DOI article:
Bobrowska, Irena: Tryptyk ze sceną ś. Rodziny w zbiorach Domu Matejki: Z dziejów malastwa polskiego w okresie wczesnego Odrodzenia
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.21218#0068
Obraz środkowy tryptyku
ze Zborówka, z siedzącym na
tronie św. Mikołajem (ryc. 45)
jest powtórzeniem wyżej omó-
wionego obrazu ś. Stanisława
spod Tarnobrzega, a ś. Stani-
sław na skrzydle prawym tegoż
tryptyku, z klęczącym u jego
stóp Piotrowinem łączy się sty-
listycznie z podobną sceną na
skrzydle tryptyku krakowskie-
go. Ponadto złote tło obrazu
środkowego ze ' Zborówka ry-
te jest w taki sam motyw or-
namentacyjny z palmetowa-
tych liści, jaki zdobi predellę
bodzentyńską, obraz spod Tar-
nobrzega i skrzydła domaradz-
kie.
Epitafium dra Adama z Ka-
siny Wielkiej przedstawia fun-
datora z herbem Doliwa, klę-
czącego przed Zmartwychwsta-
łym Chrystusem. Obok stoją
ś. Katarzyna, ś. Mikołaj i Mat-
ka Boska Bolesna. U dółu przetrwał napis z datą 1514. Typ fizjonomiczny
postaci i opracowanie szczegółów potwierdza przynależność tego obrazu
do grupy wyżej omówionej zabytków i jest najbliższy tryptykowi krakow-
skiemu. Specjalnie postać ś. Katarzyny bliska jest postaci tej świętej na skrzy-
dłach domaradzkich i na obrazie z Tymowy. Twarz Matki Boskiej Bo-
lesnej przypomina znowu twarz ś. Anny z tryptyku krakowskiego. Obraz
ten wiąże z tryptykiem bodzentyńskim podobny wyraz psychiczny, właści-
wy jego postaciom, podobne traktowanie draperii oraz podobne traktowanie
proporcji (m. in. zbyt drobne ręce w stosunku do całej postaci).
Tryptyk z kościoła brygidek w Lublinie prof. Walicki datował na r. 1546
według daty umieszczonej na predelli. Data ta wydaje się jednak niesłuszną,
gdyż zdaje się odnosić tylko do predelli, a nie do całości tryptyku. Porównanie
bowiem obrazu środkowego ze sceną Zaśnięcia N. P. Marii oraz skrzydeł
z postacią ś. Jadwigi i sceną Męczeństwa ś. Wojciecha z predellą, wykazuje
znaczne między nimi różnice stylistyczne i wskazuje nie tylko na rękę innego
artysty ale i na inny warsztat. Tryptyk ten wykazuje wyraźnie cechy styli-
styczne 1. ćwierci w. XVI i wcale silne zbliżenia warsztatowe z tryptykiem
krakowskim, z którym łączą go m. in. wspólne typy postaci i wspólne niekiedy
Ryc. 42. Skrzydło tryptyku z Domaradza, kwa-
tera ze sceną Pokłonu Trzech Króli, Kraków,
Muzeum Narodowe.
62
ze Zborówka, z siedzącym na
tronie św. Mikołajem (ryc. 45)
jest powtórzeniem wyżej omó-
wionego obrazu ś. Stanisława
spod Tarnobrzega, a ś. Stani-
sław na skrzydle prawym tegoż
tryptyku, z klęczącym u jego
stóp Piotrowinem łączy się sty-
listycznie z podobną sceną na
skrzydle tryptyku krakowskie-
go. Ponadto złote tło obrazu
środkowego ze ' Zborówka ry-
te jest w taki sam motyw or-
namentacyjny z palmetowa-
tych liści, jaki zdobi predellę
bodzentyńską, obraz spod Tar-
nobrzega i skrzydła domaradz-
kie.
Epitafium dra Adama z Ka-
siny Wielkiej przedstawia fun-
datora z herbem Doliwa, klę-
czącego przed Zmartwychwsta-
łym Chrystusem. Obok stoją
ś. Katarzyna, ś. Mikołaj i Mat-
ka Boska Bolesna. U dółu przetrwał napis z datą 1514. Typ fizjonomiczny
postaci i opracowanie szczegółów potwierdza przynależność tego obrazu
do grupy wyżej omówionej zabytków i jest najbliższy tryptykowi krakow-
skiemu. Specjalnie postać ś. Katarzyny bliska jest postaci tej świętej na skrzy-
dłach domaradzkich i na obrazie z Tymowy. Twarz Matki Boskiej Bo-
lesnej przypomina znowu twarz ś. Anny z tryptyku krakowskiego. Obraz
ten wiąże z tryptykiem bodzentyńskim podobny wyraz psychiczny, właści-
wy jego postaciom, podobne traktowanie draperii oraz podobne traktowanie
proporcji (m. in. zbyt drobne ręce w stosunku do całej postaci).
Tryptyk z kościoła brygidek w Lublinie prof. Walicki datował na r. 1546
według daty umieszczonej na predelli. Data ta wydaje się jednak niesłuszną,
gdyż zdaje się odnosić tylko do predelli, a nie do całości tryptyku. Porównanie
bowiem obrazu środkowego ze sceną Zaśnięcia N. P. Marii oraz skrzydeł
z postacią ś. Jadwigi i sceną Męczeństwa ś. Wojciecha z predellą, wykazuje
znaczne między nimi różnice stylistyczne i wskazuje nie tylko na rękę innego
artysty ale i na inny warsztat. Tryptyk ten wykazuje wyraźnie cechy styli-
styczne 1. ćwierci w. XVI i wcale silne zbliżenia warsztatowe z tryptykiem
krakowskim, z którym łączą go m. in. wspólne typy postaci i wspólne niekiedy
Ryc. 42. Skrzydło tryptyku z Domaradza, kwa-
tera ze sceną Pokłonu Trzech Króli, Kraków,
Muzeum Narodowe.
62