portret ,,Damy z Gronostajem''
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.21218#0029
Ryc. 14. Fragment obrazu z ryc. 1.
„Damą z gronostajem” 29). Wynikiem tej dyskusji była redukcja tradycyjnej
spuścizny Leonarda o szereg obrazów, nie wytrzymujących porównania z je-
go sprawdzonymi dziełami. Większość tych obrazów przypisano Ambrogiowi
de Predis i Boltraffiowi, niektóre zaś stały się przedmiotem sporu. Do takich
spornych obrazów należy potret krakowski30).
29) Podczas pierwszej wojny światowej obraz przewieziony był do Drezna, co dało
sposobność bliższego zbadania go historykom sztuki z całej Europy, a zwłaszcza Niemcom.
30) Wielu uczonych, którzy badali osobiście obraz, zaprzeczyło autorstwu Leonarda.
M. in. za autorstwem Boltraffia wypowiedzieli się: B. Berensen, North italian painters of
the renaissance, London 1907, — G. Pauli, Thieme-Becker, Kiinstler Lexikon, t. IV. Lipsk 1910,
str. 257 — F. Malagużzi Valeri, II ritratto feminile di Boltraffio, Rassegna d’Arte, t. XII, 1912
str. 10, — G. Gronau, Die Bildnisse von Raffael und Leonardo, Zeitschrift f. bildende Kunst,
t. XXVI, 1915, str. 148, — M. L. Berenson, Dipinti italiani a Cracovia, Rassegna d’Arte,
t. XV, 1915, str. 25, — O. Siren, Leonardo, Sztokholm 1911, str. 133. Za autorstwem Ambro-
gia de Predis wypowiada się z kolei znowu F. Malaguzzi Valeri, La corte di Lodovico il Mo-
ro..., str. 568, — Tenże, Leonardo e i disfattisti di Luca Beltrami, Empoli 1919, str. 6 oraz mo-
nografista Leonarda i Ambrogia W. Seidlitz, Leonardo da Vinci und die Damę mit dem Her-
melin, Preussisches Jahrbuch, t. CLXIV, 1916, str. 501. Za autorstwem Leonarda: P. Muller
Walde, Leonardo da Vinci, Monachium 1889, — M. Sokołowski, op. cit., str. 20, — J. My-
cielski, Galeria obrazów przy Muzeum Czartoryskich w Krakowie, Kraków 1893, str. 15
i 16, — J. Bołoz Antoniewicz, op. cit., — Tenże, Świątynia zagadkowa Lionarda da Vinci,
Lwów, 1900, —E. Schaeffer, Die Bildengalerie d. Fursten Czartoryski in Krakau, Westermans
Monatshefte, 7, 1907, str. 25, 26 — W. Bodę, Leonardos Bildnis der jungen Damę mit dem
Hermelin aus dem Czartoryski Museum in Krakau und die Jugendbilder des Kunstlers, Jahr-
buch d. keiserlichen preussischen Kunstammlungen, Berlin 1915, — F. Bock, op. cit., str. 221
222 i 227, — M. Molier, Leonardos Bildnis der Cecilia Gallerani in der Galerie d. Fursten
Czartoryski in Krakau, Monatshefte f. Kunstwissenschaft, t. IX, Lipsk 1916, — T. Gerevich,
A Krakói Czartoryski Keptar olasz mesterei, Budapeszt 1918, str. 98, — L. Beltrami, Madonna
Cecilia di Leonardo, Mediolan 1919, — H. Ochenkowski, La donna coli ermelino e'una compo-
sizione di Leonardo da Vinci, Roccolta Vinciana, t. X, 1919, str. 65. Później przez dłuższy
23
„Damą z gronostajem” 29). Wynikiem tej dyskusji była redukcja tradycyjnej
spuścizny Leonarda o szereg obrazów, nie wytrzymujących porównania z je-
go sprawdzonymi dziełami. Większość tych obrazów przypisano Ambrogiowi
de Predis i Boltraffiowi, niektóre zaś stały się przedmiotem sporu. Do takich
spornych obrazów należy potret krakowski30).
29) Podczas pierwszej wojny światowej obraz przewieziony był do Drezna, co dało
sposobność bliższego zbadania go historykom sztuki z całej Europy, a zwłaszcza Niemcom.
30) Wielu uczonych, którzy badali osobiście obraz, zaprzeczyło autorstwu Leonarda.
M. in. za autorstwem Boltraffia wypowiedzieli się: B. Berensen, North italian painters of
the renaissance, London 1907, — G. Pauli, Thieme-Becker, Kiinstler Lexikon, t. IV. Lipsk 1910,
str. 257 — F. Malagużzi Valeri, II ritratto feminile di Boltraffio, Rassegna d’Arte, t. XII, 1912
str. 10, — G. Gronau, Die Bildnisse von Raffael und Leonardo, Zeitschrift f. bildende Kunst,
t. XXVI, 1915, str. 148, — M. L. Berenson, Dipinti italiani a Cracovia, Rassegna d’Arte,
t. XV, 1915, str. 25, — O. Siren, Leonardo, Sztokholm 1911, str. 133. Za autorstwem Ambro-
gia de Predis wypowiada się z kolei znowu F. Malaguzzi Valeri, La corte di Lodovico il Mo-
ro..., str. 568, — Tenże, Leonardo e i disfattisti di Luca Beltrami, Empoli 1919, str. 6 oraz mo-
nografista Leonarda i Ambrogia W. Seidlitz, Leonardo da Vinci und die Damę mit dem Her-
melin, Preussisches Jahrbuch, t. CLXIV, 1916, str. 501. Za autorstwem Leonarda: P. Muller
Walde, Leonardo da Vinci, Monachium 1889, — M. Sokołowski, op. cit., str. 20, — J. My-
cielski, Galeria obrazów przy Muzeum Czartoryskich w Krakowie, Kraków 1893, str. 15
i 16, — J. Bołoz Antoniewicz, op. cit., — Tenże, Świątynia zagadkowa Lionarda da Vinci,
Lwów, 1900, —E. Schaeffer, Die Bildengalerie d. Fursten Czartoryski in Krakau, Westermans
Monatshefte, 7, 1907, str. 25, 26 — W. Bodę, Leonardos Bildnis der jungen Damę mit dem
Hermelin aus dem Czartoryski Museum in Krakau und die Jugendbilder des Kunstlers, Jahr-
buch d. keiserlichen preussischen Kunstammlungen, Berlin 1915, — F. Bock, op. cit., str. 221
222 i 227, — M. Molier, Leonardos Bildnis der Cecilia Gallerani in der Galerie d. Fursten
Czartoryski in Krakau, Monatshefte f. Kunstwissenschaft, t. IX, Lipsk 1916, — T. Gerevich,
A Krakói Czartoryski Keptar olasz mesterei, Budapeszt 1918, str. 98, — L. Beltrami, Madonna
Cecilia di Leonardo, Mediolan 1919, — H. Ochenkowski, La donna coli ermelino e'una compo-
sizione di Leonardo da Vinci, Roccolta Vinciana, t. X, 1919, str. 65. Później przez dłuższy
23